Naar inhoud springen

Vuurtoren Ameland

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vuurtoren van Ameland
De vuurtoren van Ameland
De vuurtoren van Ameland
Plaats Hollum (Ameland)
Coördinaten 53° 27′ NB, 5° 38′ OL
Status actief
Start bouw 1881
Opening 1881
Architect Quirinus Harder
Aannemer Nering Bögel
Eigenaar Gemeente Ameland
Karakter Groep van 3 schitteringen per 15 seconde
Monumentstatus rijksmonument sinds 1982
Lichtenlijst 2162
BA B0920
NGA 114-9996
Monumentnummer 7693
Bouwwerk
Hoogte 55,3 m
Vorm rond
Kleur rood-wit gestreept
Bouwmateriaal gietijzer
Uitrusting
Lichtpatroon Fl(3) W 15s
Lichthoogte 58 m boven zeeniveau
Lichtsterkte 4.400.000 cd
Nominale dracht 30 zeemijl
Lens draaiend Fresneloptiek
Radar ja, sinds 1988
Bemand nee
Vuurtoren Ameland (Friesland)
Vuurtoren Ameland
Portaal  Portaalicoon   Maritiem

De Vuurtoren van Ameland (ook bekend als Bornrif[1]) is een vuurtoren op het waddeneiland Ameland in de Nederlandse provincie Friesland.[2]

De vuurtoren werd in 1881 gebouwd, in opdracht van Koning Willem III. De toren is ontworpen door Quirinus Harder en werd gebouwd door gieterij Nering Bögel in Deventer. De afzonderlijke segmenten zijn naar Ameland verscheept en ter plaatse op elkaar geplaatst. De vuurtoren is 55,3 meter hoog en telt 15 verdiepingen. De trap naar boven heeft 236 treden, exclusief de treden naar de top.

Na de Tweede Wereldoorlog kwam er tijdelijk een zeer zwak noodoptiek op de toren. Hierdoor kreeg de toren de naam schemerlamp. In 1952 werd dit vervangen door een optiek afkomstig van de voormalige vuurtoren het Westhoofd bij Ouddorp. Dit licht heeft een sterkte van 4.400.000 candela.

In 1988 is het oude lichthuis vervangen door een nieuw exemplaar om een radarantenne te kunnen dragen. Dit oude lichthuis staat tegenwoordig op het dak van Maritiem Centrum Abraham Fock te Hollum.

De vuurtoren is sinds 1982 een rijksmonument. Tot 2005 was de vuurtoren tevens in gebruik door de kustwacht. Het eigendom van de vuurtoren is daarna overgegaan naar de gemeente Ameland waarbij de ruimtes in gebruik zijn genomen als museum.[3]

Op ongeveer 80 meter zuidoostelijk van de voet van de toren zijn de voormalige lichtwachterswoningen te vinden.

Expositieruimte

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds eind 2004 is de toren eigendom van de gemeente Ameland en sinds 26 maart 2005 is de toren weer voor toeristen toegankelijk. De toren wordt als expositieruimte gebruikt. Bovenin is een werkkamer ingericht zoals deze vroeger door de vuurtorenwachter werd gebruikt.

Zie de categorie Lighthouse Ameland van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.