Sacha Vierny

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Sacha Vierny (Bois-le-Roi, 10 augustus 1919Vannes, 15 mei 2001) was een Frans director of photography.

Vierny was van Russische afkomst.[bron?] Hij studeerde aan het Institut des hautes études cinématographiques, sinds 1988 onderdeel van La fémis. Vierny was van 1955 (Nuit et Brouillard) tot 1984 (L'Amour à mort) geassocieerd met regisseur Alain Resnais en dus sterk betrokken bij de nouvelle vague. Na 1985 werkte hij veel samen met Peter Greenaway. Andere regisseurs waarmee Vierny werkte waren onder meer Luis Buñuel, Raoul Ruiz, Pierre Kast, Chris Marker en Paul Paviot.

Vierny ligt begraven op het kerkhof van Bangor, op het eiland Belle-Île-en-Mer. Naast hem rust Pierre Jamet, fotograaf en zanger.

Erkenning[bewerken | brontekst bewerken]

Vierny werd tweemaal genomineerd voor een César de la meilleure photographie; in 1981 voor Mon oncle d'Amérique (1980) en in 1985 voor L'Amour à mort (1984).

Op het Catalaans internationaal filmfestival van Sitges won hij drie maal de prijs voor beste cinematografie, met name voor The Cook, the Thief, His Wife and Her Lover in 1989, voor The Baby of Mâcon in 1993, en voor The Pillow Book in 1996.

Films (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]