Gebruiker:Haaftjlv/RogerStone

|

Roger Jason Stone Jr., Norwalk (Connecticut), V.S., 27 augustus 1952, is een Amerikaanse lobbyist, politiek adviseur en -strateeg. Hij was langdurig werkzaam voor de Republikeinse partij. .

In 1980 was hij medeoprichter van het in Washington D.C. gevestigde lobbykantoor Black, Manafort & Stone.

Hij was in 2016 actief als (informeel) adviseur in Donald Trumps campagneteam voor de presidentsverkiezining van 2016

Afkomst en opleiding

Stone groeide op in Norwalk en studeerde aan de George Washington University in Washington D.C.. Al vroeg was hij betrokken bij de verkiezingscampagnes van de Republikeinse kandidaat Richard Nixon, die in 1969 president van de V.S. werd en met wie Stone vele jaren daarna verbonden bleef. Vanaf 1976 werkte hij mee aan verkiezingscampagnes van de Republikeinse presidentskandidaat Ronald Reagan. Daarnaast is hij sinds vele jaren lobbyist voor de New Yorkse miljardair Donald Trump. in 2008 speelde hij mee in de bekroonde documentaire Boogie Man: The Lee Atwater Story. Evenals Lee Atwater voerde ook Roger Stone agressieve verkiezingscampagnes, waarin hij doelbewust strooide met geruchten om de reputatie van concurrent-kandidaten te beschadigen. Stone publiceerde talrijke racistische en seksistische tweets. Enkele daarvan verwijderde hij later weer, omdat ze buitensporig waren. Vanwege beledigende uitingen over presentatoren besloten de zenders CNN en MSNBC hem niet meer te interviewen.

Trump Campagne

Stone werkte als adviseur mee aan de campagne van Donald Trump voor de presidentverkiezing in 2016'. Eerder stapte hij op 8 augustus 2015 op tijdens een woordenstrijd, waarin Stone stelde dat hij ermee kapte en Trump beweerde dat Stone was ontslagen. Desondanks steunt Stone hem nog steeds. Enkele dagen later schreef hij een opiniestuk, getiteld De man die zojuist de Trump Campagne verliet, legt uit hoe Trump toch nog kan winnen voor de Business Insider. Ondanks dat hij hem in een interview in 2008 een "stone-cold loser" noemde en hem er kort na het verlaten van de campagne van beschuldigde te veel publiciteit te zoeken, prees Donald Trump tijdens een optreden in 2015 op Alex Jones Radio. "Roger is een prima kerel", zei Trump. "Hij is zo loyaal en zo geweldig". Stone bleef gedurende de hele campagne opereren als een informele adviseur en mediabemiddelaar voor Trump. In maart 2016 publiceerde het roddelblad National Enquerir een artikel, dat beweerde dat Ted Cruz, Trumps Republikeinse rivaal in de voorverkiezing, een buitenechtelijke relatie met vijf vrouwen zou onderhouden. In het artikel werd Stone geciteerd: "Deze geruchten doen al enige tijd de ronde over Cruz. Ik geloof dat waar rook is, ook vuur is." Cruz ontkende de aantijgingen (en noemde het vuilspuiterij en smerige roddel. Hij beschuldigde de Trump Campagne, en Stone in het bijzonder, van het lanceren van dit verhaal als een onderdeel van een georkestreerde lastercampagne tegen hem. Cruz stelde: "Het verhaal komt vanuit slechts een bron in het nieuws, namelijk van Roger Stone, Trumps eerste politiek adviseur. Ik wijs erop dat de heer Stone 50 jaar met vuile politieke trucs achter de rug heeft. Voor hem is de term gemunt die geldt voor een man die copuleert met een knaagdier". In april 2016 kritiseerde Cruz Stone opnieuw in een radio-uitzending: "Hij zet Donald Trump onder druk. Hij plande de Trump Campagne en hij is Trumps handlanger en bedenker van vuile trucs. En met dit patroon blijft Trump zich afgeven met mensen die geweld aanbevelen."

In april 2016 formeerde Stone een pro-Trump groep van activisten, genaamd Stop the Steal, en dreigde met Dagen van Woede, indien Republikeinse partijleiders de nominatie van Trump zouden tegenhouden tijdens de Republikeinse Nationale Conventie (RNC) in Cleveland. De Washington Post meldde dat Stone Trump-supporters organiseerde als een intimiderende strijdgroep, daarbij opmerkend dat Stone ermee had gedreigd de kamernummers openbaar te maken van de afgevaardigden, die Trump zouden tegenwerken. RNC-voorzitter Reince Priebus zei dat laatstgenoemd dreigement van Stone "volstrekt over de rode lijn was".

