Ann Curtis
Ann Curtis | ||||
---|---|---|---|---|
Curtis in 1948
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Ann Elisabeth Curtis | |||
Geboortedatum | 6 maart 1926 | |||
Overlijdensdatum | 26 juni 2012 | |||
Nationaliteit | Verenigde Staten | |||
Internationale toernooien | ||||
OS | 1948 | |||
|
Ann Elisabeth Curtis (San Francisco, 6 maart 1926 – San Rafael, 26 juni 2012) was een Amerikaans zwemster. Ze werd in 1948 op de Olympische Zomerspelen in Londen twee keer olympisch kampioen: op de 400 meter vrije slag en de 4x100 meter vrije slag.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Curtis leerde op haar negende zwemmen toen ze met haar zus les kreeg op de meisjesschool van de zusters van de kloosterorde ursulinen in Santa Rosa.[1] Naderhand sloot ze zich aan bij de Crystal Plunge Club in San Francisco. Bij deze club kreeg ze vanaf haar vijftiende les van befaamd coach Charlie Sava. Curtis kreeg in 1944 als eerste vrouw de prestigieuze James E. Sullivan Award.[2] Haar beeltenis stond in die tijd op de cover van vele tijdschriften, zoals de Newsweek en Colliers.[3]
Met drie olympische medailles was Curtis in 1948 de meest succesvolle zwemster van de Olympische Zomerspelen in Londen. Gedurende haar carrière won Curtis 34 titels van de Amateur Athletic Union (AAU), inclusief acht titels op de estafette, maar zette verrassend genoeg slechts twee wereldrecords op haar naam. Ze verbeterde in 1944 de mondiale tijd van de 880 yards vrije slag (langebaan) en zwom in 1947 naar een nieuw wereldrecord op de 440 yards kortebaan.
Toen ze deelnam aan de Spelen in Londen was ze verloofd met haar jeugdliefde Gordon Cuneo. Ze huwde in 1949 en het paar vestigde zich na tien jaar huwelijk in San Rafael. Curtis besloot niet te trainen voor de Spelen van 1952, ook omdat ze een dure gift (een auto) van de stad San Francisco had geaccepteerd en ze daarmee een professioneel zwemster was geworden.[4] Ze zette in haar woonplaats de Ann Curtis School of Swimming op. Met Cuneo kreeg ze vijf kinderen.[4] Curtis werd in 1966 opgenomen in de International Swimming Hall of Fame[3], en in 1983 in de Bay Area Sports Hall of Fame. Ze overleed in juni 2012.[5]
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]- Olympische Zomerspelen: 2x , 1x
- (en) Profiel van Ann Curtis op sports-reference.com (gearchiveerd)
- (en) Profiel van Ann Curtis op olympedia.org
- (en) Records en resultaten van Ann Curtis op Swimrankings.net
- ↑ (en) '48 Olympian Has Never Strayed Far From Swimming Pool, SFGate (1 april 2001). Gearchiveerd op 28 maart 2019.
- ↑ (en) Ann Curtis - America's Greatest, Berkeley Daily Gazette (23 april 1945)
- ↑ a b (en) Ann Curtis (USA), International Swimming Hall of Fame (geraadpleegd op 4 december 2018). Gearchiveerd op 27 juni 2021.
- ↑ a b (en) Marin swim school a passion for former Olympian / Champ Cuneo has taught kids for 43 years, SFGate (9 augustus 2002). Gearchiveerd op 27 maart 2019.
- ↑ (en) Ann Curtis Cuneo, Legacy.com/Marin Independent Journal (1 juli 2012)