Anton Goubau
Anton Goubau (alternatieve namen: Goubaie, Goebouw, Goubouw en Gebouw),[1] alternatieve voornamen: ‘Antonie’, 'Anthonis'[2] en ‘Antoni’[3] (1616, Antwerpen – 1698, Antwerpen) was een Vlaamse barokschilder. Na een opleiding in Antwerpen, verbleef hij een tijd in Rome waar hij deel uitmaakte van de zogenaamde Bamboccianti, overwegend Nederlandse en Vlaamse genreschilders die kleine kabinetschilderijtjes maakten van het dagelijks leven van de lagere klassen in Rome en het platteland. Hij staat bekend om zijn Italiaanse landschappen en genrestukken in de stijl van de Bamboccianti en zijn historieschilderijen met mythologische en religieuze thema's.[1][3]
Leven[bewerken | brontekst bewerken]
Hij ging in de leer bij Jan de Farius of Jan Farius in 1629 en werd een meester van de Antwerpse Sint-Lucasgilde in 1636 of 1637.[1][3] Hij verbleef in Rome tijdens de jaren 1644-1650 waar hij zich bewoog in de kring van de genreschilders die men Bamboccianti noemt.[4]
Zijn pupillen waren onder meer Abraham Couchet, Arnold Gerardi, Justus Gerardi, Laureys Goubau, Nicolas de Largillière en Jan Baptist Tijssens I en II.
Werken[bewerken | brontekst bewerken]
Hij is vooral bekend als schilder van marktscènes geplaatst in een Romeinse of mediterrane omgeving en vaak versierd met vele kleine figuren. Zijn reis naar Italië en zijn kennismaking met het werk van meesters als Paul Bril, Jan Miel, Michiel Sweerts en Johannes Lingelbach waren van doorslaggevend belang voor zijn ontwikkeling. Bij zijn terugkeer naar Antwerpen schilderde hij Italiaanse landschappen in de stijl van Bartholomeus Breenbergh en Jan Both. Hij was meer geïnteresseerd in het oproepen van een Romeinse sfeer dan in correcte topografische weergave. Zijn vroegste gedateerde werk, de ‘’Scène van de markt in de buurt van de triomfboog van Titus’’ (1658; Staatliche Kunsthalle Karlsruhe), illustreert dit duidelijk. Werkelijke architectonische kenmerken, zoals de Boog van Titus en de ruïnes van de Tempel van Saturnus in het Forum Romanum, worden gecombineerd met denkbeeldige constructies of gebouwen van elders . De kunstenaar wilde een soort synthese geven van wat men in Rome kan zien. Andere werken zoals het ‘Gezicht op de Piazza Navona’ (1680; Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen) tonen anderzijds toch een meer specifieke topografische belangstelling.
Naast stadsgezichten maakte hij ook een aantal religieuze composities , vooral bestemd voor kerken in Antwerpen.[3] Hij schilderde ook portretten. zoals blijkt uit het portret van Gaspar de Witte, dat gegraveerd werd door Richard Collin voor Cornelis de Bie’s schildersboek Het Gulden Cabinet.
Er zijn een aantal schilderijen van Goubau in Madrid (Spanje), gemaakt in samenwerking met Antoon Willemsen, Willem van Herp en Erasmus Quellinus II.[2]
Referenties en noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ a b c Anton Goubau (Antonie Goubaie) in Van der Aa e.a., Biographisch Woordenboek der Nederlanden
- ↑ a b Jesús Ángel Sánchez Rivera, Sobre una serie de cobres flamencos de pintores en la estela de Rubens, Anales de Historia del Arte, vol. extraordinario: 'Saberes artísticos bajo signo y designios del "Urbinate"' (2011), p. 483-505
- ↑ a b c d Anton Goubau (Goubau, Antoni, I) in Grove Art Online
- ↑ Antonius Goebouw & Franciscus de Neve in de Groote Schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (1718) van Arnold Houbraken
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