Nadat Trump werd bekritiseerd op de Democratische Nationale Conventie voor zijn commentaar op moslims door Khizr Kahn, een Pakistaan wiens zoon in 2004 postuum met een Bronzen Ster en Purperen Hart werd onderscheiden tijdens de Operatie Vrijheid voor Irak, haalde Stone de krantenkoppen door Trumps kritische kanttekeningen te verdedigen door Kahn te beschuldigen van het heulen met de vijand. Tijdens de campagne verspreidde Stone herhaaldelijk samenzweringstheorieen, waaronder de onjuiste bewering dat Hillary Clinton's assistente Huma Abedin verbonden was met de Moslim Broederschap.

Vermeende rol in de Russische inmenging van de Presidentsverkiezing 2016

Tijdens de campagne werd Stone door Hillary Clintons campagneleider John Podesta ervan beschuldigd voorkennis te hebben gehad van het publiceren door Wikileaks van de door een hacker bemachtigde privé e-mails van Podesta. Stone tweette voorafgaand aan het lek, "heel spoedig (sic) zal het de beurt aan Podesta zijn". Vijf dagen ervoor tweette Stone: "Woensdag is Hillary Clinton de klos.#Wikileaks".

Stone ontkende niet alleen voorkennis te hebben gehad van de Podesta email-hack, maar ook contact met Russische belangstellenden te hebben gehad. Hij stelde daar tegenover dat zijn vroegtijdige tweet refereerde aan de verslagen over de banden van de Podesta Groep zelf met Rusland. In zijn beginverklaring voor de Inlichtingencommissie van het Huis van Afgevaardigden op 26 september 2017, herhaalde Stone deze claim: "Let wel, dat mijn tweet van 21 augustus 2016, hoe dan ook - geen melding maakt van de e-mail van de heer Podesta, maar nauwkeurig voorspelt dat de zakelijke activiteiten van de gebroeders Podesta in Rusland onder publiek onderzoek zouden komen te vallen. Niettemin heeft Stone herhaaldelijk erkend dat hij een terugkoppeling had opgezet met Wikileaks-oprichter Julian Assange om informatie over Hillary Clinton te verwerven. In februari 2017 berichtte de New York Times dat de FBI - als een onderdeel van het voortgaande onderzoek naar de Trump Campagne - bezig was na te gaan of Stone contacten met Russische agenten had. Binnen de onderzoeken vanuit het Congres naar de Russische inmenging in de presidentsverkiezing van 2016, komen ook Stone's rol in de Trump Campagne en diens contacten met Russen onder de loep. De Inlichtingencommissie van de Senaat heeft Stone gevraagd alle documenten te bewaren die verband houden met Russische contacten. De vice-voorzitter van commissie, Senator Mark Warner, riep Stone op voor de commissie te getuigen en zo de waslijst van duistere transacties met de Russen te onthullen. In een interview op Real Time met Bill Maher op 31 maart 2017, ontkende Stone elke misdraging in dit verband en benadrukte hij bereid te zijn om voor de Senaatscommissie te getuigen.

Boeken, blogs, enz.

Sinds 2010 schrijft Stone af en toe voor de conservatieve website The Daily Caller, als mode-redacteurvoor mannen. Hij schrijft ook voor zijn eigen mode-blog Stone on Style.

Hij heeft vijf boeken geschreven, alle uitgegeven door Skyhorse Publishing te New York City. Stone's boeken zijn omschreven als "hakblok werken" door de Miami Herald en Tampa Bay Times.

• The Man Who Killed Kennedy: De zaak tegen Lyndon B. Johnson, m.m.v. Mike Colapietro.

(Skyhorse Publishing, 2013):

Stone stelt dat Lyndon B. Johnson achter een samenzwering zat om John F. Kennedy te doden en dat hij medeplichtig was aan ten minste zes andere moorden. In een recensie voor The Washington Times, schreef Hugh Aynesworth : "De titel verklaart grotendeels de theorie van het boek. Als de lezer de feiten niet in de weg laat zitten, zou het een interessant avontuur kunnen zijn." Aynesworth, die de moord versloeg voor de The Dallas Morning News zei "dat het boek vol stond met allerlei onzin".

• Nixon's Secrets:De opkomst, val en Verzwegen Waarheid over de President, Watergate, en het Pardon, Skyhorse Publishing, 2014.

