Van der Heim

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Van der Heim is een van oorsprong Westfaals geslacht waarvan leden sinds 1815 tot de Nederlandse adel behoorden en dat in 1898 uitstierf.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De stamreeks begint met Adam van der Heim, afkomstig uit Hamm in Westfalen. Zijn zoon kwam naar Holland en zijn kleinzoon Gerrit (†1682) werd vroedschap en veertigraad van Delft. Een nazaat werd in 1813 bij Frans besluit verheven tot Chevalier de l'Empire. Hij en twee broers werden bij KB van 16 september 1816 verheven in de Nederlandse adel; voor een zoon van een van hen werd in 1842 gehomologeerd de titel van ridder bij eerstgeboorte, in 1862 gevolgd door de verlening van de titel van baron bij eerstgeboorte. De familie van der Heim stierf in 1898 uit.

bekende telgen[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • J.A.S.M. Suijkerbuijk, Archief van Anthonie van der Heim 1737-1746. 's-Gravenhage, 1983.