Abu Dhabi Golfkampioenschap 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Abu Dhabi Golfkampioenschap 2013 voor het laatst bewerkt door RonnieBot (overleg | bijdragen) op 14 sep 2019 14:19. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Abu Dhabi Golfkampioenschap
Officiële naam Abu Dhabi HSBC Golf Championship
Jaar 2013
Plaats Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Abu Dhabi
Golfbaan Abu Dhabi Golf Club
Par 72
Lengte 6934 m
Tour(s) Europese PGA Tour
Datum 17-20 januari
Prijzengeld $ 2.500.000
Titelhouder Vlag van Engeland Robert Rock
Winnaar Vlag van Wales Jamie Donaldson
Vorige: 2012     Volgende: 2014
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het Abu Dhabi Golfkampioenschap 2013 - officieel het Abu Dhabi HSBC Golf Championship 2013 - was een golftoernooi, dat liep van 17 tot en met 20 januari 2013 en werd gespeeld op de Abu Dhabi Golf Club in Abu Dhabi. Het toernooi maakte deel uit van de Europese PGA Tour 2013. Het totale prijzengeld bedroeg € 2.700.000.

Titelverdediger Robert Rock, die het toernooi in 2012 won met een score van -13, verliet na de eerste ronde ziek het toernooi. De Welshman Jamie Donaldson won het toernooi. De Engelsman Justin Rose en de Deen Thorbjørn Olesen eindigden op de gedeelde tweede plaats.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Justin Rose is bij het begin van dit toernooi de nummer 5 op de wereldranglijst, achter Rory McIlroy, Tiger Woods, Luke Donald en Louis Oosthuizen. Door dit toernooi te winnen zou hij kunnen stijgen want Donald en Oosthuizen spelen deze week niet. Jamie Donaldson staat op nummer 45 en deelt na ronde 1 de eerste plaats met Justin Rose. Joost Luiten had een goede score en deelt de tiende plaats.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Gonzalo Fernández-Castaño speelde een ronde gelijk aan het toernooirecord en steeg naar de tweede plaats. Joost Luiten maakte weer een goede score en kwam op een gedeeld vijfde plaats. Na de tweede ronde stonden 49 spelers onder par. Rory McIlroy en Tiger Woods misten de cut. Rory had deze week nieuwe Nike stokken en ballen en moest daaraan wennen, hij verloor vier slagen op de korte holes. Robert Rock speelde de derde ronde niet meer, hij had zich ziek teruggetrokken.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

SSP Chowrasia verbeterde het toernooirecord met twee slagen. Twee uur laten kwam ook Andrew Dodt met een score van 65 binnen. Joost Luiten speelde met Garth Mulroy, die een ronde van +3 maakte. Luiten hield het bij +1 maar zakte een paar plaatsen. Gonzalo Fernández-Castaño mocht na die score van 67 in ronde 3 in de laatste partij spelen met Justin Rose.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Jamie Donaldson, zijn geduld werd beloond.
Justin Rose, het lachen verging hem.

Joost Luiten speelde deze ronde met Marcus Fraser, die in 2012 iets hoger op de Race To Dubai eindigde, maar nu speelde Luiten beter. Hij stond na negen holes op -4 en na een birdie op hole 10 stond hij op een gedeeld vijfde plaats. Hij speelde drie van de vier rondes onder par en beëindigde het toernooi met een totaal van -9, net als Martin Kaymer en David Howell.

In de laatste partij speelden Thorbjørn Olesen en Justin Rose, die aan het begin van de laatste ronde met twee slagen voorsprong aan de leiding stond. Voor hen speelden Thongchai Jaidee en Jamie Donaldson, die op hole 9 een birdie maakte waarna hij gelijk met Rose op -12 stond. Op hole 15 kwam Jamieson op -15 en nam hij de leiding over. Een bogey voor Rose op hole 16 gaf Jamieson een voorsprong van 2 slagen. Jamieson eindigde met een bogey, maar behield een slag voorsprong op Rose.

Olesen speelde net als Rose vier rondes onder de 70, en samen eindigden ze op de tweede plaats. Ricardo Santos, die in 2012 zijn eerste overwinning behaalde, maakte een slotronde van 65, gelijk aan het toernooirecord, en steeg naar de vierde plaats.

Speler Ronde 1 Ronde 2 Ronde 3 Ronde 4
Vlag van Wales Jamie Donaldson 67 -5 T1 70 -2 -7 T2 69 -3 -10 T2 69 -3 -14 1
Vlag van Engeland Justin Rose 67 -5 T1 69 -3 -8 1 68 -4 -12 1 71 -1 -13 T2
Vlag van Denemarken Thorbjørn Olesen 68 -4 T3 69 -3 -7 T2 69 -3 -10 T2 69 -3 -13 T2
Vlag van Portugal Ricardo Santos 71 -1 T16 72 par -1 T21 66 -6 -7 T8 68 -4 -11 4
Vlag van Zuid-Afrika Branden Grace 71 -1 T16 69 -3 -4 T8 73 +1 -3 T 24 65 -7 -10 5
Vlag van Nederland Joost Luiten 70 -2 T10 69 -3 -5 T5 73 +1 -4 T19 67 -5 -9 T6
Vlag van Thailand Thongchai Jaidee 70 -2 T10 71 -1 -3 T15 66 -6 -9 4 73 +1 -8 T9
Vlag van Spanje Gonzalo Fernández-Castaño 70 -2 T10 67 -5 -7 T2 71 -1 -8 T5 72 par -8 T9
Vlag van Australië Andrew Dodt 74 +2 T59 70 -2 Par T36 65 -7 -7 T8 72 par -7 T17
Vlag van India SSP Chowrasia 73 +1 T53 73 +1 +2 T60 65 -7 -5 T13 70 -2 -7 T17
Vlag van Nederland Maarten Lafeber 78 +6 T113 72 par +6 MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Invitaties
Amateur
  • Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Sohail Al Marzuqi

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]