2,6-dinitrotolueen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
2,6-dinitrotolueen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 2,6-dinitrotolueen
Algemeen
Molecuulformule C7H6N2O4
IUPAC-naam 2-methyl-1,3-dinitrobenzeen
Andere namen 2,6-DNT
Molmassa 182,13354 g/mol
SMILES
C1(=C(C=CC=C1[N+](=O)[O-])[N+]([O-])O)C
InChI
1/C7H8N2O4/c1-5-6(8(10)11) 3-2-4-7(5)9(12)13/h2-4,8,10H,1H3
CAS-nummer 606-20-2
EG-nummer 210-106-0
Wikidata Q2286646
Beschrijving Gele, bruine tot rode kristallen met kenmerkende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H301 - H311 - H331 - H341 - H350 - H361 - H373 - H412
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P261 - P273 - P280 - P301+P310 - P311
Opslag Gescheiden van sterke basen, voeding, voedingsmiddelen, oxiderende stoffen en reducerende middelen. Goed gesloten en in een goed verluchte ruimte bewaren.
EG-Index-nummer 609-007-00-9
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
LD50 (ratten) (oraal) 177 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel, bruin of rood
Dichtheid (vloeibaar gemaakt) 1,283 g/cm³
Smeltpunt 66 °C
Kookpunt 285 °C
Vlampunt (gesloten vat) 207 °C
Dampdruk (bij 20°C) 2,4 Pa
Onoplosbaar in water
log(Pow) 2,050
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

2,6-dinitrotolueen is een organische verbinding met als brutoformule C7H6N2O4. De stof komt voor als gele, bruine tot rode kristallen met een kenmerkende geur, die onoplosbaar zijn in water. 2,6-dinitrotolueen wordt onder andere gebruikt bij de bereiding van 2,6-tolueendiamine.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof kan bij verwarming ontploffen. Ze ontleedt bij verhitting, met vorming van giftige en corrosieve dampen, onder andere stikstofoxiden. 2,6-dinitrotolueen reageert met sterke basen, oxiderende stoffen en reducerende middelen.

De stof kan effecten hebben op het centraal zenuwstelsel, het hart- en vaatstelsel en het bloed, met als gevolg de vorming van methemoglobine.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]