Eric Martel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eric Martel
Eric Martel
Persoonlijke informatie
Volledige naam Eric Martel
Geboortedatum 29 april 2002
Geboorteplaats Straubing, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 188 cm
Been Rechts
Positie Verdedigende middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland 1.FC Köln
Rugnummer 6
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
2010 – 2012
2012 – 2017
2017 – 2021 		Vlag van Duitsland RSV Ittling
Vlag van Duitsland Jahn Regensburg
Vlag van Duitsland RB Leipzig
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2021 – 2022

2022 – 		Vlag van Duitsland RB Leipzig
→ Vlag van Oostenrijk Austria Wien
Vlag van Duitsland 1. FC Köln 		0 (0)
48 (3)
45 (1)
Interlands **
2020
2021
2021 – 		Vlag van Duitsland Duitsland –19
Vlag van Duitsland Duitsland –20
Vlag van Duitsland Duitsland –21 		2 (0)
3 (0)
14 (1)
* Bijgewerkt op 28 januari 2024
** Bijgewerkt op 28 januari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Eric Martel (Straubing, 29 april 2002) is een Duits voetballer die doorgaans als verdedigende middenvelder speelt. In juli 2022 maakte hij de overstap van RB Leipzig naar 1. FC Köln.

Clubloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Martel begon met voetballen bij RSV Ittling.[1] Na twee jaar maakte hij in 2012 de overstap naar Jahn Regensburg en kwam in de onder 11 terecht.[2] Na vier jaar wilde hij een stap maken en speelde een oefenwedstrijd bij RB Leipzig. Hij werd afgewezen omdat men hem niet snel genoeg vond.[3] In het seizoen daarop probeerde hij het met succes nogmaals en maakte hij na vijf jaar Regensburg de overstap naar de in 2009 opgerichte voetbalclub.[4] Hij kwam in de onderbouw terecht om in zijn tweede seizoen zijn opwachting te maken in de bovenbouw.

RB Leipzig[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2018/19 werd Martel aan de selectie van RB Leipzig –17 toegevoegd. Op 11 augustus 2018 maakte hij tijdens de openingswedstrijd van de competitie zijn basisdebuut tegen zijn leeftijdsgenoten van FC St. Pauli.[5] Op 17 november maakte hij in de met 0-2 gewonnen uitwedstrijd tegen Holstein Kiel zijn eerste doelpunt in deze leeftijdscategorie.[6] In de 26e minuut maakte hij de 0-1.[7] Gedurende het seizoen liet hoofdcoach Ralf Rangnick hem op 17-jarige leeftijd voor de eerste keer mee trainen met de eerste selectie.[3] Na één seizoen maakte Martel de overstap naar de onder 19 en was hij vanaf de eerste competitiewedstrijd tegen 1. FC Magdeburg een vaste waarde in het team van trainer Alexander Blessin. Tot aan de gedwongen stop vanwege de maatregelen tegen COVID-19 ontbrak hij alleen vanwege een schorsing in de wedstrijd tegen Werder Bremen.[8] Hij speelde eveneens alle wedstrijden in de UEFA Youth League. In de zomer van 2020 tekende hij zijn eerste profcontract.[9] In het seizoen 2020/21 werd hij aanvoerder van de onder 19.[10] Dit duurde maar drie wedstrijden omdat de competitie wederom werd stilgelegd.

RB Leipzig[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2020/21 werd Martel op 24 oktober door trainer Julian Nagelsmann voor de eerste keer bij de selectie van het eerste elftal gehaald.[11] In de thuiswedstrijd tegen Hertha BSC bleef hij in de Red Bull Arena de gehele wedstrijd op de bank.[12] Zonder in actie te komen werd er in de weken daarna zowel voor de Bundesliga als de Champions League regelmatig een beroep op hem gedaan als wisselspeler.[13] Op 12 december 2020 maakte hij in de 2e ronde van DFB-Pokal tijdens de wedstrijd tegen FC Augsburg zijn debuut.[14] In de met 0-3 gewonnen uitwedstrijd kwam hij in de 88e minuut in het veld voor Dayot Upamecano.[15] In de winterstop liet hij zich tot juni 2022 verhuren aan Austria Wien.[16] Na anderhalf jaar keerde hij terug waarop Martel hem duidelijk werd dat hij weinig kans op speeltijd zou krijgen.[17] Hij besloot de club te verlaten en bij 1. FC Köln aan de slag te gaan.[18]

