Ottokar II van Bohemen
| Ottokar II | ||
|---|---|---|
| 1232-1278 | ||
| ||
| Markgraaf van Moravië | ||
| Periode | 1247-1278 | |
| Voorganger | Wladislaus van Bohemen | |
| Opvolger | Rudolf I van Habsburg | |
| Koning van Bohemen | ||
| Periode | 1253-1278 | |
| Voorganger | Wenceslaus I | |
| Opvolger | Wenceslaus II | |
| Hertog van Oostenrijk | ||
| Periode | 1251-1278 | |
| Voorganger | Frederik III | |
| Opvolger | Rudolf I | |
| Hertog van Karinthië | ||
| Periode | 1269-1276 | |
| Voorganger | Ulrich III | |
| Opvolger | Rudolf I | |
| Hertog van Stiermarken | ||
| Periode | 1254-1276 | |
| Voorganger | Hendrik | |
| Opvolger | Albert I | |
| Vader | Wenceslaus I van Bohemen | |
| Moeder | Cunigonde van Hohenstaufen | |
| Dynastie | Přemysliden | |
Ottokar II Přemysl (?, 1232 - Dürnkrut (Neder-Oostenrijk), 26 augustus 1278) was koning van Bohemen van 1253 tot 1278 in opvolging van zijn vader.
Leven[bewerken | brontekst bewerken]
Hij was een jongere zoon van koning Wenceslaus I († 1253) en Cunigonde van Hohenstaufen († 1248). Hij vormde in Midden-Europa een groot rijk via erfenissen (Karinthië, Krain en Stiermarken) en veroveringen (Oostenrijk, Silezië en Slowakije), maar moest ten slotte het onderspit delven tegen keizer Rudolf I en verloor het grootste deel van zijn gebieden tegen het einde van zijn leven.
Huwelijken en nakomelingen[bewerken | brontekst bewerken]
Ottokar huwde tweemaal. Een eerste huwelijk ging hij aan in 1252 met Margaretha van Babenberg (1205-1267), weduwe van Hendrik van Swabia. Dit huwelijk was duidelijk politiek gedreven opdat hij zo rechten kon laten gelden op Oostenrijk als schoonbroer van de laatste Babenberg-hertog. Het huwelijk bleef kinderloos en werd ongeldig en nietig verklaard in 1261. Hij huwde een tweede maal, met Kunigunde van Halitsch (1246-1285) en uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Hendrik (1262-1263)
- Cunegonde (1265-1332), gehuwd met hertog Boleslaw II van Mazovië, en na nietigverklaring van hun huwelijk (in 1302) abdis te Praag
- Agnes (1269-1296), gehuwd met hertog Rudolf II van Oostenrijk (1271-1290)
- Wenceslaus II (1271-1305), koning van Bohemen (1278-1305) en Polen (1300-1305).
Daarnaast had hij ook nog een aantal onwettige kinderen verwekt bij minnaressen, onder meer Nicolaas I van Troppau.
In 1255 werd de burcht Koningsbergen in het Samland (Pruisen) naar Ottokar II vernoemd onder de naam Conigsberg (later Königsberg in Oost-Pruisen tot 1946).
Voorouders[bewerken | brontekst bewerken]
| Voorouders van Ottokar II van Bohemen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Overgrootouders | Wladislaus II van Bohemen (1110-1174) ∞ Judith van Thüringen (1135-1210) |
Béla III van Hongarije (1148-1196) ∞ Agnes van Châtillon (1154-1184) |
Keizer Frederik I Barbarossa (1122-1190) ∞ 1156 Beatrix I van Bourgondië (1145-1184) |
Isaäk II Angelos (1155–1204) ∞ Herina (-) |
| Grootouders | Ottokar I van Bohemen (1155-1230) ∞ Constance van Hongarije (1180-1240) |
Filips van Zwaben (1177-1208) ∞ Irena Angela (1275-1208) | ||
| Ouders | Wenceslaus I van Bohemen (1205-1253) ∞ Cunigonde van Hohenstaufen (1200-1248) | |||
| Ottokar II van Bohemen (1232-1278) | ||||
Bronnen, noten en/of referenties
|
