WTA Finals 2023

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA Finals 2023
Winnares in het enkelspel, Iga Świątek
Officiële naam WTA Finals
Editie 2023 (52e editie)
Stad, land CancúnMexico
Locatie Estadio Paradisus
Datum 29 oktober–6 november
Auspiciën WTA
Categorie Year-End Championships
Prijzengeld US$ 9.000.000
Deelnemers 8 enkel / 8 dubbel
Ondergrond hardcourt, binnen
Winnaar enkel Vlag van Polen Iga Świątek
Winnaars dubbel Vlag van Duitsland Laura Siegemund
Witte vlag Vera Zvonarjova
Vorige: 2022     Volgende: 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Winnaressen in het dubbelspel, Laura Siegemund en Vera Zvonarjova

Het eindejaarstoernooi WTA Finals van 2023 werd gespeeld van zondag 29 oktober tot en met maandag 6 november 2023. Het tennistoernooi vond plaats in de Mexicaanse stad Cancún. Het was de 52e editie van het toernooi. Er werd gespeeld op een hardcourt­buitenbaan bij het Paradisus hotel.

Dit toernooi werd in 2021 voor het laatst in Mexico gehouden. Het in 2019 aangevangen contract met de Chinese stad Shenzhen werd net als vorig jaar weer op de lange baan geschoven.[1][2]

Op grond van een beslissing van de gezamenlijke internationale tennisbonden[3] speelden deelneemsters uit Rusland en Wit-Rusland zonder hun nationale kenmerken.

Net als de vorige editie werd het enkelspeltoernooi gespeeld met acht deelnemers, en het dubbel­spel­toernooi met acht koppels. In het enkelspeltoernooi wordt sinds 2003 gestart met een groepsfase – in het dubbelspel gebeurde dat pas in 2019 voor het eerst.

Twee speelsters namen zowel aan het enkel- als aan het dubbelspeltoernooi deel: het Amerikaanse koppel Cori Gauff en Jessica Pegula. Barbora Krejčíková, die samen met Kateřina Siniaková deelnam aan het dubbelspel­toernooi, zat bij het enkelspel op de reservebank – zij hoefde daar niet in actie te komen.

De winnares in het enkelspel kon minimaal $ 2.682.000 winnen (als zij de groepsfase met één zege zou door­komen) en maximaal $ 3.078.000 (als zij ongeslagen kampioen zou worden). De winnaressen van het dubbelspel konden gezamenlijk minimaal $ 585.000 en maximaal $ 657.000 opstrijken[4] – in verband met één verloren groeps­wedstrijd wonnen zij $ 621.000.

Toernooi-omstandigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Er was veel kritiek op deze editie. Deelneemsters klaagden over de slechte omstandig­heden waaronder het toernooi plaatsvond. De wedstrijden werden buiten gespeeld in het regenseizoen, waardoor veel partijen moesten worden uitgesteld en de finales moesten worden verplaatst naar de maandagavond. Ook waren de speel­sters niet tevreden over de baan waarop zij speelden. Dit was veroorzaakt doordat Cancún het toernooi pas twee maanden van tevoren toegewezen kreeg. Hierdoor had de organisatie onvoldoende tijd om voor een goede baan te zorgen. De oorspronkelijk voorziene binnenbaan in Cancún had een te laag plafond. Daarom werd op korte termijn een tijdelijk stadion aangelegd op de golfbaan van het hotel.[5] De coach van Sabalenka, Anton Dubrov, zei op de tweede speeldag dat de baan aanvoelt alsof er hier en daar gaten onder het opper­vlak zitten. Door het onvoorspelbare gedrag van de baan wisten de speelsters niet hoe de bal zou gaan opstuiten. Ook durfden zij niet vrijelijk te lopen uit angst geblesseerd te raken.[6]

Toernooisamenvatting[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel

De Franse titelhoudster Caroline Garcia had zich niet weten te kwalificeren voor deelname aan deze editie.

Het eerste reekshoofd, Aryna Sabalenka, bereikte de halve finale, die zij verloor van de Poolse Iga Świątek.[7] [8]

De als tweede geplaatste Poolse Iga Świątek won het toer­nooi. In de finale ver­sloeg zij het vijfde reekshoofd, Jessica Pegula, in twee sets.[9] Świątek wist voor het eerst in haar loop­baan het eindejaars­toer­nooi op haar naam te schrij­ven. Het was haar zeventiende WTA-titel, de zesde van dat jaar. Zij won US$ 3.078.000 prijzen­geld op dit toernooi.

Door haar winst veroverde Świątek de eerste plaats van de wereldranglijst terug op Sabalenka, die deze positie acht weken had bekleed.[9]

Dubbelspel

Van de titelhoudsters Veronika Koedermetova en Elise Mertens had de eerste zich niet voor deze editie van het toer­nooi gekwa­li­fi­ceerd. Mertens was met de Australische Storm Hunter als tweede geplaatst – zij bereikten de halve finale, die zij verloren van de latere winna­ressen.

De Nederlandse Demi Schuurs speelde samen met Desirae Krawczyk uit de Verenigde Staten, met wie zij het vijfde reekshoofd vormde – zij overleefden de groepsfase niet.

Het als zesde geplaatste koppel Laura Siegemund en Vera Zvonarjova won het toer­nooi. In de finale ver­sloe­gen zij het als achtste geplaatste duo Nicole Melichar-Martinez en Ellen Perez in twee sets.[10] Het was hun zevende gezamen­lijke titel. De Duitse Siegemund had daar­naast zeven eerdere dubbel­spel­titels met andere part­ners; de onder neutrale vlag spelende Zvonarjova elf.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Dit toernooi was gepland van zondag 29 oktober tot en met zondag 5 november 2023, met de groeps­fase uitgespreid over zes dagen (29 oktober–3 november), de halve finales op 4 november en de finale op 5 november. Door regen werden de halve finales op 4 en 5 november gespeeld en de finale op maandag 6 november.

De acht deelneemsters vertegenwoordigden zeven verschillende landen: Griekenland, Kazachstan, Polen, Tsjechië, Tunesië, Verenigde Staten (2x) en een anoniem land.

Deelnemende speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ranglijst "Race to the WTA Finals" per 23 oktober 2023.
Nr. Speelster Rang Groep Resultaat Verloor van
1. Witte vlag Aryna Sabalenka 1 B halve finale Vlag van Polen Iga Świątek
2. Vlag van Polen Iga Świątek 2 C winnares
3. Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff 3 C halve finale Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula
4. Vlag van Kazachstan Jelena Rybakina 4 B groepsfase Pegula, Sabalenka
5. Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula 5 B finale Vlag van Polen Iga Świątek
6. Vlag van Tunesië Ons Jabeur 6 C groepsfase Gauff, Świątek
7. Vlag van Tsjechië Markéta Vondroušová 7 C groepsfase Świątek, Jabeur, Gauff
8. Vlag van Griekenland Maria Sakkari 9 B groepsfase Sabalenka, Rybakina, Pegula
De groepen Bacalar en Chetumal waren vernoemd naar Mexicaanse steden,
net als Cancún gelegen aan de oostkust van Yucatán.

Zes speelsters namen al eerder deel aan de WTA Finals: Iga Świątek (2x),
Maria Sakkari (2x), Aryna Sabalenka (2x), Cori Gauff (1x), Jessica Pegula (1x)
en Ons Jabeur (1x).
Debutantes waren Jelena Rybakina en Markéta Vondroušová.
Karolína Muchová (8) had zich gekwalificeerd, maar zij meldde zich af wegens
een polsblessure.
Op de reservebank zat Barbora Krejčíková (10) – zij hoefde niet in actie te komen.

