Mike Varney

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mike Varney
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren 20ste eeuwBewerken op Wikidata
Geboorteplaats NovatoBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1980-heden
Genre(s) instrumentale rock, hardrock, progressieve metal, shred guitar, speedmetal, bluesrock, blues, jazz, jazzfusion, heavy metal
Beroep muzikant, producent, muziekuitgever
Instrument(en) gitaar
Label(s) Shrapnel, Tone Center, Blues Bureau, Magna Carta
Act(s) The Nuns, Yngwie Malmsteen, Victor Wooten, Scott Henderson, Steve Smith, Michael Landau, Steeler, Racer X, Eric Gales
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Mike Varney[1][2] is een Amerikaanse rockzanger. Hij is de oprichter van de Shrapnel Label Group, die Shrapnel Records, Tone Center Records en Blues Bureau International omvat. Hij heeft ook een belang van 50% in Magna Carta Records[3], een in New York gevestigd label. Amazon.com geeft momenteel een lijst van meer dan 790 albums, die zijn uitgebracht door platenlabels, die zijn opgericht door of eigendom zijn van Mike Varney. Hij wordt vaak gezien als de persoon, die het meest verantwoordelijk is voor het populariseren van de shredgitaarboom uit het midden van de jaren 1980 en heeft zich voortdurend gespecialiseerd in het produceren van veelgeprezen muzikanten binnen de genres instrumentale rock, hardrock, jazz, jazzfusion, blues, bluesrock, progressieve metal en speed metal.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Mike Varney groeide op in Novato (Californië), gelegen in de regio North Bay van de San Francisco Bay Area. Voordat hij Shrapnel Records oprichtte, speelde Varney veel met de pre-[[Punk (muziek) |punkband]] The Nuns[4] uit San Francisco. The Nuns waren in die tijd een van de meest succesvolle bands in de Bay Area, die regelmatig uitverkocht waren op de plaatselijke podia en clubs. Hij schreef en speelde Rock Justice samen met Jefferson Airplane en Jefferson Starship's Marty Balin[5], uitgebracht door EMI Music in 1980. Varney leidde ook zijn eigen band Cinema, die brede erkenning kreeg in de San Francisco Bay Area. Hij stond bekend om zijn verzengende leadgitaar-runs, uitgevoerd op zijn collectie Gibson SG gitaren. Hij begon ook zijn verzameling van een van 's werelds meest uitgebreide lp-platencollecties van hardrock- en heavy metalmuziek, die nu meer dan 40.000 lp's en cd's omvat.

Shrapnel Records[bewerken | brontekst bewerken]

Shrapnel Records werd in 1980 opgericht door de toen 22-jarige Mike Varney. Het was de eerste platenmaatschappij in de Verenigde Staten, die zich strikt toelegde op heavy metal. Zoals andere labels volgden, onderscheidde Shrapnel zich van de rest, door zich te concentreren op bands met gitaristen met buitengewone capaciteiten en liepen voorop in de neo-klassieke elektrische gitaar- en shred-bewegingen. Shrapnel Records was het eerste label, dat gerenommeerde gitaristen onder de aandacht van de wereld bracht, zoals Yngwie Malmsteen (Steeler), Marty Friedman, Jason Becker, Paul Gilbert, Racer X, Tony MacAlpine, Vinnie Moore, Greg Howe, Richie Kotzen, John5 en vele anderen. Tegenwoordig blijft Shrapnel gitaristen opnemen met buitengewone bekwaamheid en is ook gedeeltelijk teruggekeerd naar zijn metalwortels, door enkele klassieke metal- en hardrockplaten uit te brengen vanwege een heroplevende marktinteresse.

Mike Varney begon zijn Spotlight-rubriek in het tijdschrift Guitar Player[6] in 1982 als een middel om uitmuntend talent te ontdekken onder het lezerspubliek van het tijdschrift. Zijn maandelijkse column bevatte veel zogenaamde hometown-helden, die demo's instuurden om hun capaciteiten te demonstreren. Verschillende spelers die te zien waren, kregen de kans om op te nemen bij Shrapnel Records.

Blues Bureau International[bewerken | brontekst bewerken]

Blues Bureau International, opgericht in 1991, is een label dat zijn aandacht heeft gericht op het bluesrockgenre. Door de jaren heen heeft het label vele artiesten opgenomen, waaronder twaalf Pat Travers-platen, zes Rick Derringer-platen, evenals platen van andere rockbluesartiesten zoals Eric Gales, vijf platen met Scott Henderson, solo-platen en met zijn band Tribal Tech., Glenn Hughes, twee platen met Black Crowes-gitarist Marc Ford, vijf platen met Chris Duarte, Neal Schon, The Outlaws, Joe Louis Walker, enz. Het label blijft artiesten opnemen in de electric bluesstijl.

Tone Center Records[bewerken | brontekst bewerken]

Tone Center Records[7], opgericht in 1997, is een onafhankelijke platenmaatschappij, die eigendom is van veteraan Mike Varney, die zich toelegt op het opnemen van jazz, jazz/rock en fusionmuziek op hoog niveau. De selectie bestaat uit enkele van de meest bekende namen in de instrumentale jazz/rock/fusionwereld. Op de platen van dit label staan onder meer optredens van legendarische muzikanten zoals Eric Johnson, Warren Haynes, Steve Morse, Victor Wooten, Mike Stern, om er maar een paar te noemen (zie artiestenlijst hieronder).

Muziekcollectie en archief[bewerken | brontekst bewerken]

Mike Varney begon met het verzamelen van opnamen vóór het begin van zijn carrière in 1980. Zijn huidige collectie omvat meer dan 40.000 lp's en cd's, die uitgebreid de hardrock, metal, progressieve rock, bluesrock en jazz-fusion genres en subgenres beslaan.

Artiesten wiens muziek is verschenen op labels van Varney (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Shrapnel Records
Tone Center Records
Blues Bureau Records
Magna Carta Records