Trifluormethylisocyanide
| Trifluormethylisocyanide | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van trifluormethylisocyanide
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C2F3N | |||
| IUPAC-naam | trifluorisocyanomethaan | |||
| Molmassa | 95,02331 g/mol | |||
| SMILES | [C-]#[N+]C(F)(F)F
| |||
| InChI | 1S/C2F3N/c1-6-2(3,4)5
| |||
| CAS-nummer | 105879-13-8 | |||
| PubChem | 145434 | |||
| Wikidata | Q2189038 | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | gasvormig | |||
| Kookpunt | −80 °C | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Trifluormethylisocyanide is een organische verbinding met als brutoformule C2F3N. De stof kan beschouwd worden als het gefluoreerde derivaat van methylisocyanide. Trifluormethylisocyanide heeft sterk de neiging om te polymeriseren, zelfs onder diens kookpunt van −80 °C. Het is een onstabiele en reactieve verbinding; het structuurisomeer trifluoracetonitril is veel stabieler.
Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]
Trifluormethylisocyanide wordt gebruikt als ligand in de organometaalchemie. Het heeft zeer gelijkaardige eigenschappen als koolstofmonoxide.[1] Bovendien is het met trifluormethylisocyanide mogelijk om bruggen te maken tussen verschillende metaalioncentra.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|