Frederik Hoevenagel

Frederik Hoevenagel
	Detail oorlogsmonument Nieuwe Pekela
Persoonsgegevens
Volledige naam	Frederik Hubregt Hoevenagel
Geboren	Middelburg, 22 april 1902
Overleden	Wageningen, 11 maart 1988
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	beeldhouwer, medailleur
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Frederik Hubregt Hoevenagel (Middelburg, 22 april 1902 – Wageningen, 11 maart 1988) was een Nederlandse beeldhouwer en medailleur.^[1]

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Frederik, ook vermeld als Fredrik^[2] en Frits,^[3] was een zoon van Frederik Joost Hoevenagel en Jacoba Johanna Brakman. Zijn vader was bakker in Middelburg, later woonde het gezin in Apeldoorn, waar vader graanhandelaar werd. Het was de verwachting dat Frederik in zijn vaders voetsporen zou volgen, hij koos voor een creatieve richting. Hij deed toelatingsexamen bij de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam en werd toegelaten tot de beeldhouwklas van Jan Bronner.^[4]

In 1935 won hij de eerste prijs in de categorie Gedenkpenning, in een wedstrijd tijdens een jubileumexpositie van Kon. Nederl. Metaalbedrijven Van Kempen, Begeer en Vos in de Pulchri Studio, zijn ontwerp werd in zilver gegoten en uitgegeven.

Hoevenagel ontwierp ruim 25 penningen en diverse beeldhouwwerken. In 1938 had hij een in Amsterdam een duo-expositie met schilderes Bets Bayens, waar hij naast twee gevelstenen een eikenhouten kist toonde.^[5] Later dat jaar trouwde hij met beeldhouwster Anna Hermina Rutgers van der Loeff (1910-2007),^[6] die ook aan de Rijksakademie had gestudeerd en in 1936 de zilveren medaille bij de Prix de Rome had gewonnen. Het paar verhuisde naar de villa Lovenhage in Oosterbeek. Toen zij tijdens de Tweede Wereldoorlog werden geëvacueerd, werden huis en atelier geplunderd en gingen Hoevenagels ontwerpen verloren.^[4] In de jaren erna ontwierp hij een aantal oorlogsmonumenten. Zijn monument voor Nieuwe Pekela werd in januari 2018 gestolen. Hij was lid van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers, waarmee hij ook exposeerde.

Frederik Hoevenagel overleed in 1988, op 85-jarige leeftijd.

Werken (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

1935: geboortepenning, naar aanleiding van een prijsvraag van 's Rijksmunt
1935: penning 100-jarig bestaan NV Kon. Ned. Edelmetaalbedrijven Van Kempen, Begeer en Vos
1935: erepenning voor het Rijkscollege voor de Lichamelijke Opvoeding
1937: gevelstenen voor boerderijen De Ruigtens en Kort en lang ambacht in De Biesbosch
1938: twaalf eikenhouten consoles (maanden van het jaar) voor 't Brouwerswapen aan het Rembrandtplein in Amsterdam
1939: Geestelijke herbewapening, tweede penning van de Vereniging voor Penningkunst
1941: borstbeeld van dr. Isaac Brevée aan de Doctor Brevéestraat in Oosterbeek
1942: bronzen plaquette van Sara Mansvelt, directrice van het Schild in Wolfheze^[7]
1947: plaquette ter herinnering aan omgekomen medewerkers van de Verenigde Nederlandse Rubberfabrieken in Heveadorp
1949: oorlogsmonument Nieuwe Pekela
1952: oorlogsmonument Hellendoorn
1953: monument watersnood, bij ingang van begraafplaats, aan de Bogerdweg in Dreischor
1954: oorlogsmonument Oosterbeek
1954: erepenning van de gemeente Renkum
1962: erepenning voor de Van Verschuerstichting voor kinderzorg in het gebied Arnhem-Nijmegen