ATP-toernooi van Hamburg 2015

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Hamburg 2015
Officiële naam Bet-at-home Open
Editie 2015 (109e editie)
Stad, land HamburgDuitsland
Locatie Am Rothenbaum
Organisator Hamburg Sports & Entertainment GmbH
Datum 27 juli - 2 augustus
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour 500
Prijzengeld 1.285.955
Gestegen 8,00% t.o.v. 2014
Deelnemers 32 enkel, 16 kwal. / 16 dubbel, 4 kwal.
Ondergrond gravel, buiten
Winnaar enkel Vlag van Spanje Rafael Nadal
Winnaars dubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Australië John Peers
Toernooidirecteur Michael Stich
Vorige: 2014     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Hamburg 2015 (met de officiële naam Bet-at-home Open) vond plaats van 27 juli tot en met 2 augustus 2015 op de gravelbanen van het tennispark "Am Rothenbaum" in de Duitse stad Hamburg.

Het enkelspel werd gewonnen door de Spanjaard Rafael Nadal. Hij versloeg in de finale de Italiaan Fabio Fognini met tweemaal 7-5. Het dubbelspel werd gewonnen door het duo Jamie Murray en John Peers. Zij versloegen in de finale de Colombianen Juan Sebastián Cabal en Robert Farah Maksoud met 2-6, 6-3 en [10-8].

Het toernooi van 2015 trok 71.200 toeschouwers, een toename van circa 11.000 bezoekers ten opzichte van de editie van 2014. Deze toename is mede toe te schrijven aan de deelname van de toen veertien­voudige grandslam­kampioen Rafael Nadal.[1]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Spanje Rafael Nadal 10 winnaar
2. Vlag van Spanje Tommy Robredo 21 tweede ronde Vlag van Frankrijk Benoît Paire
3. Vlag van Spanje Roberto Bautista Agut 22 tweede ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Aljaž Bedene
4. Vlag van Italië Andreas Seppi 24 halve finale Vlag van Spanje Rafael Nadal
5. Vlag van Uruguay Pablo Cuevas 25 kwartfinale Vlag van Spanje Rafael Nadal
6. Vlag van Argentinië Juan Mónaco 27 tweede ronde Vlag van Frankrijk Lucas Pouille
7. Vlag van Spanje Guillermo García López 28 eerste ronde, opgave Vlag van Spanje Jaume Munar
8. Vlag van Italië Fabio Fognini 32 finale Vlag van Spanje Rafael Nadal

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar € 311.775 500
finale € 140.560 300
halve finale € 66.580 180
kwartfinale € 32.130 90
tweede ronde € 16.380 45
eerste ronde € 9.010 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Eindfase[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
1  Vlag van Spanje Rafael Nadal 7 7
8  Vlag van Italië Fabio Fognini 5 5

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
1  Vlag van Spanje Rafael Nadal 3 6 6  
 Vlag van Spanje Fernando Verdasco 6 1 1     1  Vlag van Spanje Rafael Nadal 6 7    
 Vlag van Tsjechië Jiří Veselý 3 6 6      Vlag van Tsjechië Jiří Veselý 4 62    
 Vlag van Oostenrijk Andreas Haider-Maurer 6 1 0       1  Vlag van Spanje Rafael Nadal 6 6  
Q  Vlag van Japan Taro Daniel 4 3       5  Vlag van Uruguay Pablo Cuevas 3 2  
   Vlag van Polen Jerzy Janowicz 6 6      Vlag van Polen Jerzy Janowicz 3 6 2
 Vlag van Argentinië Diego Schwartzman 64 4     5  Vlag van Uruguay Pablo Cuevas 6 4 6  
5  Vlag van Uruguay Pablo Cuevas 7 6       1  Vlag van Spanje Rafael Nadal 6 6  
4  Vlag van Italië Andreas Seppi 6 6       4  Vlag van Italië Andreas Seppi 1 2  
   Vlag van Slowakije Martin Kližan 2 4     4  Vlag van Italië Andreas Seppi 4 6 6  
WC  Vlag van Duitsland Florian Mayer 4 6 6     WC  Vlag van Duitsland Florian Mayer 6 2 3  
Q  Vlag van Spanje Albert Montañés 6 2 2       4  Vlag van Italië Andreas Seppi w / o
 Vlag van Tsjechië Lukáš Rosol 63 66        Vlag van Italië Simone Bolelli  
   Vlag van Italië Simone Bolelli 7 7        Vlag van Italië Simone Bolelli 6 65 6
WC  Vlag van Spanje Jaume Munar 1     WC  Vlag van Spanje Jaume Munar 1 7 4  
7  Vlag van Spanje Guillermo García López 2 r  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
8  Vlag van Italië Fabio Fognini 6 65 6  
 Vlag van Frankrijk Jérémy Chardy 3 7 4     8  Vlag van Italië Fabio Fognini 6 3 6  
PR  Vlag van Spanje Nicolás Almagro 4 63        Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 2 6 3  
 Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 6 7         8  Vlag van Italië Fabio Fognini 6 7  
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Aljaž Bedene 6 6        Vlag van Verenigd Koninkrijk Aljaž Bedene 4 5  
 Vlag van Spanje Daniel Gimeno Traver 4 1      Vlag van Verenigd Koninkrijk Aljaž Bedene 7 7
 Vlag van Kroatië Borna Ćorić 3 4       3  Vlag van Spanje Roberto Bautista Agut 62 67  
3  Vlag van Spanje Roberto Bautista Agut 6 6         8  Vlag van Italië Fabio Fognini 6 7
6  Vlag van Argentinië Juan Mónaco 6 65 6       Q  Vlag van Frankrijk Lucas Pouille 2 62
 Vlag van Letland Ernests Gulbis 3 7 3     6  Vlag van Argentinië Juan Mónaco 1 5  
Q  Vlag van Spanje Iñigo Cervantes Huegun 62 4     Q  Vlag van Frankrijk Lucas Pouille 6 7  
Q  Vlag van Frankrijk Lucas Pouille 7 6       Q  Vlag van Frankrijk Lucas Pouille 6 6  
 Vlag van Frankrijk Benoît Paire 6 3 6        Vlag van Frankrijk Benoît Paire 3 2    
   Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 3 6 1        Vlag van Frankrijk Benoît Paire 2 6 7
WC  Vlag van Duitsland Alexander Zverev 7 4 2     2  Vlag van Spanje Tommy Robredo 6 3 5  
2  Vlag van Spanje Tommy Robredo 63 6 6  

