Naar inhoud springen

Wereldkampioenschappen veldrijden 2023 - Mannen beloften

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK veldrijden 2023
Mannen beloften
Datum 4 februari 2023
Starttijd 13:00 uur
Plaats Vlag van Nederland Hoogerheide, Nederland
Editie 28
Auspiciën UCI
Deelnemers 51 atleten uit 18 landen
Totale afstand 22,55 km
Rondes 7 rondes van 3,2 km + 150 m
Gem. snelheid 26,685 km/u
Temperatuur 8 °C
Weer bewolkt
Uitslag
Winnaar Vlag van België Thibau Nys 50'42"
2e Vlag van Nederland Tibor del Grosso + 4"
3e Vlag van België Witse Meeussen + 4"
Navigatie
← 2022     2024 →
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Wereldkampioen-
schappen veldrijden 2023
Elitemannenvrouwen
Beloftenmannenvrouwen
Juniorenjongensmeisjes
Gemengd estafette

Het wereldkampioenschap veldrijden 2023 voor mannen beloften werd gehouden op zaterdag 4 februari in Hoogerheide in de Nederland.

Uitslag

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Renner Land Tijd
Regenboogtrui Thibau Nys Vlag van België België 50'42"
Zilver Tibor del Grosso Vlag van Nederland Nederland + 4"
Brons Witse Meeussen Vlag van België België + 4"
4 Joran Wyseure Vlag van België België + 5"
5 Jente Michels Vlag van België België + 59"
6 Emiel Verstrynge Vlag van België België + 1'05"
7 Lennert Belmans Vlag van België België + 1'06"
8 Victor Van De Putte Vlag van België België z.t.
9 Lucas Janssen Vlag van Nederland Nederland z.t.
10 Joseph Blackmore Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'08"
11 Aaron Dockx Vlag van België België + 1'09"
12 Rémi Lelandais Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'22"
13 Martin Groslambert Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'28"
14 Nathan Bommenel Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'40"
15 Arne Baers Vlag van België België + 1'46"
16 Danny Van Lierop Vlag van Nederland Nederland + 1'56"
17 Corran Carrick-Anderson Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 2'11"
18 Bailey Groenendaal Vlag van Nederland Nederland + 2'14"
19 David Haverdings Vlag van Nederland Nederland + 2'22"
20 Jan Christen Vlag van Zwitserland Zwitserland + 2'29"
21 Dario Lillo Vlag van Zwitserland Zwitserland + 2'50"
22 Luke Verburg Vlag van Nederland Nederland + 2'55"
23 Davide Toneatti Vlag van Italië Italië + 3'03"
24 Fillipo Agostinacchio Vlag van Italië Italië + 3'16"
25 Alain Suarez Fernandez Vlag van Spanje Spanje + 3'19"
26 Matyás Fiala Vlag van Tsjechië Tsjechië z.t.
27 Silas Kuschla Vlag van Duitsland Duitsland + 3'24"
28 Luca Harter Vlag van Duitsland Duitsland + 3'26"
29 Lars Sommer Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'37"
30 Matyáš Kopecký Vlag van Tsjechië Tsjechië + 3'50"
31 Pavel Jindrich Vlag van Tsjechië Tsjechië + 3'55"
32 Evan Russell Vlag van Canada Canada z.t.
33 Hannes Degenkolb Vlag van Duitsland Duitsland + 4'07"
34 Matej Stransky Vlag van Tsjechië Tsjechië + 4'22"
35 Corentin Lequet Vlag van Frankrijk Frankrijk + 4'42"
36 Cody Scott Vlag van Canada Canada + 4'44"
37 Matteo Oppizzi Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
38 Szymon Pomian Vlag van Polen Polen + 4'49"
39 Shingen Yunoki Vlag van Japan Japan + 5'13"
40 Tatsuumi Soejima Vlag van Japan Japan + 5'24"
41 Gonzalo Inguanzo Macho Vlag van Spanje Spanje + 5'31"
42 Andrew Strohmeyer Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten z.t.
43 Joseph Gerardo Ramirez Venegas Vlag van Costa Rica Costa Rica + 5'35"
44 Gustav Wang Vlag van Denemarken Denemarken z.t.
45 Filip Mard Vlag van Zweden Zweden + 5'41"
46 Patrik Cerny Vlag van Tsjechië Tsjechië + 6'06"
47 Lukas Herrmann Vlag van Duitsland Duitsland + 6'12"
48 Tristan Nash Vlag van Australië Australië + 6'49"
49 Aku Koivistoinen Vlag van Finland Finland -1 ronde
50 Karl-Erik Rosendahl Vlag van Denemarken Denemarken -1 ronde
51 Antoni Lukow Vlag van Polen Polen -2 ronden
UCI-punten WK U23
Pos. Punten Prijzen­geld
1 200 € 2.500
2 150 € 1.250
3 120 € 675
4 100 -
5 90 -
6 80 -
7 70 -
8 60 -
9 55 -
10 50 -
11 45 -
12 40 -
13 35 -
14 30 -
15 25 -
16 20 -
17 18 -
18 16 -
19 14 -
20 12 -
21 10 -
22 9 -
23 8 -
24 7 -
25 6 -
26 5 -
27 4 -
28 3 -
29 2 -
30 1 -

Reglementen

[bewerken | brontekst bewerken]

Landenquota

[bewerken | brontekst bewerken]

Het maximum aantal rijders per land werd bepaald aan de hand van de UCI wereldbeker landen ranking[1] per zondag 1 januari 2023 (artikel 9.2.043):

• Land 1 t/m 3: 7 startplaatsen + 3 reserves: Vlag van België België, Vlag van Nederland Nederland, Vlag van Frankrijk Frankrijk
• Land 4 t/m 6: 6 startplaatsen + 3 reserves: Vlag van Italië Italië, Vlag van Spanje Spanje, Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
• Overige landen: 5 startplaatsen + 3 reserves

Daarnaast ontvingen de uittredend wereldkampioen, de winnaar van de wereldbeker (artikel 9.2.044) en de continentale kampioenen (artikel 9.2.009) een persoonlijke startplaats[2]:

• Wereldkampioen 2022: Vlag van België Joran Wyseure
• Winnaar wereldbeker 2022-2023: Vlag van België Thibau Nys
• Europees kampioen 2022: Vlag van België Emiel Verstrynge
• Pan-Amerikaanse kampioen 2022: Vlag van Verenigde Staten Jack Spranger

Startvolgorde

[bewerken | brontekst bewerken]

De startvolgorde van het wereldkampioenschap was als volgt:

  1. Top 8 wereldbekerklassement
  2. UCI-ranking veldrijden
  3. Niet gerangschikte renners: per land in rotatie (o.b.v. het landenklassement van het laatste WK).[3]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wereldkampioenschappen_veldrijden_2023_-_Mannen_beloften&oldid=68841540"