Portaal:Vroegmoderne Tijd/Uitgelicht/15
De trans-Atlantische slavenhandel maakte vaak deel uit van de driehoekshandel. Naar schatting zijn er tussen 1650 en 1850 tegen de 15 miljoen mensen uit Afrika weggevoerd, uit hun geboortecontinent, waarvan er ruim 1 miljoen werden getransporteerd naar de Verenigde Staten, waar ze werden gedwongen als landarbeider aan de slag te gaan. Het Nederlandse aandeel in de mondiale slavenhandel wordt geraamd op 7 %, voornamelijk door de WIC, de West-Indische Compagnie. Ook is er met het koloniseren van Zuid-Amerika door de Spanjaarden en Portugezen sprake geweest van slavernij.
De slavenhandel begon aanvankelijk, in de late 15e eeuw en de 16e eeuw, op betrekkelijk geringe schaal, enkele duizenden slaven per jaar. Ook was het normaal dat Noord-Afrikaanse zeerovers de bemanningen van buitgemaakte Europese schepen als galeislaaf in dienst namen, tot zij eventueel werden vrijgekocht. Bijvoorbeeld admiraal Piet Hein heeft dit aan den lijve meegemaakt.
Omstreeks het midden van de 17e eeuw, toen de suikerteelt in het Caribisch gebied goed tot ontwikkeling kwam, nam deze handel explosief toe. Tegen 1700 werden er al 50.000 slaven per jaar getransporteerd.