Verhuur aan Austria Wien[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 januari tekende Martel een contract bij Austria Wien waardoor hij voor anderhalf jaar werd verhuurd.[19] Een paar dagen later maakte hij zijn eerste minuten voor de Oostenrijkse club tijdens uitwedstrijd tegen SV Ried.[20] Trainer Peter Stöger liet hem in de basis beginnen waarna Martel in de 51e minuut na zijn tweede gele kaart door scheidsrechter Christopher Jäger van het veld werd gestuurd.[21] Na één wedstrijd schorsing maakte hij in de met 2-2 gelijk gespeelde wedstrijd tegen WSG Tirol zijn eerste doelpunt in de Oostenrijkse Bundesliga.[22] In de Generali Arena maakte hij in de 7e minuut na een voorzet van Georg Teigl de 1-0.[23] De rest van het seizoen bleef hij een vaste waarde voor de ploeg en speelde hij nagenoeg alle wedstrijden. Hij eindigde in het seizoen 2020/21 op de 2e plaats waardoor men play-off wedstrijden moest spelen voor Europees voetbal. Hierin bereikte men de finale waarin in twee wedstrijden werd afgerekend met Wolfsberger AC.[24] Martel stond tijdens beide wedstrijden in de basis. Dankzij twee overwinningen speelde Austria Wien het seizoen 2021/22 in de Conference League waar Martel zowel in de heen- en terugwedstrijd tegen het IJslandse Breiðablik in actie kwam. Op 22 juli 2021 maakte Martel zijn Europese debuut in de met 1-1 gelijkgespeelde thuiswedstrijd.[25] In Kópavogur werd met 2-1 verloren waardoor zijn Europese avontuur ten einde kwam.[26] In de rest van het seizoen speelde hij wederom bijna alle wedstrijden. Aan het einde van het seizoen 2021/22 ging hij terug naar Leipzig.

1. FC Köln[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2022 tekende Martel een vierjarig contract.[27] Op 13 augustus 2022 maakte hij zijn debuut tijdens de wedstrijd tegen RB Leipzig.[28] In de Red Bull Arena liet trainer Steffen Baumgart hem in de basis starten en haalde hem in de 62e minuut naar de kant voor Ondrej Duda.[29] Op 8 april 2023 maakte hij in de met 1-3 gewonnen uitwedstrijd tegen FC Augsburg zijn eerste doelpunt in dienst van de Die Geißböcke.[30] In de 16e minuut maakte hij in het WWK ARENA de 0-2.[31] In zijn debuutseizoen speelde hij 35 wedstrijden in de verschillende competities. In zijn tweede seizoen kreeg hij medio september tijdens een wedstrijd van Duitsland –21 problemen met zijn achillespees waardoor hij een aantal wedstrijden moest missen.[32] Na zijn comeback in de wedstrijd tegen Bayer Leverkussen werd hij weer een vaste waarde in de ploeg.[33] Dit bleef eveneens het geval na het ontslag van Baumgart en de komst van de nieuwe trainer Timo Schultz.[34] Ondanks de wisseling van coach bleef Martel met 1 FC Köln vechten tegen degradatie en ging men als nummer 17 de winterstop in.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2020/21 RB Leipzig Vlag van Duitsland Bundesliga 0 0 1 0 0 0 3 1 4 1
→ Austria Wien Vlag van Oostenrijk Bundesliga 18 1 1 0 0 0 3 0 22 1
2021/22 30 2 2 1 0 0 2 0 34 3
2022/23 1. FC Köln Vlag van Duitsland Bundesliga 29 1 0 0 0 0 6 0 35 1
2023/24 16 0 2 0 0 0 0 0 18 0
Carrière totaal 93 4 6 1 0 0 14 1 113 6
Bijgewerkt tot 28 januari 2024

Interlandloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Martel kwam uit voor diverse Duitse nationale jeugdelftallen. Op 3 september 2020 maakte hij met Duitsland –19 zijn debuut in de oefeninterland tegen Polen.[35] Bondscoach Christian Wörns liet hem in de rust invallen.[36] Met Duitsland –21 was hij actief op het Europees kampioenschap voetbal dat werd georganiseerd door Roemenië en Georgië. Martel kwam in alle drie de groepswedstrijden in actie waarbij Duitsland geen van de wedstrijden wist te winnen. Hij eindigde daardoor met Duitsland laatste in de poule en was daarmee uitgeschakeld.[37] Op 8 september 2023 was Martel voor de eerste keer aanvoerder van Duitsland –21 tijdens het oefenduel tegen Oekraïne.[38] Op 21 november 2023 maakte hij zijn eerste doelpunt voor een nationaal jeugdteam tijdens de EK-kwalificatiewedstrijd van Duitsland –21 tegen Polen.[39] In het met 3-1 gewonnen thuisduel maakte hij in de 56e minuut de 1-1 gelijkmaker.[40] Martel speelde tot op heden 19 jeugdinterlands en speelde hierin onder andere samen met Noah Atubolu, Colin Kleine-Bekel, Maximilian Beier en Ansgar Knauff.

Interlandstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Eric Martel voor Duitse jeugdelftallen Vlag van Duitsland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Duitsland –19
1. 3 september 2020 Vlag van Polen Polen – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 1 Vriendschappelijk
2. 8 september 2020 Vlag van België België – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –20
1. 2 september 2021 Vlag van Tsjechië Tsjechië – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 2 Vriendschappelijk
2. 6 september 2021 Vlag van Noorwegen Noorwegen – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 1 Vriendschappelijk
3. 7 oktober 2021 Vlag van Polen Polen – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –21
1. 12 november 2021 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Polen Polen 0 – 4 EK-kwalificatie
2. 16 november 2021 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van San Marino San Marino 4 – 0 EK-kwalificatie
3. 29 maart 2022 Vlag van Israël Israël – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 1 EK-kwalificatie
4. 7 juni 2022 Vlag van Polen Polen – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 2 EK-kwalificatie
5. 27 september 2022 Vlag van Engeland Engeland – Vlag van Duitsland Duitsland 3 – 1 Vriendschappelijk
6. 19 november 2022 Vlag van Italië Italië – Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 4 Vriendschappelijk
7. 24 maart 2023 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Japan Japan 2 – 3 Vriendschappelijk
8. 28 maart 2023 Vlag van Roemenië Roemenië – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 0 Vriendschappelijk
9. 22 juni 2023 Vlag van Israël Israël – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 1 Europees kampioenschap voetbal
10. 25 juni 2023 Vlag van Tsjechië Tsjechië – Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 1 Europees kampioenschap voetbal
11. Aanvoerder 8 september 2023 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Oekraïne Oekraïne 2 – 0 Vriendschappelijk
12. Aanvoerder 8 september 2023 Vlag van Kosovo Kosovo – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 3 EK-kwalificatie
13. Aanvoerder 17 november 2023 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Estland Estland 4 – 1 EK-kwalificatie
14. Aanvoerder 21 november 2023 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Polen Polen 3 – 1 EK-kwalificatie Goal
Bijgewerkt tot 28 januari 2024

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Lijst van spelers van Austria Wien

