Zinkfluoride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zinkfluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalrooster van zinkfluoride
Algemeen
Molecuulformule ZnF2
IUPAC-naam Zinkfluoride
Andere namen Zinkdifluoride
Molmassa 103,3768 g/mol
CAS-nummer 7783-49-5
EG-nummer 232-001-9
Wikidata Q204783
Beschrijving Witte naaldvormige kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijk
Gevaar
H-zinnen H315 - H318 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P280 - P305+P351+P338
VN-nummer 9158
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 4,95 g/cm³
Smeltpunt 872-910 °C
Kookpunt 1500 °C
Slecht oplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur tetragonaal
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zinkfluoride (ZnF2) is een anorganische verbinding van de elementen zink en fluor met een opvallend hoog smeltpunt. In tegenstelling tot andere zinkverbindingen is zinkfluoride slecht oplosbaar in water.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Zinkfluoride kan bereid worden door zinkcarbonaat te behandelen met waterstoffluoride: