Resolutie 1071 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 1071
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 30 augustus 1996
Nr. vergadering 3694
Code S/RES/1071
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Burgeroorlog in Liberia
Beslissing Verlengde de UNOMIL-waarnemingsmacht tot 30 november.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1996
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Botswana Botswana · Vlag van Chili Chili · Vlag van Egypte Egypte · Vlag van Guinee-Bissau Guinee-Bissau · Vlag van Duitsland Duitsland · Vlag van Honduras Honduras · Vlag van Indonesië Indonesië · Vlag van Italië Italië · Vlag van Zuid-Korea (1984-1997) Zuid-Korea · Vlag van Polen Polen
Liberia.

Resolutie 1071 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 30 augustus 1996.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Eerste Liberiaanse Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de hoogdagen onder het decennialange bestuur van William Tubman, die in 1971 overleed, greep Samuel Doe de macht. Zijn dictatoriale regime ontwrichtte de economie en er ontstonden rebellengroepen tegen zijn bewind, waaronder die van de latere president Charles Taylor. In 1989 leidde de situatie tot een burgeroorlog waarin de president vermoord werd. De oorlog bleef nog doorgaan tot 1996.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Waarnemingen[bewerken | brontekst bewerken]

De status van de Liberiaanse hoofdstad Monrovia als veilige zone was in herstel. Uiteindelijk waren de Liberianen en hun leiders zelf verantwoordelijk voor vrede en verzoening.

Handelingen[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad verlengde het mandaat van de UNOMIL-waarnemingsmacht tot 30 november. De ECOWAS had het Akkoord van Abuja verlengd tot 15 juni 1997. In dat akkoord waren het tijdsschema, toezichtsmechanismen en maatregelen in geval het akkoord niet werd nageleefd vastgelegd. De Raad veroordeelde ook alle aanvallen op ECOMOG (de ECOWAS-vredesmacht), UNOMIL en hulporganisaties. Ook veroordeelde ze de inzet van kindsoldaten, zoals sommige fracties in Liberia deden. Het belang van de mensenrechten werd benadrukt. Ook moesten alle landen het wapenembargo tegen Liberia strikt naleven.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]