Zwarte kaaiman
Zwarte kaaiman IUCN-status: van bescherming afhankelijk (LR/CD)[1] (2000) | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Melanosuchus niger (Spix, 1825) | |||||||||||||||||
Verspreiding in Zuid-Amerika. | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||
Zwarte kaaiman op ![]() | |||||||||||||||||
|
De zwarte kaaiman[2] (Melanosuchus niger) is een krokodilachtige uit de familie alligators en kaaimannen (Alligatoridae) en de onderfamilie kaaimannen (Caimaninae).
De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Johann Baptist von Spix in 1825. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Caiman niger gebruikt. De soortaanduiding niger betekent vrij vertaald 'zwart'.
Uiterlijke kenmerken
De kaaiman dankt de naam aan de zeer donkere tot bijna zwarte lichaamskleur. Deze donkere kleur dient niet alleen ter camouflage, maar ook om efficiënter zonlicht op te vangen, wat thermoregulatie wordt genoemd. De totale lichaamslengte is meestal drie tot vier meter maar kan oplopen tot meer dan zes meter, hiermee is het de grootste soort kaaiman.[3] Het aantal tanden varieert van 72 tot 76; 5 rijen voortanden (premaxillair) en 13 of 14 rijen tanden (maxillair) in de bovenkaak en 18 of 19 rijen kiezen (mandibulair) in de onderkaak.[4]
Voortplanting en ontwikkeling
Er worden 30 tot 60, maar gemiddeld 40 eitjes gelegd in de nesthopen die in het warme seizoen worden gebouwd. De jonge kaaimannen blijven een tijdje bij elkaar in kleine groepjes, die ook kunnen bestaan uit verschillende legsels.
Levenswijze
Het voedsel bestaat uit grotere langszwemmende vissen, en ook piranha's en zwemmende zoogdieren als apen en ratten worden gegeten. Grotere exemplaren kiezen wat grotere prooien, jonge kaaimannen eten insecten en andere ongewervelden als tweekleppigen en wormen. Plaatselijke vissers jagen op deze kaaiman en claimen dat deze kaaiman de visstand aantast, maar bewijzen daarvoor ontbreken. Zeker is wel dat de huid van deze soort veel geld waard is in de krokodillenleer-industrie vanwege het ontbreken van osteodermen, insluitingen in de huid. Ook wordt beweerd dat de vraatzuchtige piranha's door de zwarte kaaiman onder controle worden gehouden, maar ook dat is niet bewezen. Hoewel deze soort niet sterk bedreigd is, zijn er tegenwoordig veel minder exemplaren dan in het recente verleden.
Verspreiding en habitat
Deze soort leeft in het Amazonebekken, in noordelijk en Centraal-Zuid-Amerika; in Suriname, Guyana, Frans-Guyana, Brazilië, Colombia, Ecuador, Peru en Bolivia. Het aantal in het wild levende exemplaren wordt geschat op 50.- tot 100.000. De zwarte kaaiman komt in vrijwel alle wateren voor; snelstromende wateren, zwampen, vennen en poelen maar ook meren, rivieren en overstroomde landdelen.
Externe links
Bronvermelding
Referenties
- ↑ (en) Zwarte kaaiman op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 149. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ Charles A Ross (1992). Krokodillen en alligators (serie Fascinerend Dierenrijk). Weldon Owen, Pagina 59. ISBN 90 5112 247 0.
- ↑ Crodilian Species List, Melanosuchus niger.
Bronnen
- (nl) - Charles A Ross - Krokodillen en alligators (serie Fascinerend Dierenrijk) - Pagina 59 - ISBN 9051122470 - Uitgeverij Weldon Owen - 1992
- (en) - Crodilian Species List - Melanosuchus niger - Website
- (nl) - Bernhard Grzimek - Het leven der dieren deel VI: Reptielen - Pagina 149 - Kindler Verlag AG - 1971 - ISBN 9027486263
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Melanosuchus niger - Website Geconsulteerd 7 maart 2016
- (en) - Crocodilian Species List - Crocodilians - Natural History & Conservation - Website (Over de classificatie)