Hexan-1-ol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hexan-1-ol
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van hexan-1-ol
Algemeen
Molecuulformule C6H14O
IUPAC-naam hexan-1-ol
Andere namen n-hexanol, 1-hexanol, hexylalcohol, n-hexylalcohol, 1-hydroxyhexaan, amylcarbinol
Molmassa 102,18 g/mol
CAS-nummer 111-27-3
EG-nummer 03-852-3
Wikidata Q76933
Vergelijkbaar met 1-pentanol, 1-heptanol
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H302
EUH-zinnen geen
P-zinnen geen
Opslag Gescheiden van oxiderende stoffen en zuren.
EG-Index-nummer 603-059-00-6
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,8136 g/cm³
Smeltpunt −45,0 °C
Kookpunt 157 °C
Vlampunt 59 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 280 °C
Dampdruk (bij 20°C) 0,9 Pa
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 5,9 g/L
Slecht oplosbaar in water
Brekingsindex 1,418
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Hexan-1-ol is een organische verbinding, behorend tot de alcoholen. Het is een kleurloze vloeistof met kenmerkend fruitige geur, die slecht oplosbaar is in water.

De isomeren van hexan-1-ol (met ook 6 koolstofatomen in de langste keten) zijn hexan-2-ol en hexan-3-ol, waarbij de hoofdgroep respectievelijk op positie twee en drie staat. Daarnaast zijn ook vertakte alcoholen met 5 koolstofatomen (zoals 4-methylpentan-1-ol of iso-hexanol) of 4 koolstofatomen (bijvoorbeeld 3,3-dimethylbutan-1-ol of neohexanol) in de langste keten isomeren van 1-hexanol.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]