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Italië Simone Bolelli
Vlag van Italië Fabio Fognini
18 halve finale forfait
2. Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
Vlag van Brazilië Bruno Soares
34 halve finale Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud
3. Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Australië John Peers
39 winnaars
4. Vlag van Uruguay Pablo Cuevas
Vlag van Spanje David Marrero
52 kwartfinale Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaars € 92.100 500
finale € 41.560 300
halve finale € 19.600 180
kwartfinale € 9.470 90
eerste ronde € 4.860 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Italië Simone Bolelli
 Vlag van Italië Fabio Fognini
6 6    
WC  Vlag van Spanje Jaume Munar
 Vlag van Spanje Rafael Nadal
4 2       1  Vlag van Italië Simone Bolelli
 Vlag van Italië Fabio Fognini
w / o  
   Vlag van Spanje Guillermo García López
 Vlag van Spanje Fernando Verdasco
4 6 [10]      Vlag van Spanje Guillermo García López
 Vlag van Spanje Fernando Verdasco
 
   Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot
 Vlag van Zweden Robert Lindstedt
6 4 [8]       1  Vlag van Italië Simone Bolelli
 Vlag van Italië Fabio Fognini
 
3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
 Vlag van Australië John Peers
7 6         3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
 Vlag van Australië John Peers
w / o  
PR  Vlag van Duitsland Florian Mayer
 Vlag van Tsjechië Jiří Veselý
65 2       3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
 Vlag van Australië John Peers
6 6
Q  Vlag van Duitsland Frank Moser
 Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff
6 6   Q  Vlag van Duitsland Frank Moser
 Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff
3 4  
 Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas
 Vlag van Italië Andreas Seppi
3 4       3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
 Vlag van Australië John Peers
2 6 [10]
WC  Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber
 Vlag van Duitsland Philipp Petzschner
1 63        Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
 Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud
6 3 [8]
 Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
 Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud
6 7        Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
 Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud
6 6  
PR  Vlag van Spanje Nicolás Almagro
 Vlag van Argentinië Diego Schwartzman
5 4   4  Vlag van Uruguay Pablo Cuevas
 Vlag van Spanje David Marrero
4 2  
4  Vlag van Uruguay Pablo Cuevas
 Vlag van Spanje David Marrero
7 6        Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
 Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud
3 6 [10]
   Vlag van Kroatië Marin Draganja
 Vlag van Finland Henri Kontinen
4 2       2  Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
 Vlag van Brazilië Bruno Soares
6 1 [6]  
 Vlag van Slowakije Martin Kližan
 Vlag van Tsjechië Lukáš Rosol
6 6        Vlag van Slowakije Martin Kližan
 Vlag van Tsjechië Lukáš Rosol
3 4
 Vlag van Frankrijk Jérémy Chardy
 Vlag van Polen Łukasz Kubot
3 5     2  Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
 Vlag van Brazilië Bruno Soares
6 6  
2  Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
 Vlag van Brazilië Bruno Soares
6 7    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]