Prijzengeld en WTA-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares R1 + $ 2.286.000 R1 + 750
finale R1 + $ 810.000 R1 + 330
halve finale R1 + $ 54.000 R1
eerste ronde (3/3 zeges) $ 792.000 750
eerste ronde (2/3 zeges) $ 594.000 625
eerste ronde (1/3 zege) $ 396.000 500
eerste ronde (0/3 zeges) $ 198.000 375
Noten:
  • R1 = de opbrengst van de eerste ronde (groeps-
    wedstrijden).
  • Haar foutloos parcours leverde de winnares US$ 3.078.000
    en 1500 punten op.

Halve finale en finale[bewerken | brontekst bewerken]

  halve finale finale
                         
  5  Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula 6 6    
3  Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff 2 1    
  5  Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula 1 0  
  2  Vlag van Polen Iga Świątek 6 6  
1  Witte vlag Aryna Sabalenka 3 2  
  2  Vlag van Polen Iga Świątek 6 6    
Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Groepswedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Groep Bacalar[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten
wedstrijd score
Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula (5) Vlag van Kazachstan Jelena Rybakina (4) 7-5, 6-2
Witte vlag Aryna Sabalenka (1) Vlag van Griekenland Maria Sakkari (8) 6-0, 6-1
Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula (5) Witte vlag Aryna Sabalenka (1) 6-4, 6-3
Vlag van Kazachstan Jelena Rybakina (4) Vlag van Griekenland Maria Sakkari (8) 6-0, 6-7, 7-0
Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula (5) Vlag van Griekenland Maria Sakkari (8) 6-3, 6-2
Witte vlag Aryna Sabalenka (1) Vlag van Kazachstan Jelena Rybakina (4) 6-2, 3-6, 6-3
Klassement
nr. speelster partijen
w-v
sets
w-v
games
w-v
1. Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula (5) 3-0 6-0 37-19
2. Witte vlag Aryna Sabalenka (1) 2-1 4-3 34-24
3. Vlag van Kazachstan Jelena Rybakina (4) 1-2 3-5 37-41
4. Vlag van Griekenland Maria Sakkari (8) 0-3 1-6 19-43
w-v = winst/verlies-balans

Groep Chetumal[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten
wedstrijd score
Vlag van Polen Iga Świątek (2) Vlag van Tsjechië Markéta Vondroušová (7) 7-6, 6-0
Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff (3) Vlag van Tunesië Ons Jabeur (6) 6-0, 6-1
Vlag van Polen Iga Świątek (2) Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff (3) 6-0, 7-5
Vlag van Tunesië Ons Jabeur (6) Vlag van Tsjechië Markéta Vondroušová (7) 6-4, 6-3
Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff (3) Vlag van Tsjechië Markéta Vondroušová (7) 5-7, 7-6, 6-3
Vlag van Polen Iga Świątek (2) Vlag van Tunesië Ons Jabeur (6) 6-1, 6-2
Klassement
nr. speelster partijen
w-v
sets
w-v
games
w-v
1. Vlag van Polen Iga Świątek (2) 3-0 6-0 38-14
2. Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff (3) 2-1 4-3 35-30
3. Vlag van Tunesië Ons Jabeur (6) 1-2 2-4 16-31
4. Vlag van Tsjechië Markéta Vondroušová (7) 0-3 1-6 29-43
w-v = winst/verlies-balans

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase van zondag 29 oktober gepland tot en met vrijdag 3 november, halve finales op zaterdag 4 november en de finale op zondag 5 november. Door regen liep de groepsfase uit tot zondag, waarna de halve finales nog diezelfde dag werden gespeeld. De finale vond plaats op maandag 6 november.

