ATP-toernooi van Rosmalen 2017

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Rosmalen 2017
Officiële naam Ricoh Open
Editie 2017 (28e editie)
Stad, land RosmalenNederland
(formeel: 's-Hertogenbosch)
Locatie Autotron
Datum 12 - 18 juni
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour 250
Prijzengeld 589.185
Deelnemers 28 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond Gras, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Rosmalen
Winnaar enkel Vlag van Luxemburg Gilles Müller
Winnaars dubbel Vlag van Polen Łukasz Kubot
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
Vorige: 2016     Volgende: 2018
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Rosmalen 2017 (met de officiële naam Ricoh Open 2017) werd gespeeld van 12 tot en met 18 juni 2017 op de grasbanen van Autotron in de Nederlandse plaats Rosmalen. Internationaal stond het toernooi bekend als het toernooi van 's-Hertogenbosch.

Zie Tennistoernooi van Rosmalen 2017 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

De titelverdediger was de als zevende geplaatste Fransman Nicolas Mahut. Hij werd in de tweede ronde uitgeschakeld door zijn landgenoot Julien Benneteau.

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Kroatië Marin Čilić 8 halve finale Vlag van Kroatië Ivo Karlović
2/WC. Vlag van Duitsland Alexander Zverev 10 halve finale Vlag van Luxemburg Gilles Müller
3. Vlag van Kroatië Ivo Karlović 24 runner-up Vlag van Luxemburg Gilles Müller
4. Vlag van Luxemburg Gilles Müller 27 winnaar
5. Vlag van België Steve Darcis 38 eerste ronde Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov
6. Vlag van Nederland Robin Haase 46 eerste ronde Vlag van Rusland Daniil Medvedev
7. Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 48 tweede ronde Vlag van Frankrijk Julien Benneteau
8. Vlag van Verenigd Koninkrijk Aljaž Bedene 52 kwartfinale Vlag van Luxemburg Gilles Müller

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaar € 105.045 250
Runner-up € 55.325 150
Halve finale € 29.970 90
Kwartfinale € 17.075 45
Tweede ronde € 10.060 20
Eerste ronde € 5.960 0
Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
3  Vlag van Kroatië Ivo Karlović 65 64  
4  Vlag van Luxemburg Gilles Müller 7 7  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    1  Vlag van Kroatië Marin Čilić 66 6 6  
   Vlag van Japan Yuichi Sugita 65 6 0        Vlag van Servië Janko Tipsarević 7 2 4  
 Vlag van Servië Janko Tipsarević 7 3 6       1  Vlag van Kroatië Marin Čilić 6 7    
WC  Vlag van Nederland Tallon Griekspoor 5 1       Q  Vlag van Canada Vasek Pospisil 3 5    
Q  Vlag van Canada Vasek Pospisil 7 6     Q  Vlag van Canada Vasek Pospisil 7 4
 Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov 6 7        Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov 62 2 r  
5  Vlag van België Steve Darcis 2 63         1  Vlag van Kroatië Marin Čilić 64 7 62
      3  Vlag van Kroatië Ivo Karlović 7 5 7
    3  Vlag van Kroatië Ivo Karlović 6 6    
   Vlag van Duitsland Dustin Brown 3 6 3     WC  Vlag van Verenigde Staten Stefan Kozlov 4 1    
WC  Vlag van Verenigde Staten Stefan Kozlov 6 3 6       3  Vlag van Kroatië Ivo Karlović 6 6
 Vlag van Rusland Michail Joezjny 4 5       Q  Vlag van Rusland Daniil Medvedev 4 4  
PR  Vlag van Australië Thanasi Kokkinakis 6 7       PR  Vlag van Australië Thanasi Kokkinakis 3 63  
Q  Vlag van Rusland Daniil Medvedev 7 3 6     Q  Vlag van Rusland Daniil Medvedev 6 7    
6  Vlag van Nederland Robin Haase 65 6 3  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
8  Vlag van Verenigd Koninkrijk Aljaž Bedene 3 6 6  
   Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 6 2 1     8  Vlag van Verenigd Koninkrijk Aljaž Bedene 6 6    
 Vlag van Verenigde Staten Ernesto Escobedo 6 6        Vlag van Verenigde Staten Ernesto Escobedo 3 4    
LL  Vlag van Chinees Taipei Jason Jung 4 2         8  Vlag van Verenigd Koninkrijk Aljaž Bedene 3 6 4  
   Vlag van Italië Andreas Seppi 6 3 6       4  Vlag van Luxemburg Gilles Müller 6 3 6  
Q  Vlag van Japan Tatsuma Ito 3 6 3        Vlag van Italië Andreas Seppi 65 4
    4  Vlag van Luxemburg Gilles Müller 7 6  
      4  Vlag van Luxemburg Gilles Müller 7 6  
7  Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 6 6         2/WC  Vlag van Duitsland Alexander Zverev 65 2  
Q  Vlag van Verenigde Staten Dennis Novikov 3 4       7  Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 6 2 2  
LL  Vlag van Frankrijk Julien Benneteau 3 6 7     LL  Vlag van Frankrijk Julien Benneteau 3 6 6  
   Vlag van Rusland Jevgeni Donskoj 6 4 65       LL  Vlag van Frankrijk Julien Benneteau 0 4  
   Vlag van Australië Jordan Thompson 4 1       2/WC  Vlag van Duitsland Alexander Zverev 6 6    
 Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 6 6      Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 2 3  
    2/WC  Vlag van Duitsland Alexander Zverev 6 6    
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Van de titelverdedigers Mate Pavic en Michael Venus heeft enkel de tweede zich opnieuw ingeschreven. Hij speelt deze editie aan de zijde van André Sá - zij verloren in de halve finale van het eerste reekshoofd.

