3-propylideenftalide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
3-propylideenftalide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 3-propylideenftalide
Algemeen
Molecuulformule C11H10O2
IUPAC-naam 3-propylideen-2-benzofuran-1-on
Andere namen 3-propylideen-1-(3H)-isobenzofuranon, celeriax
Molmassa 174,2 g/mol
SMILES
CCC=C1C2=CC=CC=C2C(=O)O1
InChI
1/C11H10O2/c1-2-5-10-8-6-3- 4-7-9(8)11(12)13-10/h3-7H,2H2,1H3
CAS-nummer 17369-59-4
EG-nummer 241-402-8
PubChem 6259976
Wikidata Q2974642
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos tot bleekgeel
Dichtheid ca. 1,13 g/cm³
Kookpunt (bij 13 mmHg) 169-171 °C
Goed oplosbaar in alcohol
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

3-propylideenftalide of celeriax is een geur- en smaakstof die in kleine concentraties aan sommige cosmetische en voedingsproducten wordt toegevoegd. Het is een kleurloze tot bleekgele, heldere vloeistof. De stof komt voor in snijselderij, vanwaar de naam celeriax is afgeleid, en in lavas. Ze kan ook synthetisch bereid worden.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Celeriax ruikt naar selder, fenegriek en esdoorn. De smaak wordt omschreven als "groen, snijselderij, lavas, zoet met plantaardige en kruidennuances".

Er zijn twee stereoisomeren van de stof, met respectievelijk de IUPAC-naam (3E)-3-propylideen-2-benzofuran-1-on en (3Z)-3-propylideen-2-benzofuran-1-on.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

3-propylideenftalide wordt toegevoegd aan onder andere bakgoed, kauwgom, toiletblokjes, niet-alcoholische dranken en snoepgoed.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

3-propylideenftalide kan bij hoge concentraties (4% of meer) de huid gevoelig maken. De maximale concentratie in voedingsproducten en andere producten die in contact komen met de huid is daarom vastgesteld op 0,01 %.[1] Voor producten die niet meteen met de huid in aanraking kunnen komen, zoals toiletblokjes, is dat 0,1%.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]