Colin Hodgkinson

Colin Hodgkinson
Algemene informatie
Geboren	Peterborough, 14 oktober 1945
Geboorteplaats	Peterborough
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Genre(s)	jazz, blues, rock
Beroep	muzikant
Instrument(en)	basgitaar
	(en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Colin Hodgkinson (Peterborough, 14 oktober 1945)^[1]^[2]^[3] is een Britse bassist.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Hodgkinson begon zijn carrière als professioneel muzikant in 1966. In 1969 speelde hij in de band van Alexis Korner, die het legendarische concert van The Rolling Stones in het Londense Hyde Park opende. In 1970 verscheen het album Both Sides onder de bandnaam New Church^[4]. In 1971 formeerde Hodgkinson met Ron Aspery (keyboards, fluit, saxofoon) en Tony Hicks (drums) de jazzrock-formatie Back Door. Hun debuutalbum was in 1972 een verrassend succes. In 1974 gingen ze met Emerson, Lake & Palmer op een wereldtournee. Na enkele mutaties werd de band in 1977 ontbonden.

In 1979 speelde Hodgkinson weer bij Alexis Korner. Beiden traden ook op als het duo Alexis en Colin. Een optreden in 1980 in Parijs werd live opgenomen en verscheen later op verschillende albums. Gelijktijdig speelde Hodgkinson ook in de band van Jan Hammer en is hij te horen op het album Hammer (1979). In 1981/1982 kwamen twee albums uit onder de naam Schon & Hammer. De band bestond uit Colin Hodgkinson (basgitaar), Jan Hammer (keyboards) en Neal Schon (gitaar).

Aanvang jaren 1980 speelde Hodgkinson af en toe bij Rocket 88, een door Charlie Watts samengestelde superband, en bij Olympic Rock & Blues Circus van Pete York. In 1982 ging hij met Jan Hammer op tournee en begon te spelen bij Whitesnake.

Sinds 1986 treedt Hodgkinson op met Frank Diez (gitaar) als Electric Blues Duo. Als dusdanig produceerden ze tot dusver zeven albums en gaven meer dan 1300 concerten in binnen- en buitenland. In deze periode waren er ook meermaals kortstondige oplevingen van The Spencer Davis Group met Hodgkinson, een trio met Hodgkinson, Pete York, Brian Auger en een nieuwe editie van Back Door. In 1986 was Hodgkinson met Chris Farlowe op tournee, in 1987 met Konstantin Wecker en in 1988 met Pete York.

Tijdens de jaren 1990 speelde Hodgkinson meermaals in de band van Peter Maffay, had hij een project ter ere van Peter Green (Green and Blues), vormde hij met Miller Anderson en Tony Hicks een trio, speelde hij in de Gemini Band van Jon Lord en in de Hell Blues Band met Bernie Marsden. Hodgkinson was van 2006 tot 2013 lid van de band The British Blues Quintet met Maggie Bell, Zoot Money, Frank Diez en Colin Allen, waarmee hij in november 2007 het album Live in Glasgow opnam. In februari 2008 toerde hij met Chris Rea en zijn Band-Earbook-Project The Return of the Fabulous Hofner Bluenotes. Vanaf 2011 was hij lid van het Jon Lord Blues Project. In december 2013 verving hij Leo Lyons bij Ten Years After.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder een samenvatting uit het omvangrijke repertoire (naar eigen opgave ongeveer 150 geluidsdragers en producties:

Back Door

1972: Back Door
1971: 8th Street Nites
1975: Another Fine Mess
1976: Activate
2003: Askin' the way

Alexis Korner

1970: Both Sides
1971: Alexis Korner
1972: Bootleg
1974: Alexis Korner
1975: Meets Jack Daniels
1975: Get Off of My Cloud
1978: Just Easy
1979: The Party Album
1984: Juvenile Delinquent
2000: Testament (rec. live 1980, Paris)

Jan Hammer

1979: Hammer

Jan Hammer and Neal Schon

1981: Untold Passion
1982: Here to Stay

Cozy Powell

1983: Octopuss

Whitesnake

1984: Slide It In (UK release)

Spencer Davis

1984: Live Together (Waldkirch)

Mick Jagger

1985: She's the Boss

Konstantin Wecker

1986: Wieder dohoam
1987: Wecker & Die Band - Live
1988: Ganz schön Wecker

Peter Maffay

1990: Leipzig
1991: 38317

Miller Anderson

1997: Celtic Moon

Solo

1998: Bottom Line

Electric Blues Duo (met Frank Diez)

1986: Bitch
1989: Make Mine a Double
1992: Live (met de bigband van de Hessischer Rundfunk)
1995: Out on the Highway
1997: Lucky at Cards
2006: The last fair Deal – 20 years Electric Blues Duo
2010: LIVE! L'Inoui Luxembourg

Frank Diez

2000: Stranded on Fantasy Island

Paul Vincent u. a.

2000: Rockin’ Bach

The British Blues Quintet

2007: Live in Glasgow

Colin Hodgkinson Group

2008: Backdoor Too!

Chris Rea

2008: The Return of the Fabulous Hofner Bluenotes

Jon Lord Blues Project

2011: Live

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Colin Hodgkinson. Discogs. Geraadpleegd op 30-01-2022.
↑ (en) Colin Hodgkinson Biography, Songs, & Albums. AllMusic. Gearchiveerd op 31 januari 2022. Geraadpleegd op 30-01-2022.
↑ Colin Hodgkinson. memim.com. Gearchiveerd op 30 januari 2022. Geraadpleegd op 30-01-2022.
↑ (en) New Church. Discogs. Geraadpleegd op 30-01-2022.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Colin Hodgkinson op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) Colin Hodgkinson. Discogs. Geraadpleegd op 30-01-2022.

[2] (en) Colin Hodgkinson Biography, Songs, & Albums. AllMusic. Gearchiveerd op 31 januari 2022. Geraadpleegd op 30-01-2022.

[3] Colin Hodgkinson. memim.com. Gearchiveerd op 30 januari 2022. Geraadpleegd op 30-01-2022.

[4] (en) New Church. Discogs. Geraadpleegd op 30-01-2022.

[1]

[2]

[3]

[4]