Stone bespreekt Richard Nixon en zijn carrière. Ongeveer tweederde deel van het boek is een conventionele biografie en alles behalve een rehabilitatie van Nixon. Hij schrijft dat de president campagnegeld aannam van de menigte, dat hij een langdurige affaire had met een vrouw uit Hong Kong, die mogelijk een Chinese spionne was, en dat hij zelfs een keer onbewust drie pond marihuana de V.S. binnen smokkelde, toen hij de koffer van het Jazz-icoon Louis Armstrong meedroeg". Het resterende derde deel van het boek is een onconventioneel verslag van het Watergate schandaal. Stone portretteert Nixon als een "verward slachtoffer" en claimt dat John Dean de inbraak (die hij typeert als de normale politiek van die tijd ) orkestreerde om zijn betrokkenheid bij een prostitutienetwerk toe te dekken. Deze verklaring wordt afgewezen door experts, zoals Watergate -onderzoekers Anthony Summers en Max Holland. Holland zei over Stone: "Hij heeft zijn verstand verloren". Dean zei in 2014 dat Stone's boek en diens verdediging van Nixon "een typerend conservatief geluid van een andere planeet" en "pure bullshit" zijn.

The Clintons, War on Women, m.m.v. Robert Morrow, Skyhorse Publishing, 2015.

Dit boek is - volgens Politico een "sensationeel" werk dat "explosieve", maar uiterst dubieuze onthullingen bevat over zowel Bill als Hillary Clinton met een focus op de beschuldigingen van seksuele misdragingen door Bill Clinton. Dit boek werd gepromoot door Donald Trump, die een tweet postte, die verwees naar de relevante pagina van de website van Amazon.com. Recensent David Corn van Mother Jones, schrijft dat het boek "blijkbaar" beoogt de Clintons zwart te maken door Bill af te schilderen als een serieverkrachter, Hillary als een handlanger, en beide leden van het power koppel als een duivels duo, dat iedereen wil vernietigen die hen in de weg staat". Corn beschouwt het boek als een onderdeel van een breder "extreem anti-Clinton project" van Stone.

• Jeb! and the Bush Crime Family, m.m.v. Saint John Hunt, Skyhorse Publishing, 2016

Dit boek concentreert zich op Jeb Bush en de Bush-dynastie.

• The Making of the President 2016: Hoe Donald Trump een revolutie orkestreerde ,Skyhorse Publishing, 2017.

Dit boek bediscussieert Donald Trumps campagne voor de presidentsverkiezing van 2016.

Persoonlijke stijl en gewoonten

Stone staat bekend om zijn flamboyante persoonlijke stijl. In een profiel van de Weekly Standard door Matt Labash, wordt hij omschreven als een "koning van kwaadaardigheid" en de "opschepperige duistere prins van Republikeinse list en bedrog". Labash schreef dat Stone " zijn uitspraken vaak afvuurt met het etiket "Stone's Regels". Hij kondigt de komst van zijn dwingende pittige dictaten aan met de onbuigzame zelfverzekerheid, die men gewoonlijk associeert met het bijbelboek Deutoronomium". Een voorbeeld van Stone’s Regels luidt "Politiek is voor mij geen theater. Het is de kunst van optreden, soms ten bate van zichzelf"'.

Stone draagt geen sokken, een feit dat Nancy Reagan onder de aandacht bracht van haar echtgenoot tijdens de presidentiele campagne van 1980. Labash beschreef hem als "een gepredisponeerde dandy, die opschept niets van de plank te hebben gekocht sinds hij 17 was. Hij zou verslaggevers geleerd hebben hoe ze perfecte dubbele kuiltjes kunnen maken onder de knopen van hun stropdas". Journalist Victor Gold beschreef Stone's reputatie als die van een van de "meest elegant geklede" heren in Washington D.C. Zijn kleermaker sinds vele jaren is Alan Flusser.

In 1999 schreef Stone zijn ongewone voorkomen toe aan het gedurende decennia volgen van een regiem van Chinese kruiden, ademhalingsoefeningen, Tai chi en acupunctuur, volgens de Times (tijdschrift). Hij draagt een diamanten pinkring in de vorm van een hoefijzer en in 2007 heeft hij Nixons gezicht op zijn rug laten tatoeëren.

Sinds 2007 bezit hij vijf Jaguar auto's en vijf Yorkshire Terriërs. In 2016 claimde hij dat ten minste twee van zijn honden waren vergiftigd.

Stone's kantoor in Florida wordt beschreven als een Tempel van Nixonia met ingelijste foto's, posters en brieven gerelateerd aan Nixon. Uitzonderingen zijn een poster van een stripper en een foto van hem met de porno- filmactrice Nina Hartley.

Externe links

• Get me Roger Stone

Weblinks

• Website von Roger Stone (englisch)
• Interview mit Roger Stone