Motorcross der Naties 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De 66e Motorcross der Naties werd gereden op 30 september 2012 in het Belgische Lommel.

Van de meer dan dertig deelnemende landen mochten de twintig besten uit de kwalificaties deelnemen aan de finale. Elke ploeg bestond uit drie rijders: één in de MX1-klasse, één in de MX2-klasse, en één in de "Open" klasse, dus met vrije keuze van de motor. De wedstrijd bestond uit drie reeksen waarin telkens twee rijders per land uitkwamen: resp. MX1 en MX2, MX2 en Open, en MX1 en Open. De puntenstand per land was de som van de vijf beste plaatsen die de rijders in de reeksen behaalden; het slechtste resultaat werd geschrapt.

Uitslag Kwalificaties[bewerken | brontekst bewerken]

Kwalificatiereeks MX1[bewerken | brontekst bewerken]

1 Antonio Cairoli Vlag van Italië Italië
2 Maximilian Nagl Vlag van Duitsland Duitsland
3 Clément Desalle Vlag van België België
4 Gautier Paulin Vlag van Frankrijk Frankrijk
5 Evgeny Bobryshev Vlag van Rusland Rusland
6 Ryan Dungey Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
7 Marc de Reuver Vlag van Nederland Nederland
8 Rui Gonçalves Vlag van Portugal Portugal
9 Joshua Coppins Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
10 Tommy Searle Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk

Kwalificatiereeks MX2[bewerken | brontekst bewerken]

1 Ken Roczen Vlag van Duitsland Duitsland
2 Jeremy Van Horebeek Vlag van België België
3 Blake Baggett Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
4 Marvin Musquin Vlag van Frankrijk Frankrijk
5 Jake Nicholls Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
6 Glenn Coldenhoff Vlag van Nederland Nederland
7 Aleksandr Tonkov Vlag van Rusland Rusland
8 Luke Styke Vlag van Australië Australië
9 Priit Rätsep Vlag van Estland Estland
10 Even Heibye Vlag van Noorwegen Noorwegen

Kwalificatiereeks Open[bewerken | brontekst bewerken]

1 Jeffrey Herlings Vlag van Nederland Nederland
2 Ken De Dycker Vlag van België België
3 Tanel Leok Vlag van Estland Estland
4 Max Anstie Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
5 Davide Guarneri Vlag van Italië Italië
6 Todd Waters Vlag van Australië Australië
7 Marcus Schiffer Vlag van Duitsland Duitsland
8 Valentin Guillod Vlag van Zwitserland Zwitserland
9 Luís Correia Vlag van Portugal Portugal
10 Filip Bengtsson Vlag van Zweden Zweden

Uitslag Reeksen[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste Reeks (MX1 + MX2)[bewerken | brontekst bewerken]

1 Antonio Cairoli Vlag van Italië Italië
2 Gautier Paulin Vlag van Frankrijk Frankrijk
3 Maximilian Nagl Vlag van Duitsland Duitsland
4 Clément Desalle Vlag van België België
5 Ken Roczen Vlag van Duitsland Duitsland
6 Evgeny Bobryshev Vlag van Rusland Rusland
7 Ryan Dungey Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
8 Tommy Searle Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
9 Marc de Reuver Vlag van Nederland Nederland
10 Jeremy Van Horebeek Vlag van België België
... ... ...
15 Glenn Coldenhoff Vlag van Nederland Nederland

Tweede reeks (MX2 + Open)[bewerken | brontekst bewerken]

1 Jeffrey Herlings Vlag van Nederland Nederland
2 Tanel Leok Vlag van Estland Estland
3 Ken De Dycker Vlag van België België
4 Ken Roczen Vlag van Duitsland Duitsland
5 Davide Guarneri Vlag van Italië Italië
6 Blake Baggett Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
7 Marcus Schiffer Vlag van Duitsland Duitsland
8 Todd Waters Vlag van Australië Australië
9 Max Anstie Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
10 Xavier Boog Vlag van Frankrijk Frankrijk
... ... ...
38 Jeremy Van Horebeek Vlag van België België
39 Glenn Coldenhoff Vlag van Nederland Nederland

Derde Reeks (MX1 + Open)[bewerken | brontekst bewerken]

1 Antonio Cairoli Vlag van Italië Italië
2 Jeffrey Herlings Vlag van Nederland Nederland
3 Justin Barcia Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
4 Tanel Leok Vlag van Estland Estland
5 Ken De Dycker Vlag van België België
6 Maximilian Nagl Vlag van Duitsland Duitsland
7 Clément Desalle Vlag van België België
8 Gautier Paulin Vlag van Frankrijk Frankrijk
9 Ryan Dungey Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
10 Rui Gonçalves Vlag van Portugal Portugal
... ... ...
17 Marc de Reuver Vlag van Nederland Nederland

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

1 Vlag van Duitsland Duitsland 25 (3+4+5+6+7)
2 Vlag van België België 29 (3+4+5+7+10)
3 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 39 (3+6+7+9+14)
4 Vlag van Nederland Nederland 44 (1+2+9+15+17)
5 Vlag van Italië Italië 45 (1+1+5+13+25)
6 Vlag van Frankrijk Frankrijk 47 (2+8+10+11+16)
7 Vlag van Estland Estland 56 (2+4+15+17+18)
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 56 (8+9+11+12+16)
9 Vlag van Portugal Portugal 80 (10+12+13+21+24)
10 Vlag van Australië Australië 83 (8+15+19+20+21)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]