BVZ HGe 4/4 I (16)
| BVZ HGe 4/4 I | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Ge 4/4 I 16 op 1 augustus 2006 te Zermatt
| ||||
| Aantal | 1 | |||
| Nummering | HGe 4/4 I: 16 | |||
| Fabrikant | Schweizerische Lokomotiv- und Maschinenfabrik (SLM) | |||
| Bouwjaar | 1939 | |||
| Uit dienst | 2007 | |||
| Asindeling | Bo’ Bo’ | |||
| Spoorwijdte | (meterspoor) 1000 mm | |||
| Massa | 46,6 ton | |||
| Aslast | 11,6 ton | |||
| Lengte over buffers | 14,10 m | |||
| Maximumsnelheid | adhesie: 50 km/h tandrad: 25 km/h | |||
| Dienstsnelheid | adhesie: 50 km/h tandrad: 25 km/h | |||
| Stroomsysteem | ~ 11.000 volt 16⅔ Hz | |||
| Aandrijving | elektrisch/mechanisch | |||
| Tandradsysteem | Abt | |||
| Vermogen | 637 kW | |||
| Trekkracht | 106 kN | |||
| Motorfabrikant | Maschinenfabrik Oerlikon (MFO) | |||
| ||||
De HGe 4/4 I was een elektrische locomotief van de voormalige Zwitserse spoorwegonderneming Brig-Visp-Zermatt-Bahn (BVZ). De onderneming maakt tegenwoordig deel uit van de Matterhorn Gotthard Bahn (MGB).
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Deze locomotieven werden in de jaren 1920 door Schweizerische Lokomotiv- und Maschinenfabrik (SLM) en Maschinenfabrik Oerlikon (MFO) ontwikkeld en gebouwd voor de Furka-Oberalp-Bahn (FO) en de Brig-Visp-Zermatt-Bahn als HGe 4/4 I. Deze locomotief werd op 10 september 2007 aan de Dampfbahn Furka-Bergstrecke overhandigd en is voorlopig in het depot in Gletsch opgesteld.
Constructie en techniek[bewerken | brontekst bewerken]
De VZ besloot in 1929 net als de Rhätische Bahn tot elektrificatie met een spanning van 11.000 volt 16,7 hertz wisselspanning. De locomotieven gekregen een lichtstalen bovenbouw. De transformatoren werden uitgevoerd met oliekoeling.
Tandradsysteem[bewerken | brontekst bewerken]
Deze locomotieven zijn voorzien van het tandradsysteem Abt. Abt is een systeem voor tandradspoorwegen, ontwikkeld door de Zwitserse ingenieur Carl Roman Abt (1850-1933).[1]
Treindiensten[bewerken | brontekst bewerken]
Deze treinen werden door Brig-Visp-Zermatt-Bahn ingezet op het volgende traject:
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Louis-Henri Leyvraz: Erinnerungen an die Elektrifizierung und den Ausbau der Brig-Visp-Zermatt-Bahn in den Jahren 1929–1943. In: Schweizer Eisenbahn-Revue 7/1991
- Hans-Bernhard-Schönborn: Schweizer Triebfahrzeuge. GeraMond, 2004, ISBN 3-7654-7176-3, S. 70–71.
- Heuberger/Schwabe/Werder, FO – Brig–Furka–Disentis, 1981, Pharos, ISBN 3-7230-0312-5
- Spoorwegen; diverse jaargangen. Gerrit Nieuwenhuis, Richard Latten. Uitgeverij de Alk BV, Alkmaar.
- Theo Stolz: Triebfahrzeuge der Schweiz. Minirex AG, Luzern, 2007, ISBN 3-907014-31-6.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- (de) (en) Matterhorn Gotthard Bahn - Officiële site
Foto's[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
