Trimethylstibaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Trimethylstibaan
Structuurformule en molecuulmodel
Strukturformule van
Afmwetingen in
Ruimtelijk model van
 Antimoon
 Koolstof
 Waterstof
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam Trimethylstibaan
Andere namen Trimethylantimoon
Molmassa 166,86 g/mol
CAS-nummer 594-10-5
PubChem 11656
Wikidata Q2347328
Beschrijving Kleurloze vloeistof[1] met een knoflook-achtige geur[2]
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarCorrosiefSchadelijk
.
Milieugevaarlijk
.Gevaar[3]
H-zinnen H225 - H250 - H260 - H302+H332 - H314 - H411
EUH-zinnen EUH014
P-zinnen ?[4]
EG-Index-nummer 209-824-7
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand Vloeibaar
Smeltpunt −62 °C[1]
Kookpunt 80,6 °C[1]
Oplosbaarheid in water Slecht oplosbaar[5]
Goed oplosbaar in Ethanol, Di-ethylether[5]
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Trimethylstibaan, vaak ook Trimethylstibine, is een organometaalverbinding van antimoon met de brutoformule . De verbinding valt daarmee binnen het studiegebied van de organoantimoonchemie. Met meer nadruk op de structuur laat deze formule zich schrijven als: .[5]

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Trimethylstibaan kan op verschillende manieren gerealiseerd worden:

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Trimethylstibaan is een kleurloze, makkelijk oxideerbare en pyrofore[1] vloeistof met een knoflook-achtige geur.[2] De mengbaarheid met ethanol en ether is goed, met water juist slecht.[5] wordt als uitgangsstof gebruikt voor een groot aantal organometaalverbindingen.[5][7]