ATP-toernooi van Kitzbühel 2015

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Kitzbühel 2015
ATP-toernooi van Kitzbühel 2015
Officiële naam Generali Open
Editie 2015 (71e editie)
Stad, land Vlag van Oostenrijk KitzbühelOostenrijk
Locatie Kitzbüheler Tennis Club
Organisator KTC Turnier GmbH
Licentiehouder Octagon
Datum 3 - 8 augustus
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour 250
Prijzengeld 439.405
Gestegen 3,00% t.o.v. 2014
Deelnemers 28 enkel, 31 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond Gravel, buiten
Winnaar enkel Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber
Winnaars dubbel Vlag van Spanje Nicolás Almagro
Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
Toernooidirecteur Alexander Antonitsch[1]
Toernooisupervisor Vlag van Portugal Carlos Sanches
Laatst toegelaten Vlag van Servië Dušan Lajović (84)
Vorige: 2014     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Tennisstadion Kitzbühel (2015)

Het ATP-toernooi van Kitzbühel 2015 (met de officiële naam Generali Open) vond plaats van maandag 3 tot en met zaterdag 8 augustus. Er werd gespeeld op de gravelbanen van de Kitzbüheler Tennis Club in de Oostenrijkse plaats Kitzbühel. Het toernooi stond onder auspiciën van de ATP en behoorde tot de categorie "ATP World Tour 250". Het was de 71e editie van het toernooi.

De organisatie was in handen van de "Kitzbüheler Tennisclub Turnier GmbH", onder leiding van de toernooidirecteur Alexander Antonitsch. De organisatie huurde de ATP-toernooilicentie van het Amerikaanse sportagentschap Octagon.

Het deelnemersveld van het enkelspel bestond uit 28 spelers en van het dubbelspel uit 16 paren. De vier hoogst geplaatste spelers uit het enkelspel ontvingen een bye in de eerste ronde. Het totale prijzengeld bestond uit 439.405; het totale financiële commitment bedroeg 494.310 (bestaande uit prijzengeld + overige ATP fees). Er werd gespeeld met de "Babolat Team" tennisbal.

Het enkelspel werd gewonnen door de Duitser en tevens inwoner van Kitzbühel Philipp Kohlschreiber. Hij versloeg in de finale de Fransman Paul-Henri Mathieu met 2-6, 6-2 en 6-2. Het dubbelspel werd gewonnen door Nicolás Almagro en Carlos Berlocq. Zij versloegen in de finale Robin Haase en Henri Kontinen met 7-5, 3-6 en [11-9].

Het toernooi van 2015 trok bijna 40.000 toeschouwers. Het centercourt bood plaats aan 6.400 toeschouwers.[2] De organisatie (KTC Turnier GmbH) ontving van de deelstaat Tirol 50.000 subsidie vanuit een subsidieregeling voor sportevenementen.[3]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 24 halve finale Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber
2. Vlag van Italië Andreas Seppi 26 tweede ronde, opgave Vlag van Servië Dušan Lajović
3. Vlag van Italië Fabio Fognini 32 kwartfinale Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber
4. Vlag van Slowakije Martin Kližan 34 tweede ronde Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu
5. Vlag van Argentinië Juan Mónaco 38 eerste ronde, opgave Vlag van Nederland Robin Haase
6. Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 40 winnaar
7. Vlag van Tsjechië Jiří Veselý 45 eerste ronde Vlag van Spanje Nicolás Almagro
8. Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 55 eerste ronde Vlag van Argentinië Diego Schwartzman

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaar € 80.000 250
Finale € 42.100 150
Halve finale € 22.800 90
Kwartfinale € 12.990 45
Tweede ronde € 7.655 20
Eerste ronde € 4.535 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
6  Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 2 6 6
Q  Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 6 2 2

