Jacques van Egmond

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Jacobus Johannes Van Egmond)
Van Egmond tijdens de Olympische Spelen van 1932.
Huldiging van Van Egmond na afloop van wielerwedstrijden in Parijs (1932)

Jacobus Johannes (Jacques) van Egmond (Haarlem, 17 februari 1908 - aldaar, 8 januari 1969) was een Nederlands wielrenner.

Het hoogtepunt van zijn carrière haalde hij in 1932 tijdens de Olympische Spelen in Los Angeles. Hij won goud op het onderdeel sprint, door in de finale de Fransman Louis Chaillot te verslaan.[1] Ook won Van Egmond een zilveren medaille op de 1000 meter tijdrit.

Tijdens zijn amateurperiode werd Jacques van Egmond één keer wereld- (op 13 augustus 1933) en drie keer nationaal kampioen. Daarna werd hij professional. Hij werd Nederlands kampioen sprint in 1934, 1935 en 1936. Daarna werd hij overvleugeld door Arie van Vliet. Van Egmond beëindigde zijn wielerloopbaan in 1940.

Na zijn actieve wielercarrière opende Van Egmond een café in de Haarlemse Kleine Houtstraat.[2] Dat café werd na zijn dood overgenomen door zijn zoon Paul van Egmond, die in de jaren zestig en zeventig bekendheid genoot als voetballer en aanvoerder van Telstar.

Van Egmond stierf op 60-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Haarlem, enkele maanden na het overlijden van zijn vrouw.[3]

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Het zou tot 2021 duren voor Jacques van Egmond in Harrie Lavreysen een opvolger kreeg als Nederlands olympisch kampioen op het koningsnummer, de sprint. Als eerbetoon doopte zijn zoon Paul het café voor één dag om in 'Café Lavreysen'.[4]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacques_van_Egmond&oldid=65118218"