Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2018

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK baanwielrennen 2018
Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2018
Gehouden in Vlag van Nederland Apeldoorn
Editie 115
Jaar 2018
Data 28 februari t/m 4 maart
Sport Baanwielrennen
Organisator UCI
Evenementen 20
Navigatie
2017     2019
Portaal  Portaalicoon   Sport

De wereldkampioenschappen baanwielrennen 2018 werden van woensdag 28 februari tot en met zondag 4 maart 2018 gehouden in Omnisport in de Nederlandse stad Apeldoorn. Er stonden twintig onderdelen op het programma, tien voor mannen en tien voor vrouwen.

Nederlandse deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Banner van de WK.

Wereldkampioene tijdrijden op de weg Annemiek van Vleuten maakte in november 2017 bekend deel te zullen nemen op het onderdeel individuele achtervolging.[1] Olympisch kampioene op de keirin Elis Ligtlee maakte na een jaar van afwezigheid door blessures haar comeback tijdens de aanloop naar de WK in Apeldoorn.[2] Ze wist zich weliswaar niet te kwalificeren voor het onderdeel keirin, maar ze werd geselecteerd voor de 500m tijdrit.[3] Vijfvoudig wereldkampioen Theo Bos nam deel aan de 1 km tijdrit.[4]

Alle Nederlandse deelnemers:

Wedstrijdschema[bewerken | brontekst bewerken]

   Wedstrijden F Finales
M = Middagsessie, A = Avondsessie
Q = kwalificaties, R1 = Eerste ronde, F = Finale
Mannen
Datum → 28 feb 1 mrt 2 mrt 3 mrt 4 mrt
Onderdeel ↓ M A M A M A M A M A
1 km tijdrit Q F
Ind. achtervolging Q F
Keirin
Omnium
Puntenkoers F
Scratch F
Sprint
Ploegenachtervolging Q R1 F
Teamsprint F
Koppelkoers F
Vrouwen
Datum → 28 feb 1 mrt 2 mrt 3 mrt 4 mrt
Onderdeel ↓ M A M A M A M A M A
500m tijdrit Q F
Ind. achtervolging Q F
Keirin
Omnium
Puntenkoers F
Scratch F
Sprint
Ploegenachtervolging Q F
Teamsprint F
Koppelkoers F