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    1  Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 1 7 6  
 Vlag van Oostenrijk Andreas Haider-Maurer 7 6        Vlag van Oostenrijk Andreas Haider-Maurer 6 66 4  
   Vlag van Brazilië João Souza 62 4         1  Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 7 3    
WC  Vlag van Oostenrijk Gerald Melzer 4 65         LL  Vlag van Spanje Albert Montañés 63 2 r  
LL  Vlag van Spanje Albert Montañés 6 7       LL  Vlag van Spanje Albert Montañés 6 6  
   Vlag van Argentinië Diego Schwartzman 6 6          Vlag van Argentinië Diego Schwartzman 1 3    
8  Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 3 4         1  Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 0 66
      6  Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 6 7
    3  Vlag van Italië Fabio Fognini 6 6    
WC  Vlag van Oostenrijk Dennis Novak 62 6 6     WC  Vlag van Oostenrijk Dennis Novak 1 2    
   Vlag van Verenigd Koninkrijk Aljaž Bedene 7 4 1       3  Vlag van Italië Fabio Fognini 60 4
 Vlag van Colombia Santiago Giraldo 7 6       6  Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 7 6  
Q  Vlag van Brazilië Rogério Dutra da Silva 5 2      Vlag van Colombia Santiago Giraldo 0 2  
Q  Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff 3 7 3     6  Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 6 6    
6  Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 6 65 6  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
5  Vlag van Argentinië Juan Mónaco 6 1 r  
   Vlag van Nederland Robin Haase 2 1        Vlag van Nederland Robin Haase 6 2 2  
   Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 5 4        Vlag van Argentinië Federico Delbonis 4 6 6  
   Vlag van Argentinië Federico Delbonis 7 6          Vlag van Argentinië Federico Delbonis 3 6 3  
Q  Vlag van Frankrijk Kenny de Schepper 2 2         Q  Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 6 0 6  
Q  Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 6 6       Q  Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 6 7  
    4  Vlag van Slowakije Martin Kližan 3 5    
      Q  Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 6 6  
7  Vlag van Tsjechië Jiří Veselý 7 5 4       PR  Vlag van Spanje Nicolás Almagro 4 3  
PR  Vlag van Spanje Nicolás Almagro 62 7 6     PR  Vlag van Spanje Nicolás Almagro 7 7    
WC  Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 7 6       WC  Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 64 5    
   Vlag van Spanje Daniel Gimeno Traver 63 3         PR  Vlag van Spanje Nicolás Almagro 6 6  
 Vlag van Rusland Michail Joezjny 3 4          Vlag van Servië Dušan Lajović 3 4    
   Vlag van Servië Dušan Lajović 6 6          Vlag van Servië Dušan Lajović 7 3  
    2  Vlag van Italië Andreas Seppi 5 0 r  
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaars € 24.280 250
Finale € 12.760 150
Halve finale € 6.920 90
Kwartfinale € 3.960 45
Eerste ronde € 2.320 0

Wildcards[bewerken | brontekst bewerken]

De Duitser Philipp Kohlschreiber kreeg een wildcard samen met zijn dubbelpartner, de Oostenrijker Alexander Erler. Erler was op dat moment een hobbyspeler uit de derde Liga en had nog een enkel ATP-punt behaald in het enkel- of dubbelspel. De ATP wilde de deelname van Erler aanvankelijk verbieden, maar de organisatie kreeg het toch voor elkaar dat hij mocht spelen. Erler brak in de jaren daarna door in vooral het dubbelspel en wist in 2021 het dubbelspeltoernooi van Kitzbühel zelfs te winnen (met zijn partner Lucas Miedler).[4]

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot
 Vlag van Zweden Robert Lindstedt
4 65    
PR  Vlag van Spanje Nicolás Almagro
 Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
6 7       PR  Vlag van Spanje Nicolás Almagro
 Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
6 6  
   Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta
 Vlag van Brazilië André Sá
62 6 [10]      Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta
 Vlag van Brazilië André Sá
1 1  
   Vlag van Tsjechië František Čermák
 Vlag van Canada Adil Shamasdin
7 4 [6]       PR  Vlag van Spanje Nicolás Almagro
 Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
7 66 [10]  
3  Vlag van Polen Mariusz Fyrstenberg
 Vlag van Mexico Santiago González
7 6         3  Vlag van Polen Mariusz Fyrstenberg
 Vlag van Mexico Santiago González
64 7 [4]  
WC  Vlag van Italië Fabio Fognini
 Vlag van Italië Alberto Giraudo
5 3       3  Vlag van Polen Mariusz Fyrstenberg
 Vlag van Mexico Santiago González
5 6 [10]
 Vlag van Brazilië João Souza
 Vlag van Tsjechië Jiří Veselý
6 7    Vlag van Brazilië João Souza
 Vlag van Tsjechië Jiří Veselý
7 4 [5]  
WC  Vlag van Oostenrijk Alexander Erler
 Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber
3 66       PR  Vlag van Spanje Nicolás Almagro
 Vlag van Argentinië Carlos Berlocq
5 6 [11]
   Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
 Vlag van Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
4 3          Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Finland Henri Kontinen
7 3 [9]
   Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Finland Henri Kontinen
6 6        Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Finland Henri Kontinen
6 7  
   Vlag van Oostenrijk Julian Knowle
 Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
7 6    Vlag van Oostenrijk Julian Knowle
 Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
3 5  
4  Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
 Vlag van Duitsland Philipp Petzschner
66 2          Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Finland Henri Kontinen
6 7
   Vlag van Nieuw-Zeeland Marcus Daniell
 Vlag van Brazilië Marcelo Demoliner
4 6 [3]       2  Vlag van Duitsland Andre Begemann
 Vlag van Polen Łukasz Kubot
3 66  
   Vlag van Spanje Daniel Gimeno Traver
 Vlag van Argentinië Diego Schwartzman
6 3 [10]        Vlag van Spanje Daniel Gimeno Traver
 Vlag van Argentinië Diego Schwartzman
65 1
   Vlag van Oostenrijk Andreas Haider-Maurer
 Vlag van Australië Rameez Junaid
5 7 [4]   2  Vlag van Duitsland Andre Begemann
 Vlag van Polen Łukasz Kubot
7 6  
2  Vlag van Duitsland Andre Begemann
 Vlag van Polen Łukasz Kubot
7 5 [10]  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]