ATP-toernooi van Rosmalen 2023

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Rosmalen 2023
Officiële naam Libéma Open
Editie 2023 (32e editie)
Stad, land RosmalenNederland
(formeel: 's-Hertogenbosch)
Locatie Autotron
Datum 12–18 juni
Auspiciën ATP
Categorie ATP Tour 250
Prijzengeld 673.300
Deelnemers 28 enkel, 16 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond gras, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Rosmalen
Winnaar enkel Vlag van Nederland Tallon Griekspoor
Winnaars dubbel Vlag van Nederland Wesley Koolhof
Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski
Vorige: 2022     Volgende: 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Rosmalen 2023 (met de officiële naam Libéma Open) vond plaats van 12 tot en met 18 juni 2023 op de grasbanen van Autotron in de Nederlandse plaats Rosmalen. Internationaal stond het toernooi bekend als het toernooi van 's-Hertogenbosch.

De Nederlander Tallon Griekspoor won zijn tweede ATP-titel van het jaar en van zijn carrière.

Zie Tennistoernooi van Rosmalen 2023 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Witte vlag Daniil Medvedev 2 tweede ronde Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino
2./WC Vlag van Italië Jannik Sinner 9 kwartfinale Vlag van Finland Emil Ruusuvuori
3. Vlag van Kroatië Borna Ćorić 16 tweede ronde Vlag van Verenigde Staten Mackenzie McDonald
4. Vlag van Australië Alex de Minaur 19 kwartfinale Vlag van Nederland Tallon Griekspoor
5. Vlag van Servië Miomir Kecmanović 37 eerste ronde Vlag van Canada Milos Raonic
6. Vlag van Nederland Tallon Griekspoor 39 winnaars
7. Vlag van Frankrijk Ugo Humbert 40 tweede ronde Vlag van Finland Emil Ruusuvuori
8. Vlag van Verenigde Staten Maxime Cressy 41 eerste ronde Vlag van Zwitserland Marc-Andrea Hüsler

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar € 102.460 250
finale € 59.760 150
halve finale € 35.135 90
kwartfinale € 20.360 45
tweede ronde € 11.825 20
eerste ronde € 7.225 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
   Vlag van Australië Jordan Thompson 77 63 3
6  Vlag van Nederland Tallon Griekspoor 64 77 6

