Goodbye my lover, goodbye

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor het nummer van James Blunt uit 2005, zie Goodbye my lover
Goodbye my love
Single van:
Robert Mosley
A-kant(en) Crazy 'bout my baby
Uitgebracht 1963
Soort drager Vinyl
Genre Blues
Label Capitol Records
Schrijver(s) Robert Mosley, Lamar Simington en Leroy Swearingen
Producent(en) Bert Keyes
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Goodbye my lover, goodbye, als cover ook uitgebracht onder de titel Goodbye my love, is een lied van Robert Mosley uit 1963. Hij schreef het nummer samen met Lamar Simington en Leroy Swearingen.

Mosley bracht het nummer via Capitol Records op 22 april 1963 uit op de B-kant van zijn single Crazy 'bout my baby, die in New York was opgenomen. Eigenlijk zou het uitgebracht worden via Ludix Records, maar dat platenlabel verdween als sneeuw voor de zon.

Vanaf 1965 werd het nummer verschillende malen gecoverd, door onder meer The Searchers, The Cats en Lulu. De Glitter Band had ook een hit met Goobye my lover, maar dat is een ander lied.

The Searchers[bewerken | brontekst bewerken]

Goodbye my love
Single van:
The Searchers
B-kant(en) Till I met you
Uitgebracht 1965
Soort drager Vinyl
Genre Blues
Duur 3:02
Label Pye Records
Portaal  Portaalicoon   Muziek

The Searchers brachten het nummer in 1965 uit op single als Goodbye my love. Op de B-kant verscheen Till I met you. Beide nummers verschenen hetzelfde jaar op de EP Searchers '65. In Nederland werd het uitgebracht via Pye Records, gedistribueerd via Negram.

Hitnoteringen[bewerken | brontekst bewerken]

In de Nederlandse Top 40 bereikte het plaats 7 als hoogste notering en het bleef er bij elkaar 17 weken in staan.[1] Ook in het Verenigd Koninkrijk verkocht het plaatje goed. Het stond elf weken genoteerd in de Britse top 50 met als hoogste plaats een vierde. In de Verenigde Staten stond het zeven weken genoteerd in de Billboard Hot 100, de hoogste plaats was 52. De hitparade gepubliceerd in Muziek Expres noteerde het 4 maanden (maandlijsten). Verder stond het tussen 1999 en 2004 vijf maal in de Top 2000 van Radio 2.

Nederlandse Top 40[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 03-04-1965 t/m 15-10-65
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17
Positie: 21 19 14 13 12 12 11 9 10 10 8 7 12 18 22 27 26 uit

Voorloper van de Nederlandse Single Top 100[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 15-5-1965 t/m 25-6-1965
Week: 1 2 3 4 5 6 7
Positie: 8 8 7 7 7 8 uit

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Goodbye my love 16831711-162518901941------------------ -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

The Cats[bewerken | brontekst bewerken]

Goodbye my love
Single van:
The Cats
A-kant(en) Jukebox
Uitgebracht 1965
Soort drager Vinyl
Genre Blues
Duur 3:00
Label Durlaphone
Producent(en) Evan Durlacher en Ben Levy
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Onder de titel Goodbye my love brachten The Cats het nummer in 1965 uit op de B-kant van hun eerste single Jukebox. De leadzanger was Cees Veerman en het nummer verscheen toen nog niet op een elpee. In 1972 zette Durlaphone het voor het eerst op een verzamelalbum, Collectors classics, waarop ook het andere eerste werk van The Cats is ondergebracht. In 2002 bracht EMI Music een versie op de cd/dvd-collectie The complete collection uit.

Durlaphone vermoedde in 1972 nog dat het nummer geschreven was door "Hamilton/Savoy",[2] een verwijzing naar Eugene Robert Hamilton (artiestennaam Ronnie Savoy), eventueel daarbij geassisteerd door zijn broers Alphonso (alias Al Kent) en Robert (alias Bob Reeco). Samen met Freddy Pride vormden zij een tijd de soulformatie Nitecaps.[3] Die vermelding op deze elpee is echter niet juist.[4]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]