Amphicyon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Amphicyon
Status: Uitgestorven (Mioceen-Plioceen)
Amphicyon
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Carnivora (Roofdieren)
Familie:Amphicyonidae
Geslacht
Amphicyon
Lartet, 1836
Typesoort
Amphicyon major
Amphicyon ingens
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Amphicyon op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Amphicyon is een geslacht van uitgestorven roofdieren uit de familie Amphicyonidae, een groep met uiterlijke kenmerken van zowel de hondachtigen als van de beren. Het geslacht omvat meerdere soorten die leefden in het Mioceen en Plioceen in Azië, Afrika, Europa en Noord-Amerika.

Uiterlijk en leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Amphicyon had zowel kenmerken van de beren als van de hondachtigen. Beerachtige kenmerken waren het lichaam en het feit dat het dier een zoolganger was. De vorm van de kop en het gebit waren dan weer hondachtig. Amphicyon was vermoedelijk een omnivoor. Dit dier was twee meter lang, woog vermoedelijk ongeveer 300 kilogram en Amphicyon leek op een beer met verder sterke poten, scherpe tanden en een grote staart. Het dier joeg vermoedelijk vanuit een hinderlaag.

Fossielen[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen van Amphicyon zijn gevonden in de Verenigde Staten, Honduras, Namibië, Saoedi-Arabië, Pakistan, China, India, Turkije, Slowakije, Oekraïne, Rusland, Oostenrijk, Duitsland, Frankrijk, Spanje en Portugal.