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
 
    1  Witte vlag Daniil Medvedev 6 4 2  
 Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 77 6      Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 4 6 6  
Q  Vlag van Frankrijk Arthur Fils 61 4        Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 7 62 2  
 Vlag van Australië Jordan Thompson 6 77        Vlag van Australië Jordan Thompson 5 77 6  
Q  Vlag van Frankrijk Giovanni Mpetshi Perricard 4 63      Vlag van Australië Jordan Thompson 77 6
PR  Vlag van Canada Milos Raonic 6 6     PR  Vlag van Canada Milos Raonic 64 1  
5  Vlag van Servië Miomir Kecmanović 3 4        Vlag van Australië Jordan Thompson 77 6
      LL  Vlag van Australië Rinky Hijikata 65 3
    3  Vlag van Kroatië Borna Ćorić 4 4  
 Vlag van Verenigde Staten Mackenzie McDonald 6 6      Vlag van Verenigde Staten Mackenzie McDonald 6 6  
 Witte vlag Ilja Ivasjka 4 3        Vlag van Verenigde Staten Mackenzie McDonald 7 3 1
LL  Vlag van Australië Rinky Hijikata 65 6 6       LL  Vlag van Australië Rinky Hijikata 5 6 6  
WC  Vlag van Nederland Gijs Brouwer 77 3 2     LL  Vlag van Australië Rinky Hijikata 2 7 6
 Vlag van Zwitserland Marc-Andrea Hüsler 6 77      Vlag van Zwitserland Marc-Andrea Hüsler 6 5 3  
8  Vlag van Verenigde Staten Maxime Cressy 2 62  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
6  Vlag van Nederland Tallon Griekspoor 6 3 6  
 Vlag van Zweden Mikael Ymer 2 6 3     6  Vlag van Nederland Tallon Griekspoor 6 6  
WC  Vlag van Frankrijk Arthur Rinderknech 3 66      Vlag van Australië Alexei Popyrin 3 2  
 Vlag van Australië Alexei Popyrin 6 78       6  Vlag van Nederland Tallon Griekspoor 4 6 6  
 Vlag van Servië Laslo Djere 6 6       4  Vlag van Australië Alex de Minaur 6 3 4  
Q  Vlag van Litouwen Ričardas Berankis 4 2      Vlag van Servië Laslo Djere 1 77 3
    4  Vlag van Australië Alex de Minaur 6 65 6  
      6  Vlag van Nederland Tallon Griekspoor 6 7
7  Vlag van Frankrijk Ugo Humbert 6 6        Vlag van Finland Emil Ruusuvuori 4 5
 Vlag van Australië Jason Kubler 4 2     7  Vlag van Frankrijk Ugo Humbert 2 78 4  
 Vlag van Finland Emil Ruusuvuori 6 3 6      Vlag van Finland Emil Ruusuvuori 6 66 6  
 Vlag van Verenigde Staten Brandon Nakashima 3 6 3        Vlag van Finland Emil Ruusuvuori 6 6
 Vlag van Kazachstan Aleksandr Boeblik 7 7       2/WC  Vlag van Italië Jannik Sinner 3 4  
Q  Vlag van België David Goffin 5 5      Vlag van Kazachstan Aleksandr Boeblik 4 2
    2/WC  Vlag van Italië Jannik Sinner 6 6  
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaars € 35.600 250
finale € 19.040 150
halve finale € 11.160 90
kwartfinale € 6.240 45
eerste ronde € 3.680 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   kwartfinale   halve finale   finale
1  Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski
4 77 [10]  
WC  Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
 Vlag van Nederland Bart Stevens
6 64 [7]     1  Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski
77 65 [10]  
 Vlag van Verenigde Staten Nathaniel Lammons
 Vlag van Verenigde Staten Jackson Withrow
6 3 [10]    Vlag van Verenigde Staten Nathaniel Lammons
 Vlag van Verenigde Staten Jackson Withrow
64 77 [3]  
PR  Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
 Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
3 6 [4]       1  Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski
6 6  
4  Vlag van Australië Rinky Hijikata
 Vlag van Australië Jason Kubler
78 77        Vlag van Verenigde Staten Maxime Cressy
 Vlag van Frankrijk Fabrice Martin
2 2  
WC  Vlag van Nederland Sander Arends
 Vlag van Nederland David Pel
66 65     4  Vlag van Australië Rinky Hijikata
 Vlag van Australië Jason Kubler
4 65
 Vlag van Italië Simone Bolelli
 Vlag van Italië Andrea Vavassori
3 4    Vlag van Verenigde Staten Maxime Cressy
 Vlag van Frankrijk Fabrice Martin
6 77  
 Vlag van Verenigde Staten Maxime Cressy
 Vlag van Frankrijk Fabrice Martin
6 6       1  Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski
77 6
 Vlag van Australië Alex de Minaur
 Vlag van Australië Jordan Thompson
6 6        Vlag van Ecuador Gonzalo Escobar
 Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov
61 2
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
 Vlag van Australië John Peers
4 4      Vlag van Australië Alex de Minaur
 Vlag van Australië Jordan Thompson
6 6  
 Vlag van Verenigde Staten Brandon Nakashima
 Vlag van Finland Emil Ruusuvuori
6 66 [10]    Vlag van Verenigde Staten Brandon Nakashima
 Vlag van Finland Emil Ruusuvuori
2 4  
3  Vlag van Monaco Hugo Nys
 Vlag van Polen Jan Zieliński
4 78 [8]        Vlag van Australië Alex de Minaur
 Vlag van Australië Jordan Thompson
 Vlag van Kazachstan Aleksandr Boeblik
 Vlag van Verenigde Staten Mackenzie McDonald
77 3 [9]        Vlag van Ecuador Gonzalo Escobar
 Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov
w/o  
 Vlag van Nederland Tallon Griekspoor
 Vlag van Nederland Robin Haase
65 6 [11]      Vlag van Nederland Tallon Griekspoor
 Vlag van Nederland Robin Haase
3 4
 Vlag van Ecuador Gonzalo Escobar
 Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov
6 3 [10]    Vlag van Ecuador Gonzalo Escobar
 Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov
6 6  
2  Vlag van El Salvador Marcelo Arévalo
 Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
4 6 [6]  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]