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Spelers Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Polen Łukasz Kubot
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
14 winnaars
2. Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
28 runners-up Vlag van Polen Łukasz Kubot
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
3. Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Roemenië Horia Tecău
46 kwartfinale Vlag van Brazilië André Sá
Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
4. Vlag van Frankrijk Fabrice Martin
Vlag van Canada Daniel Nestor
55 kwartfinale Vlag van Australië John Peers
Vlag van Australië Jordan Thompson

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaars € 31.910 250
Runners-up € 16.780 150
Halve finale € 9.090 90
Kwartfinale € 5.200 45
Eerste ronde € 3.050 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Polen Łukasz Kubot
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
6 7    
 Vlag van Duitsland Philipp Petzschner
 Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
1 64       1  Vlag van Polen Łukasz Kubot
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
6 6    
   Vlag van Mexico Santiago González
 Vlag van Canada Adil Shamasdin
6 4 [10]      Vlag van Mexico Santiago González
 Vlag van Canada Adil Shamasdin
2 2    
WC  Vlag van Nederland Tallon Griekspoor
 Vlag van Nederland David Pel
4 6 [7]       1  Vlag van Polen Łukasz Kubot
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
65 6 [10]  
3  Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
 Vlag van Roemenië Horia Tecău
6 7        Vlag van Brazilië André Sá
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
7 4 [5]  
   Vlag van Frankrijk Jonathan Eysseric
 Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
3 66     3  Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
 Vlag van Roemenië Horia Tecău
6 3 [8]
 Vlag van Brazilië André Sá
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
6 6    Vlag van Brazilië André Sá
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
3 6 [10]  
   Vlag van India Purav Raja
 Vlag van India Divij Sharan
3 4       1  Vlag van Polen Łukasz Kubot
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
6 6
WC  Vlag van Australië Thanasi Kokkinakis
 Vlag van Duitsland Alexander Zverev
3 3       2  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
3 4
   Vlag van Australië John Peers
 Vlag van Australië Jordan Thompson
6 6        Vlag van Australië John Peers
 Vlag van Australië Jordan Thompson
64 7 [13]  
   Vlag van Nederland Wesley Koolhof
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
1 7 [9]   4  Vlag van Frankrijk Fabrice Martin
 Vlag van Canada Daniel Nestor
7 67 [11]  
4  Vlag van Frankrijk Fabrice Martin
 Vlag van Canada Daniel Nestor
6 610 [11]          Vlag van Australië John Peers
 Vlag van Australië Jordan Thompson
64 5  
   Vlag van België Steve Darcis
 Vlag van Luxemburg Gilles Müller
5 4       2  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
7 7    
   Vlag van Verenigde Staten Scott Lipsky
 Vlag van India Leander Paes
7 6        Vlag van Verenigde Staten Scott Lipsky
 Vlag van India Leander Paes
4 4  
   Vlag van Nederland Robin Haase
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot
3 7 [3]   2  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
6 6    
2  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
6 65 [10]  

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

De gemeente 's-Hertogenbosch stelde een financiële bijdrage ter beschikking van € 25.000,-.[1]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]