Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2017

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK baanwielrennen 2017
Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2017
Gehouden in Vlag van Hongkong Hongkong
Editie 114
Jaar 2017
Data 12 t/m 16 april
Sport Baanwielrennen
Organisator UCI
Evenementen 20
Navigatie
2016     2018
Portaal  Portaalicoon   Sport

De wereldkampioenschappen baanwielrennen 2017 werden van 12 tot en met 16 april 2017 gehouden in het Hongkong Velodrome in Hongkong. Er stonden twintig onderdelen op het programma, tien voor mannen en tien voor vrouwen. Dit was het eerste jaar dat de vrouwen ook de koppelkoers reden.

Wedstrijdschema[bewerken | brontekst bewerken]

   Wedstrijden F Finales
M = Middagsessie, A = Avondsessie
Q = kwalificaties, R1 = Eerste ronde, F = Finale
Mannen
Datum → 12 13 14 15 16
Onderdeel ↓ M A M A M A M A M A
1 km tijdrit Q F
Ind. achtervolging Q F
Keirin
Omnium
Puntenkoers F
Scratch F
Sprint
Ploegenachtervolging Q R1 F
Teamsprint F
Koppelkoers F
Vrouwen
Datum → 12 13 14 15 16
Onderdeel ↓ M A M A M A M A M A
500m tijdrit Q F
Ind. achtervolging Q F
Keirin
Omnium
Puntenkoers F
Scratch F
Sprint
Ploegenachtervolging Q F
Teamsprint F
Koppelkoers F

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Sprint Vlag van Rusland RUS Denis Dmitrjev Vlag van Nederland NED Harrie Lavreysen Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Ethan Mitchell
1 km tijdrit Vlag van Frankrijk FRA François Pervis Vlag van Tsjechië CZE
Vlag van Frankrijk FRA
Tomáš Bábek
Quentin Lafargue
Achtervolging Vlag van Australië AUS Jordan Kerby Vlag van Italië ITA Filippo Ganna Vlag van Australië AUS Kelland O’Brien
Ploegenachtervolging Vlag van Australië AUS Sam Welsford
Cameron Meyer
Alexander Porter
Nick Yallouris
Kelland O'Brien
Rohan Wight
Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Regan Gough
Pieter Bulling
Dylan Kennett
Nicholas Kergozou
Vlag van Italië ITA Simone Consonni
Liam Bertazzo
Filippo Ganna
Francesco Lamon
Michele Scartezzini
Teamsprint Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Ethan Mitchell
Sam Webster
Eddie Dawkins
Vlag van Nederland NED Jeffrey Hoogland
Harrie Lavreysen
Matthijs Büchli
Theo Bos
Nils van 't Hoenderdaal
Vlag van Frankrijk FRA Benjamin Edelin
Sebastien Vigier
Quentin Lafargue
François Pervis
Keirin Vlag van Maleisië MAS Azizulhasni Awang Vlag van Colombia COL Fabián Puerta Vlag van Tsjechië CZE Tomáš Bábek
Scratch Vlag van Polen POL Adrian Tekliński Vlag van Duitsland GER Lucas Liß Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Christopher Latham
Puntenkoers Vlag van Australië AUS Cameron Meyer Vlag van België BEL Kenny De Ketele Vlag van Polen POL Wojciech Pszczolarski
Koppelkoers Vlag van Frankrijk FRA Morgan Kneisky
Benjamin Thomas
Vlag van Australië AUS Cameron Meyer
Callum Scotson
Vlag van België BEL Moreno De Pauw
Kenny De Ketele
Omnium Vlag van Frankrijk FRA Benjamin Thomas Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Aaron Gate Vlag van Spanje ESP Albert Torres
  • Renners van wie de namen schuingedrukt staan kwamen in actie tijdens minimaal één ronde maar niet tijdens de finale.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Sprint Vlag van Duitsland GER Kristina Vogel Vlag van Australië AUS Stephanie Morton Vlag van Hongkong HKG Lee Wai Sze
500m tijdrit Vlag van Rusland RUS Darja Sjmeleva Vlag van Duitsland GER Miriam Welte Vlag van Rusland RUS Anastasia Vojnova
Achtervolging Vlag van Verenigde Staten USA Chloé Dygert Vlag van Australië AUS Ashlee Ankudinoff Vlag van Verenigde Staten USA Kelly Catlin
Ploegenachtervolging Vlag van Verenigde Staten USA Kelly Catlin
Chloé Dygert
Kimberly Geist
Jennifer Valente
Vlag van Australië AUS Amy Cure
Ashlee Ankudinoff
Alexandra Manly
Rebecca Wiasak
Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Racquel Sheath
Rushlee Buchanan
Kirstie James
Jaime Nielsen
Michaela Drummond
Teamsprint Vlag van Rusland RUS Darja Sjmeleva
Anastasia Vojnova
Vlag van Australië AUS Kaarle McCulloch
Stephanie Morton
Vlag van Duitsland GER Miriam Welte
Kristina Vogel
Keirin Vlag van Duitsland GER Kristina Vogel Vlag van Colombia COL Martha Bayona Vlag van België BEL Nicky Degrendele
Scratch Vlag van Italië ITA Rachele Barbieri Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Elinor Barker Vlag van België BEL Jolien D'Hoore
Puntenkoers Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Elinor Barker Vlag van Verenigde Staten USA Sarah Hammer Vlag van Nederland NED Kirsten Wild
Koppelkoers Vlag van België BEL Jolien D'Hoore
Lotte Kopecky
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Emily Nelson
Elinor Barker
Vlag van Australië AUS Amy Cure
Alexandra Manly
Omnium Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Katie Archibald Vlag van Nederland NED Kirsten Wild Vlag van Australië AUS Amy Cure

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Australië Australië 3 5 3 11
2 Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 1 1 5
3 Vlag van Rusland Rusland 3 0 1 4
4 Vlag van Duitsland Duitsland 2 2 1 5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 2 2 1 5
6 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 2 1 1 4
7 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 1 2 2 5
8 Vlag van België België 1 1 3 5
9 Vlag van Italië Italië 1 1 1 3
10 Vlag van Polen Polen 1 0 1 2
11 Vlag van Maleisië Maleisië 1 0 0 1
12 Vlag van Nederland Nederland 0 3 1 4
13 Vlag van Colombia Colombia 0 2 0 2
14 Vlag van Tsjechië Tsjechië 0 1 1 2
15 Vlag van Hongkong Hongkong 0 0 1 1
Vlag van Spanje Spanje 0 0 1 1
Totaal 20 21 19 60
 Gastland

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]