Naar inhoud springen

Willem Valk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door JvdZwaag (overleg | bijdragen) op 20 apr 2020 om 18:51.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Willem Valk
Buste van Rabenhaupt, Valks laatste werk, op de Grote Markt, Groningen
Buste van Rabenhaupt, Valks laatste werk, op de Grote Markt, Groningen
Persoonsgegevens
Volledige naam Willem Johannes Valk
Geboren Zoeterwoude, 22 oktober 1898
Overleden Bennebroek, 6 november 1977
Geboorteland Nederland
Beroep(en) beeldhouwer
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Willem Johannes Valk (Zoeterwoude, 22 oktober 1898Bennebroek, 6 november 1977) was een Nederlandse beeldend kunstenaar, vooral bekend geworden als beeldhouwer. Hij werd ook wel de officieuze stadsbeeldhouwer van Groningen genoemd.

Leven en werk

Willem Valk was het vijfde kind en de jongste zoon van Hendrik Valk, een ontwerper bij het latere Van Kempen en Begeer. Hij zou niet de enige kunstenaar van het gezin worden, zijn broer Hendrik Valk jr. werd een bekend kunstschilder. Op advies van zijn vader volgde hij een opleiding als zilversmid aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, waar hij in 1919 voor slaagde. Daarna volgde hij een cursus onderwijsbevoegdheid boetseren en werkte hij enige tijd als ciseleur in Amsterdam en als houtsnijder in Den Haag.

Valks eerste werk in Groningen, het stadswapen aan de Natte brug

In 1921 vertrok Valk naar Groningen om daar 43 jaar lang les te geven aan Academie Minerva, waar hij Johan Peddemors opvolgde. Voor deze stad maakte hij vele beeldhouwwerken, zijn eerste al in 1921; hieraan dankte hij zijn officieuze titel van 'stadsbeeldhouwer'.

Valk maakte korte tijd deel uit van de kunstenaarsvereniging De Ploeg, waarvan hij ook penningmeester werd, met als doel verschillende bouwwerken in stad en dorp meer architectonisch te verzorgen, geheel in de lijn van de geest van die tijd. Ook de Amsterdamse school hield er een dergelijk credo op na. Ook werd hij lid van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers en van de Vereniging tot Bevordering der Bouwkunst. Vanaf 1925 stromen de opdrachten echt binnen, vooral via architect en vriend Siebe Jan Bouma, die menig bouwwerk in Groningen ontwierp. Een ander opvallend bouwwerk dat de ornamenten van Willem Valk draagt, is het gebouw De Faun, een voormalig kantoor van De Utrecht, ontworpen door A.R. Wittop Koning. In 1937 ging hij enige tijd in de leer bij de Franse beeldhouwer Aristide Maillol.

Beelden op de Kijk in 't Jatbrug

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Willem Valk actief in het kunstenaarsverzet, wat betekende dat hij zich niet aansloot bij de Kultuurkamer. Aan het begin van de oorlog kreeg Willem Valk een opdracht voor het vervaardigen van vier manshoge beelden voor de nieuwe Kijk in 't Jatbrug. In 1943 zouden deze gereed zijn, maar de oorlog weerhield de gemeente ervan de beelden te plaatsen; ze werden pas in 1951 geplaatst.

In 1955 ontving Willem Valk de Culturele prijs van de provincie Groningen. In 1963 ging hij met pensioen en na een hartaanval vertrok hij met zijn vrouw - hij trouwde met Ella Goodijk, zus van architect Arjen Goodijk - naar Bennebroek. Ook is er een straat naar hem genoemd: de Willem Valkstraat in de wijk Ruskenveen, in Hoogkerk.

Werken in de openbare ruimte (selectie)

Fotogalerij

Zie de categorie Willem Valk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.