Naar inhoud springen

Bilderbergconferentie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Bilderberg-conferentie)
Hotel De Bilderberg in Oosterbeek, waar de eerste conferentie plaatsvond

De Bilderbergconferenties zijn politieke bijeenkomsten waarbinnen internationale beeldvorming en ideeën centraal staan. Deelnemers zijn invloedrijke figuren uit de Westerse wereld, voornamelijk uit het bedrijfsleven, politiek, wetenschap, media en de financiële wereld. Er wordt vergaderd volgens de Chatham House Rule.

De eerste Bilderbergconferentie werd georganiseerd in 1954 naar aanleiding van de verslechterende relatie tussen de Verenigde Staten en Europa. Initiatiefnemers waren onder anderen de Pool Józef Retinger, Unilever-topman Paul Rijkens, de Belgische ex-premier Paul van Zeeland en prins Bernhard. Deze politieke conferenties hadden een zeer geheim karakter. Daardoor zouden mensen van verschillend allooi en verschillende opvatting eerder geneigd zijn om deel te nemen. Deelname geschiedt slechts na persoonlijke uitnodiging. Toen minister Joseph Luns eind jaren 1950 geheel onaangekondigd tot tweemaal toe zonder uitnodiging de conferentie trachtte binnen te dringen, werd hem op last van prins Bernhard en een Rockefeller-telg geboden het pand te verlaten.

De eerste conferentie was in Hotel De Bilderberg in Oosterbeek van 29 tot 31 mei 1954. Er werd onder meer van gedachten gewisseld over de houding tegenover het communisme, het communisme in Europese landen als Frankrijk en Italië, de Korea-oorlog en de Europese integratie. Prins Bernhard was voorzitter van de conferentie. Iedere genodigde had acht minuten spreektijd, maar ook buiten de zittingen om was er veel contact tussen de genodigden.

De Bilderbergconferentie groeide door de jaren heen uit tot een vaste organisatie, die werd gefinancierd door giften van bedrijven en particulieren en (in elk geval de eerste edities) in belangrijke mate door de CIA.[1] In de loop van de jaren hebben verschillende belangrijke en invloedrijke mensen aan de conferentie deelgenomen, zoals de Amerikaanse presidenten George H.W. Bush en George W. Bush, en verder Henry Kissinger, David Rockefeller, Jan Peter Balkenende, Koning Willem-Alexander, Mark Rutte en Sigrid Kaag.

Prins Bernhard bleef voorzitter tot 1976, toen hij in opspraak raakte in verband met de Lockheedaffaire.

De organisatie heeft een hoofdkantoor in Leiden.[2]

Voorzitter Termijn Anciënniteit Achtergrond Land
Bernhard van Lippe-Biesterfeld Prins
Bernhard van
Lippe-Biesterfeld

(1911–2004)
29 mei 1954 29 september 1976 22 jaar Prins-gemaal
van Nederland

(1948–1980)
Militair
Bestuurder
Vlag van Nederland Nederland
Alec Douglas-Home Baron
Alec
Douglas-Home

(1903–1995)
22 april 1977 20 april 1980 2 jaar Premier van het
Verenigd Koninkrijk

(1963–1964)
Politicus
Diplomaat
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Walter Scheel Walter Scheel
(1919–2016)
15 mei 1981 12 mei 1985 3 jaar Bondspresident
van Duitsland

(1974–1979)
Politicus
Bestuurder
Vlag van Duitsland Duitsland
Baron
Eric Roll
(1907–2005)
25 april 1986 14 mei 1989 3 jaar Lid van het Hogerhuis
(1977–2005)
Ondernemer
Econoom
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Peter Carington Baron
Peter Carington
(1919–2018)
11 mei 1990 17 mei 1998 7 jaar Secretaris-generaal
van de NAVO

(1984–1988)
Politicus
Diplomaat
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Étienne Davignon Graaf
Étienne
Davignon

(1932)
3 juni 1999 12 juni 2011 12 jaar Eurocommissaris
(1977–1985)
Politicus
Diplomaat
Bestuurder
Vlag van België België
Henri de Castries Graaf
Henri de
Castries

(1954)
31 mei 2012 2 juni 2019 6 jaar Bestuursvoorzitter
van AXA
(2000–2016)
Ondernemer
Bestuurder
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Victor Halberstadt Professor
Victor
Halberstadt

(1939–2024)
30 april 2020[bron?] heden 4 jaar Kroonlid van de
Sociaal-Economische
Raad

(1972–2004)
Hoogleraar
Econoom
Ambtenaar
Vlag van Nederland Nederland
Marie-Josée Kravis Marie-Josée
Kravis

(1949)
Ondernemer
Filantroop
Bestuurder
Vlag van Canada Canada

Door de jaren heen zijn de Bilderbergconferenties niet onomstreden geweest. Critici verwijten de Bilderberggroep dat ze buiten de democratie om besluiten neemt. In het Europees Parlement[3] en de Tweede Kamer zijn vragen over de Bilderbergconferenties en de rol van prinses, toen koningin, Beatrix daarin, onbeantwoord gebleven. Ook werd niet ingegaan op de inhoud van de conferenties.[4][5]

Journalisten zijn niet welkom tenzij genodigd; wel wordt de conferentie regelmatig bezocht door vaste leden van belangrijke kranten zoals The Washington Post en The New York Times, maar iedereen is verplicht tot geheimhouding.

Locaties en deelnemers

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Daniel Estulin: De ware geschiedenis van de Bilderbergconferentie (vert.). Kosmos-Z&K, Utrecht, 2007, 285 p. ISBN 978-90-215-8266-5[6]
  • Gerard Aalders: De Bilderbergconferenties. Organisatie en werkwijze van een geheim trans-Atlantisch netwerk. Van Praag, Amsterdam, 2007, 246 p. ISBN 978-90-490-2401-7[7]
  • Thomas W. Gijswijt: Informal Alliance. The Bilderberg Group and Transatlantic Relations during the Cold War, 1952-1968, 2019, ISBN 9780815396741
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Bilderberg Group.