Deelnemende teams[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ranglijstpunten "Race to the WTA Finals" per 23 oktober 2023.
Nr. Team Punten Groep Resultaat Verloren van
1. Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff
Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula
5565 Mh groepsfase Dabrowski/Routliffe, Krejčíková/
Siniaková, Siegemund/Zvonarjova
2. Vlag van Australië Storm Hunter
Vlag van België Elise Mertens
5130 MK halve finale Vlag van Duitsland Laura Siegemund
Witte vlag Vera Zvonarjova
3. Vlag van Japan Shuko Aoyama
Vlag van Japan Ena Shibahara
3790 MK groepsfase Hunter/Mertens, Melichar-Martinez/Perez
4. Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková
Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková
3785 Mh groepsfase Siegemund/Zvonarjova, Dabrowski/Routliffe
5. Vlag van Verenigde Staten Desirae Krawczyk
Vlag van Nederland Demi Schuurs
3570 MK groepsfase Aoyama/Shibahara, Hunter/Mertens,
Melichar-Martinez/Perez
6. Vlag van Duitsland Laura Siegemund
Witte vlag Vera Zvonarjova
3405 Mh winnaressen
7. Vlag van Canada Gabriela Dabrowski
Vlag van Nieuw-Zeeland Erin Routliffe
3386 Mh halve finale Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar-Martinez
Vlag van Australië Ellen Perez
8. Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar-Martinez
Vlag van Australië Ellen Perez
3325 MK finale Vlag van Duitsland Laura Siegemund
Witte vlag Vera Zvonarjova
De groepen Mahahual (Mh) en Maya Ka'an (MK) waren vernoemd naar Mexicaanse plaatsen,
net als Cancún gelegen aan de oostkust van Yucatán.

Prijzengeld en WTA-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld
(per team)
WTA-
punten
winnaressen R1 + $ 459.000 R1 + 750
finale R1 + $ 153.000 R1 + 330
halve finale R1 + $ 9.000 R1
eerste ronde (3/3 zeges) $ 198.000 750
eerste ronde (2/3 zeges) $ 162.000 625
eerste ronde (1/3 zege) $ 126.000 500
eerste ronde (0/3 zeges) $ 90.000 375
Noten:
  • R1 = de opbrengst van de eerste ronde
    (groepswedstrijden).
  • Een foutloos parcours zou het winnende koppel
    US$ 657.000 en 1500 punten opgeleverd hebben.

Halve finale en finale[bewerken | brontekst bewerken]

  halve finale finale
                         
  7  Vlag van Canada Gabriela Dabrowski
 Vlag van Nieuw-Zeeland Erin Routliffe
1 7 [6]  
8  Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar-Martinez
 Vlag van Australië Ellen Perez
6 61 [10]  
  8  Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar-Martinez
 Vlag van Australië Ellen Perez
4 4  
  6  Vlag van Duitsland Laura Siegemund
 Witte vlag Vera Zvonarjova
6 6  
6  Vlag van Duitsland Laura Siegemund
 Witte vlag Vera Zvonarjova
3 6 [10]
  2  Vlag van Australië Storm Hunter
 Vlag van België Elise Mertens
6 3 [5]  
Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Groepswedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Groep Mahahual[bewerken | brontekst bewerken]

Klassement
nr. team partijen
w-v
sets
w-v
games
w-v
1. Vlag van Canada Gabriela Dabrowski
Vlag van Nieuw-Zeeland Erin Routliffe
(7)
3-0 6-0 38-24
2. Vlag van Duitsland Laura Siegemund
Witte vlag Vera Zvonarjova
(6)
2-1 4-4 29-32
3. Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková
Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková (4)
1-2 3-5 30-37
4. Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff
Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula (1)
0-3 2-6 30-34
w-v = winst/verlies-balans

Groep Maya Ka'an[bewerken | brontekst bewerken]

Klassement
nr. team partijen
w-v
sets
w-v
games
w-v
1. Vlag van Australië Storm Hunter
Vlag van België Elise Mertens
(2)
3-0 6-0 37-20
2. Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar-Martinez
Vlag van Australië Ellen Perez
(8)
2-1 4-3 33-28
3. Vlag van Japan Shuko Aoyama
Vlag van Japan Ena Shibahara (3)
1-2 3-4 27-30
4. Vlag van Verenigde Staten Desirae Krawczyk
Vlag van Nederland Demi Schuurs (5)
0-3 0-6 19-38
w-v = winst/verlies-balans

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]