Saimaagracht (schip, 2005)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Nederland
SAIMAAGRACHT
ms Saimaagracht
Geschiedenis
Werf Stocznia Szczecinska Nowa S.A., Szczecin, Polen
Bouwnummer B587-IV/7
Status actief
Thuishaven Amsterdam
Eigenaren
Vlag Nederland
Eigenaar 17-04-2013 Rederij Saimaagracht
Spliethoffs Bevrachtingskantoor B.V. Amsterdam
Vroegere eigenaren 03-2005 C.V. Scheepvaartonderneming Klippergracht
12-2008 C.V. Scheepvaartonderneming Pijlgracht
Algemene kenmerken
Type vrachtschip
Lengte LOA 185,40 m
LBP 172,50 m
Breedte 25,49 m
Diepgang 10,58 m
Voortstuwing en vermogen Wärtsilä diesel, 6 cilinder, type 6L64, 12.060 kW
Schroef met verstelbare spoed
Boegschroef 850 kW
Vaart 19,5 kn
IMO-nummer 9288069
MMSI 246293000
Roepletters PHCQ
Opmerkingen 3 SWL kranen, de voorste aan SB en 2 andere aan BB

Hefvermogen: 120 ton elk
5 SWL sideloaders 4m × 2m aan SB van 16 mt[1]

Portaal  Portaalicoon   Maritiem

De Saimaagracht is een Nederlands vrachtschip. Het is het tweede schip van een serie van drie, gebouwd door de Poolse scheepswerf Stocznia Szczecińska Nowa in Szczecin. [2] De andere schepen van deze serie werden op dezelfde werf gebouwd, de Suomigracht, op 26 november 2004 opgeleverd en de Sampogracht, opgeleverd 28 juli 2005.[3]

Het schip is in principe geschikt voor alle soorten vracht. Het vaart onder Fins/Zweedse ijsklasse 1A, dat wil zeggen dat het geschikt is om zonder ijsbreker door ijsvelden te varen.[4] Door de eigen kranen aan boord kan het onder andere onderdelen vervoeren naar bestemmingen zonder voldoende loscapaciteit, bijvoorbeeld de wieken van windturbines die op zee worden geplaatst.

Het schip heeft laadruimen die niet alleen met hydraulisch bediende vouwluiken, (de bovenste luiken), worden afgesloten, maar daaronder ligt nog een tweede dek met luiken als pontons, die door de scheepskranen kunnen worden gelicht. Daarmee kunnen drie tussendekken worden gecreëerd of, als ze verticaal worden geplaatst, afscheidingen vormen tegen het verschuiven van bulklading als graan of andere ladingen.

De in het oog springende constructies aan stuurboord dienen om via de zijkant van het schip de ruimen te kunnen laden. Ze hebben deuren die naar buiten kunnen zwenken om bescherming tegen de regen te kunnen bieden, waarmee wordt bereikt dat onder alle weersomstandigheden kan worden gewerkt.[5]

Leeg jacht gevonden[bewerken | brontekst bewerken]

Op 7 april 2014, onderweg van Savannah naar Agadir, ontmoette het de Pokerface, een zeiljacht van 11 meter, een 'Gibert Marine Flush Poker', dat leeg op zo'n 2000 kilometer van de Marokkaanse kust in de Atlantische Oceaan dobberde. Het was eigendom van de Nederlandse solo-zeiler Sietse Hagen, die 15 januari 2014 van Tenerife was vertrokken met bestemming Barbados en waarvan sinds die tijd niets meer was vernomen.[6]

De bemanning van het vrachtschip heeft geprobeerd in contact te komen met de schipper, maar omdat het mislukte en het schip er verramponeerd uitzag besloot men aan boord te gaan. Daar werd niemand aangetroffen, de laatste aantekening in het het logboek dateerde van 23 januari, 8 dagen na het vertrek. Er werd tevergeefs geprobeerd het jacht op sleeptouw te nemen. Daarop besliste de gezagvoerder in verband met de veiligheid van de scheepvaart het schip tot zinken te brengen, maar werden eerst de waardevolle spullen en persoonlijke documenten veilig gesteld. De zeiler werd internationaal als zijnde vermist opgegeven.[7]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]