Josiane Vanhuysse

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Josiane Vanhuysse
Josiane Vanhuysse
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 10/01/1953
Geboorteplaats Wervik, België
Nationaliteit Belg
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Josiane Vanhuysse (Wervik, 10 januari 1953)[1] is een voormalig Belgische renster die actief was van 1975 tot 1996. Haar belangrijkste overwinningen zijn de Belgische titel in 1985 en de vijfde rit in de Tour de France Féminin van datzelfde jaar. Het was de eerste Belgische ritzege in de Tour voor vrouwen.[2] Haar zwoegende stijl zorgde ervoor dat ze werd vergeleken met Briek Schotte.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Begin[bewerken | brontekst bewerken]

Vanhuysse startte met wielrennen op vierentwintigjarige leeftijd in 1977.[2] In dat jaar won ze al het clubkampioenschap met de Groeninge Spurters van Kortrijk. In 1975 start ze bij de elitecategorie. In datzelfde jaar sterft haar vader wat haar extra motivatie geeft om verder te doen. Met succes, want in 1977 wint ze haar eerste wedstrijd en in het daarop volgende jaar wint ze twee keer. Bijna alle wedstrijden die ze won waren in de regen.[2]

Hoogtepunt[bewerken | brontekst bewerken]

Haar beste jaar kende ze in 1985 toen ze Belgisch kampioen werd, een rit won in de driedaagse van Italië en de vijfde etappe won in de Tour de France Féminin. Het was de eerste keer dat België een delegatie naar Frankrijk stuurde en de eerste Belgische overwinning in de Tour voor vrouwen. Haar ploeggenoten waren Nadine Fiers, Greta Fleerackers, Marina Mampay, Maria Herijgers en Ingrid Mekers. De etappe telde 102,4 km en eindigde op de Côte de Chavigny.[2] Ze liet na vijftig kilometer in de ontsnapping haar medevluchter Thea van Rijnsoever achter met nog drie kilometer te gaan.[3] Het peloton had haar nog bijna ingehaald net voor de finish.[2] België had op die dag twee winnaars, want ook Ludwig Wijnants won bij de mannen. Ze werd dertiende in het eindklassement en was daar tevreden mee, want het was ook een doel om daar goed te scoren.

Bij de rit die ze in Italië won, waren ze ook met twee ontsnapt en slaagde ze erin om haar medevluchtster in de spurt te kloppen. Zelf wijt ze haar werkloosheid als oorzaak voor het succes in 1985.[3]

Josiane Vanhuysse poseert na haar overwinning in een wielerwedstrijd in Rumbeke, 1988. (collectie KOERS. Museum van de Wielersport)

Ze nam ook zes keer deel aan het Wereldkampioenschap op de weg. De beste prestatie die ze daar behaalde was een vijftiende plaats in Praag, in 1981.[4] Ze waren met een groep van vijftien weggereden en bleven voorop. Ze kwam als laatste van de groep aan.

Einde[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 1987 en 1992 wint ze geen enkele wedstrijd meer. Ze had last van mentale vermoeidheid omdat de nieuwe bondscoach uit Brussel haar niet meer selecteerde voor de Tour. In 1992 kwam er opnieuw een andere coach waardoor ze opnieuw een plaats in de selectie kreeg. Uiteindelijk stopte ze definitief in 1996 op vierenveertigjarige leeftijd vanwege de dood van haar moeder.[2]

Ze hield van het wielerleven en de reizen die ze hierdoor kon maken naar onder meer Frankrijk, Italië en Noorwegen. Na haar carrière is ze echter niet veel meer naar het buitenland geweest.

Post-Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Na haar carrière bleef Vanhuysse het wielrennen volgen en bleef zelf actief door duathlon te doen op aanraden van haar dokter.[2]

In 2012 was ze een gediplomeerd trainster bij de jeugdrenners van CT Force Wervik.[2]

In 2019 is Vanhuysse uitgeroepen tot ereburger van Wervik. Voor deze gelegenheid en haar jaren trouwe dienst bij Bpost kreeg ze een eigen postzegel. Onder meer Kim Gevaert, Gella Vandecaveye en Karl Vannieuwkerke waren aanwezig.[5]

Extra job[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens haar carrière werkte ze nog geruime tijd als postbode. Het was namelijk niet mogelijk om enkel van het wielrennen te leven. Met deze job was het ook mogelijk om te fietsen tijdens haar werk.[2]

Begeleiding[bewerken | brontekst bewerken]

In het begin van haar carrière gaf Christiane Goeminne niet enkel tips, maar ook materiaal aan Vanhuysse. Ook sportdokter Jan Derluyn, dezelfde dokter van Jean-Pierre Monseré, gaf niet alleen trainingsschema’s, maar ook begeleiding.[2]

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

1978[6]

1980[7]

1981[4]

1982[8]

1983[9]

1985[10]

1986[11]

1989[12]

1990[13]

1996[14]

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ (en) Cycling Archives, Josiane Vanhuysse. www.cyclingarchives.com. Gearchiveerd op 28 augustus 2023. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  2. ↑ a b c d e f g h i j Van Avermaet, Valerie, Josiane Vanhuysse. Portret van een bescheiden kampioene. serviceKOERS (12 juli 2021). Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  3. ↑ a b "Josiane Vanhuyse, de eerste Belgische die Tourrit wint", 6 juli 1985.
  4. ↑ a b Josiane Vanhuysse. www.procyclingstats.com. Gearchiveerd op 28 augustus 2023. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  5. ↑ De Block, Erik, Eerste vrouwelijke ereburger van Wervik Josiane Vanhuysse (66) gehuldigd: “Klein van gestalte, groot van daden”. Het Laatste Nieuws (6 december 2019). Gearchiveerd op 5 juli 2022. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  6. ↑ Josiane Vanhuysse. www.procyclingstats.com. Gearchiveerd op 28 augustus 2023. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  7. ↑ Josiane Vanhuysse. www.procyclingstats.com. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  8. ↑ Josiane Vanhuysse. www.procyclingstats.com. Gearchiveerd op 1 juli 2022. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  9. ↑ Josiane Vanhuysse. www.procyclingstats.com. Gearchiveerd op 28 augustus 2023. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  10. ↑ Josiane Vanhuysse. www.procyclingstats.com. Gearchiveerd op 1 juli 2022. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  11. ↑ Josiane Vanhuysse. www.procyclingstats.com. Gearchiveerd op 1 juli 2022. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  12. ↑ Josiane Vanhuysse. www.procyclingstats.com. Gearchiveerd op 1 juli 2022. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  13. ↑ Josiane Vanhuysse. www.procyclingstats.com. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
  14. ↑ Josiane Vanhuysse. www.procyclingstats.com. Gearchiveerd op 28 augustus 2023. Geraadpleegd op 1 juli 2022.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Josiane_Vanhuysse&oldid=67430664"