Naar inhoud springen

Windpark Borssele

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 163.158.90.245 (overleg) op 24 apr 2020 om 21:17. (Verduidelijking statistiekenbox en toevoeging websitelinks)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Windpark Borssele
kaart met percelen van het gebied
Ligging
Windpark Borssele (Nederland)
Windpark Borssele
Land Nederland
Locatie Noordzee
Afstand tot de kust 22 km voor Zeeland
Waterdiepte 38 m
Coördinaten 51° 35′ NB, 3° 0′ OL
Oppervlakte 344 km2
Techniek
Technologie windenergie
Primaire brandstof wind
Energieproductie
Vermogen 752 MW (Borssele I-II)
731,5 MW (Borssele III-IV)
19 MW (Borssele V)
1502,5 MW (totaal)
Windmolens
Aantal 94 + 77 + 2 = 173
Vermogen 94× 8,0 MW (Borssele I-II)
77× 9,5 MW (Borssele II-IV)
2× 9,5 MW (Borssele V)
Infrastructuur
Transformatoren 2× 700 MW OHVS platform
Verbinding 4× 220 kV AC
Netaansluiting Borssele
Operationeel
Begin bouw 17 oktober 2019
Eind bouw 2021
Eigenaar Ørsted (I-II)
Blauwwind (III-IV)
Two Towers (V)
TenneT (infrastructuur)
Website Noordzeeloket
Ørsted
Blauwwind
TenneT

Windpark Borssele is een toekomstig Nederlands complex van diverse offshore windmolenparken die vanaf 2016 worden aanbesteed. Het windenergiegebied Borssele ligt buiten de 12-mijlszone op meer dan 22 kilometer van de kust van Zeeland tegen de grens met België en de daar gerealiseerde en geplande windparken. In het windenergiegebied worden vijf concessies vergeven, van Borssele 1 tot en met Borssele 5. De naam is afgeleid van de het dorp Borssele, de plaats waar het landstation voor de windparken zich bevindt, een ruime 50 kilometer ten zuidoosten van de windparken.

Kavels I en II

Op 5 juli 2016 maakte minister Henk Kamp van Economische Zaken bekend dat Dong Energy de winnaar was van de SDE+ subsidie en de vergunning voor de kavels I en II van het windenergiegebied Borssele. Ørsted (voorheen DONG Energy) bracht van alle 38 biedingen het laagste en daarmee winnende bod uit. Ørsted is bereid het project te doen voor een subsidie van 7,27 eurocent per kWh. Deze subsidie geldt voor maximaal 15 jaar, daarna ontvangt het bedrijf alleen de marktprijs.[1]

De windparken krijgen een gezamenlijke capaciteit van 752 megawatt (MW).[2] De windparken liggen in een ondiepe zee van maximaal 38 meter diep.[1] Het hele gebied krijgt een oppervlakte van 138 km2 en de wind waait hier met een gemiddelde snelheid van 9,5 m/s. Ørsted moet het park binnen vier jaar realiseren, met een maximale uitloop van een jaar.[1] TenneT zorgt voor het transport naar het land.[1]

In november 2017 maakte Ørsted bekend dat het windpark wordt voorzien van Siemens Gamesa Renewable Energy 8 MW turbines met een rotor van 167 meter.[3] Ørsted gaat 94 turbines plaatsen en verwacht dat het park voor eind 2020 volledig operationeel is.[3] De Sif Group uit Roermond heeft de opdracht gekregen voor de levering van de monopile funderingen. De monopiles worden in 2019 gefabriceerd.[4]

In oktober 2018 werd bekend dat Van Oord en GeoSea het windpark gaan bouwen. De bouw zal in 2020 beginnen [5]

In januari 2020 werd de eerste fundering van het park geplaatst.[6] In april volgde de eerste turbine.[7]

Kavels III en IV

Op 12 december 2016 werd Borssele III en IV gegund aan Blauwwind, een consortium van Royal Dutch Shell, Van Oord, Eneco en Mitsubishi/DGE.[8] Binnen het consortium coördineert Shell het project, Van Oord installeert de turbines van de Deense fabrikant Vestas, Eneco neemt de energie af en Diamond Generating Europe (DGE), een energie-investeerder en dochter van het Japanse Mitsubishi Corporation, neemt de financiering voor haar rekening.[8] Zij wonnen de tender voor de twee kavels met een lage subsidieaanvraag van 5,45 cent per kWh of zo'n 0,3 miljard euro in totaal. Dit bedrag is exclusief de kosten voor aansluiting van de windparken op het elektriciteitsnet. De capaciteit van Borssele III en IV zal in totaal 731,5 MW bedragen.[2] In totaal zijn 26 biedingen ontvangen van 7 partijen/consortia.

In januari 2018 werd bekend dat het Zwitserse Partners Group een belang neemt van 45% in de ‘Blauwwind’-windparken Borssele III en IV.[9] De consortiumpartners Shell, Eneco en DGE halveren hun aandelenbelang, terwijl Van Oord haar aandeel van 10% behoudt.[9] De partners Group is geen onbekende met wind op zee- en wind op land- projecten over de hele wereld.[9] Shell en Eneco zullen ieder een helft van de toekomstige energieproductie van Borssele III en IV afnemen. Het gaat naar verwachting om ongeveer 3000 GWh per jaar, equivalent aan elektriciteitsverbruik van 825.000 huishoudens.[9]

Eind juni 2018 kwam voor deze parken de financiering rond.[10] Blauwwind kan nu beginnen met de bouw en inbedrijfstelling van 77 windturbines van het type MHI Vestas V164 9,5 MW.[10] In het vierde kwartaal van 2019 werd begonnen met de belangrijkste bouwwerkzaamheden, de productie zal begin 2021 van start gaan.[10]

De eerste fundering werd in oktober 2019 geplaatst[11] en in april 2020 volgde de laatste fundering.[12]

Kavel V

Borssele V is bedoeld als innovatiegebied. Er zullen twee nieuwe turbines komen, samen goed voor 19 MW. Een consortium onder de naam Two Towers zal de molens aanleggen.

Stroomvoorziening

TenneT gaat op zee twee platforms (zogenaamde stopcontacten op zee) met de namen Alpha en Beta plaatsen in de directe nabijheid van de windparken.[13] Elk platform wordt aangesloten op twee kavels met windturbines, heeft een capaciteit van 700 MW en wordt met twee 220 kV-zeekabels met het vasteland verbonden.[13] Het traject voor de kabels loopt via de Westerschelde naar het bestaande hoogspanningsstation in Borssele.[13] TenneT verwacht de platforms in 2019 en 2020 in gebruik te nemen.[13] De windmolen zelf zullen met 66 kV kabels op de transformatorstations worden aangesloten. Er is gekozen voor een hoger voltage dan de gebruikelijke 33 kV, waardoor er minder energieverlies zal optreden en er minder kabels benodigd zijn[14].

De platformen worden ook wel aangeduid met de afkorting OHVS: Offshore High Voltage Substation.

De tracélengte van het landstation (Borssele) naar de transformatorstations op zee (de platformen) is 61 (Alpha) tot 68 (Beta) kilometer.

Het eerste platform werd in mei 2019 geplaatst[15] en in september opgeleverd[16]. Het tweede platform werd in maart 2020 uitgevaren[17] en zal naar verwachting in september worden opgeleverd.

Zie ook

Externe link