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Goud voor de mannen teamsprint.
Jeffrey Hoogland won de 1km tijdrit.
Jan-Willem van Schip won twee keer zilver.
Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Sprint Vlag van Australië AUS Matthew Glaetzer Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Jack Carlin Vlag van Frankrijk FRA Sebastien Vigier
1 km tijdrit Vlag van Nederland NED Jeffrey Hoogland Vlag van Australië AUS Matthew Glaetzer Vlag van Nederland NED Theo Bos
Achtervolging Vlag van Italië ITA Filippo Ganna Vlag van Portugal POR Ivo Oliveira Vlag van Rusland RUS Aleksandr Jevtoesjenko
Ploegenachtervolging Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Edward Clancy
Kian Emadi
Ethan Hayter
Charlie Tanfield
Vlag van Denemarken DEN Niklas Larsen
Julius Johansen
Frederik Madsen
Casper von Folsach
Vlag van Italië ITA Simone Consonni
Liam Bertazzo
Filippo Ganna
Francesco Lamon
Teamsprint Vlag van Nederland NED Nils van 't Hoenderdaal
Harrie Lavreysen
Jeffrey Hoogland
Matthijs Büchli
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Jack Carlin
Ryan Owens
Jason Kenny
Philip Hindes
Joseph Truman
Vlag van Frankrijk FRA François Pervis
Sébastien Vigier
Quentin Lafargue
Michael D'Almeida
Keirin Vlag van Colombia COL Fabián Puerta Vlag van Japan JPN Tomoyuki Kawabata Vlag van Duitsland GER Maximilian Levy
Scratch Vlag van Wit-Rusland BLR Jawhen Karaljok Vlag van Italië ITA Michele Scartezzini Vlag van Australië AUS Callum Scotson
Puntenkoers Vlag van Australië AUS Cameron Meyer Vlag van Nederland NED Jan-Willem van Schip Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Mark Stewart
Koppelkoers Vlag van Duitsland GER Roger Kluge
Theo Reinhardt
Vlag van Spanje ESP Albert Torres
Sebastián Mora
Vlag van Australië AUS Callum Scotson
Cameron Meyer
Omnium Vlag van Polen POL Szymon Sajnok Vlag van Nederland NED Jan-Willem van Schip Vlag van Italië ITA Simone Consonni
  • Renners van wie de namen schuingedrukt staan kwamen in actie tijdens minimaal één ronde maar niet tijdens de finale.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Kirsten Wild won drie keer goud.
Nicky Degrendele won de keirin.
Annemiek van Vleuten won zilver in de achtervolging, achter Chloe Dygert die het wereldrecord verbrak.
Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Sprint Vlag van Duitsland GER Kristina Vogel Vlag van Australië AUS Stephanie Morton Vlag van Duitsland GER Pauline Grabosch
500m tijdrit Vlag van Duitsland GER Miriam Welte Vlag van Rusland RUS Darja Sjmeleva Vlag van Nederland NED Elis Ligtlee
Achtervolging Vlag van Verenigde Staten USA Chloe Dygert Vlag van Nederland NED Annemiek van Vleuten Vlag van Verenigde Staten USA Kelly Catlin
Ploegenachtervolging Vlag van Verenigde Staten USA Chloe Dygert
Kimberly Geist
Jennifer Valente
Kelly Catlin
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Katie Archibald
Laura Kenny
Elinor Barker
Emily Nelson
Eleanor Dickinson
Vlag van Italië ITA Tatiana Guderzo
Silvia Valsecchi
Elisa Balsamo
Letizia Paternoster
Simona Frapporti
Teamsprint Vlag van Duitsland GER Miriam Welte
Kristina Vogel
Pauline Grabosch
Vlag van Nederland NED Kyra Lamberink
Shanne Braspennincx
Laurine van Riessen
Hetty van de Wouw
Vlag van Rusland RUS Darja Sjmeleva
Anastasia Vojnova
Keirin Vlag van België BEL Nicky Degrendele Vlag van Hongkong HKG Lee Wai Sze Vlag van Litouwen LTU Simona Krupeckaitė
Scratch Vlag van Nederland NED Kirsten Wild Vlag van België BEL Jolien D'Hoore Vlag van Denemarken DEN Amalie Dideriksen
Puntenkoers Vlag van Nederland NED Kirsten Wild Vlag van Verenigde Staten USA Jennifer Valente Vlag van Canada CAN Jasmin Duehring
Koppelkoers Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Katie Archibald
Emily Nelson
Vlag van Nederland NED Kirsten Wild
Amy Pieters
Vlag van Italië ITA Maria Giulia Confalonieri
Letizia Paternoster
Omnium Vlag van Nederland NED Kirsten Wild Vlag van Denemarken DEN Amalie Dideriksen Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Rushlee Buchanan

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Nederland Nederland 5 5 2 12
2 Vlag van Duitsland Duitsland 4 0 2 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 2 3 1 6
4 Vlag van Australië Australië 2 2 2 6
5 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 2 1 1 4
6 Vlag van Italië Italië 1 1 4 6
7 Vlag van België België 1 1 0 2
8 Vlag van Colombia Colombia 1 0 0 1
Vlag van Polen Polen 1 0 0 1
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 1 0 0 1
11 Vlag van Denemarken Denemarken 0 2 1 3
12 Vlag van Rusland Rusland 0 1 2 3
13 Vlag van Hongkong Hongkong 0 1 0 1
Vlag van Japan Japan 0 1 0 1
Vlag van Portugal Portugal 0 1 0 1
Vlag van Spanje Spanje 0 1 0 1
17 Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 0 2 2
18 Vlag van Canada Canada 0 0 1 1
Vlag van Litouwen Litouwen 0 0 1 1
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 0 0 1 1
Totaal 20 20 20 60
 Gastland

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

De organisatie ontving een subsidie van € 250.000 van het Ministerie van VWS, in het kader van de subsidieregeling van topsportevenementen.[5]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie 2018 UCI Track World Championships van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.