Naar inhoud springen

1,3-butaandiamine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,3-butaandiamine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,3-butaandiamine
Structuurformule van 1,3-butaandiamine
Algemeen
Molecuulformule C4H12N2
IUPAC-naam 1,3-diaminobutaan
Molmassa 88,15148 g/mol
SMILES
C(CC(C)N)N
InChI
1/C4H12N2/c1-4(6)2-3-5/h4H,2-3,5-6H2,1H3
CAS-nummer 590-88-5
Wikidata Q1932398
Beschrijving Kleurloze vloeistof met kenmerkende geur
Vergelijkbaar met putrescine
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarCorrosiefToxisch
Gevaar
H-zinnen H226 - H302 - H310 - H314
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P302+P350 - P305+P351+P338 - P310
Opslag Brandveilig en goed gesloten bewaren. Gescheiden van oxiderende stoffen.
VN-nummer 2733
ADR-klasse Gevarenklasse 3
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,85 g/cm³
Kookpunt 142-150 °C
Vlampunt (open vat) 52 °C
Dampdruk (bij 20°C) 600 Pa
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,3-butaandiamine is een organische verbinding met als brutoformule C4H12N2. De stof komt voor als een kleurloze vloeistof, die zeer goed oplosbaar is in water.

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

1,3-butaandiamine ontleedt bij verbranding, met vorming van giftige dampen van stikstofoxiden. De oplossing in water is een matig sterke base. De stof reageert met oxiderende stoffen.

De stof is corrosief voor de ogen, de huid en de luchtwegen.

[bewerken | brontekst bewerken]