Wilhelmus François Leemans (1841-1929)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Mdd (overleg | bijdragen) op 11 sep 2018 om 21:28. (linkcorrectie)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Wilhelmus François Leemans (Leiden, 13 september 1841 - Den Haag, 29 november 1929) was een Nederlands ingenieur en lid van de Raad van State in buitengewone dienst.

Leemans studeerde civiele techniek aan de Polytechnische School te Delft. Hij maakte carrière bij Rijkswaterstaat waarvan hij in de periode 1903 tot 1906 als hoofdinspecteur-generaal eindverantwoordelijke was. Hij was in 1878 belast met de aanleg van de Nieuwe Waterweg, was lid van de Mijnraad (1902-1908) maar is vooral bekend van zijn werk bij de droogmaking van de Zuiderzee. Van 1910 tot 1929 was Leemans staatsraad in buitengewone dienst.

Leemans was ook lid van de Zuiderzeeraad, in drie periodes president van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs en lid van de raad van commissarissen van onder meer de Nederlandsche Heidemaatschappij en de Holland-Amerika Lijn en voorzitter van de Zuiderzeevereniging.

Hij werd onderscheiden als commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw en naar hem werd de Leemansgemaal vernoemd.

Externe link