Stilbiet
| Stilbiet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | NaCa4Al8Si28O72·30(H2O) | |||
| Kleur | Wit, rood, geel, bruin of roomkleurig | |||
| Streepkleur | Wit | |||
| Hardheid | 3,5 - 4 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 2,15 kg/dm3 | |||
| Glans | Parelglans | |||
| Opaciteit | Doorzichtig tot doorschijnend | |||
| Splijting | [010] Perfect | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Monoklien | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal stilbiet is een sterk gehydrateerd natrium-calcium-aluminium-silicaat met de chemische formule NaCa4Al8Si28O72·30(H2O). Het tectosilicaat behoort tot de zeolieten.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het (crème)witte, gele, rode of bruine stilbiet heeft een parel- tot glasglans en een witte streepkleur. De gemiddelde dichtheid is 2,15 en de hardheid is 3,5 tot 4. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
De naam van het mineraal stilbiet is afgeleid van Oudgrieks στίλβη (stilbē), dat "glans" betekent. Dit vanwege de parel- tot glasglans van het mineraal.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Stilbiet is een algemeen voorkomende zeoliet die gevormd wordt in amygdaloidale spleten in basalten, zoals pegmatieten. Er is geen gedefinieerde typelocatie, maar het mineraal werd bestudeerd op IJsland, de Andreasberg in de Duitse Harz, de Dauphinoise Alpen en in Noorwegen.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