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ Stefan Wimberger, Eric Martel zu Gast bei seinem Jugendverein RSV Ittling (23 december 2022). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  2. ↑ Fabian Roßmann, Eric Martel: Schlüsselrolle in Wien (23 maart 2022). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  3. ↑ a b Straubinger Eric Martel: Im Laufduell mit Timo Werner (4 februari 2020). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  4. ↑ Eric Martel Mittelfeld. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  5. ↑ Statistieken RB Leipzig onder 17 - FC St. Pauli onder 17 op 11 augustus 2018. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  6. ↑ Starke Leistung der U17 wird nicht belohnt (17 november 2018). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  7. ↑ Statistieken Holstein Kiel onder 17 - RB Leipzig onder 17 op 17 november 2018. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  8. ↑ Düsseldorf : Frank Sschaefer jetzt Direktor (27 november 2019). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  9. ↑ Congratulations to our U19s centre-back Eric #Martel, who has signed a professional contract until June 2023 (23 juni 2020). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  10. ↑ Leipzig-Youngster Eric Martel zur Austria (15 januari 2021). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  11. ↑ Eric Martel erstmals in Leipziger Profikader (28 oktober 2020). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  12. ↑ Statistieken RB Leipzig - Hertha BSC op 24 oktober 2020. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  13. ↑ Ullrich Kroemer, Assist von Borkowski, erste Minuten für „Krake” Martel: Viertes Nachwuchsdebüt bei RB Leipzig unter Nagelsmann (23 december 2020). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  14. ↑ Max Dworak, 1. FC Köln: Eric Martel – der vermeintliche Nachfolger von Salih Özcan (18 augustus 2022). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  15. ↑ Statistieken FC Augsburg - RB Leipzig op 22 december 2020. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  16. ↑ RB Leipzig loan Eric Martel to Austria Vienna. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  17. ↑ Thomas Fritz, Warum Eric Martel RB verlassen hat (30 juni 2022). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  18. ↑ Wechsel fix: 1. FC Köln verpflichtet U21-Nationalspieler Eric Martel von RB Leipzig (24 juni 2022). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  19. ↑ RB Leipzig verleiht nächstes Talent: Eric Martel geht zu Austria Wien (15 januari 2021). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  20. ↑ Austria: Rot-Ärger bei BL-Debüt von Eric Martel (23 maart 2021). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  21. ↑ Fabian Roßmann, Eric Martel: Gelb-Rot und Lob von Trainer Stöger im ersten Spiel (24 januari 2021). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  22. ↑ Ein sehenswerter Fight gegen Tirol endet 2:2 (31 januari 2021). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  23. ↑ Austria Wien - WSG Tirol op 31 januari 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  24. ↑ Stefan Öllerer, Die Veilchen schaffen den Sprung nach Europa (30 mei 2021). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  25. ↑ Austria has to settle for 1-1 against Breiðablik (21 juli 2021). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  26. ↑ Austria eliminated against Breidablik (30 juli 2021). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  27. ↑ "Ein cooler Klub": Köln schnappt sich Talent Martel (24 juni 2022). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  28. ↑ Jürgen Kemper, „Viele gute Aktionen dabei“Feuertaufe bestanden: Baumgart lobt FC-Debütanten (16 augustus 2022). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  29. ↑ Statistieken RB Leipzig - 1. FC Köln op 13 augustus 2022. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  30. ↑ Tobias Schrader, Glücks-Moment bei FC-SiegMeilenstein für Martel „ein geiles Gefühl“ – nur Baumgart bremst (9 april 2023). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  31. ↑ Statistieken FC Augsburg - 1 FC Köln op 8 april 2023. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  32. ↑ Ulrich Bauer, Köln-Sorgen um Abräumer Martel vor TSG-Spiel (13 september 2023). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  33. ↑ 1. FC Köln : Eric Martel feiert Comeback nach Verletzung (8 oktober 2023). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  34. ↑ Simon Bartsch, Mit Erfahrung und Routine zur Wende? Nicht beim FC (27 januari 2024). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  35. ↑ Kurt Ludwigs, Die Neuen beim FC: Eric Martel – polyvalenter Balleroberer und Mentalitätsspieler (1 juli 2022). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  36. ↑ Statistieken Polen onder 19 - Duitsland onder 19 op 3 september 2020. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  37. ↑ U21 gelingt guter Neustart (8 september 2023). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  38. ↑ Martin Zenge, Nächster FC-Nationalspieler angeschlagen – Ehre für Martel (10 september 2023). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  39. ↑ Martel trifft erstmals für DFB-Junioren (22 november 2023). Geraadpleegd op 28 januari 2024.
  40. ↑ Statistieken Duitsland onder 21 - Polen onder 21 op 21 november 2023. Geraadpleegd op 28 januari 2024.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eric_Martel&oldid=66939130"