Biomimetica
Biomimetica of biomimicry is de wetenschap en de techniek van het imiteren van biologische "ideeën" in de natuur, om menselijke toepassingen uit te vinden, te verbeteren of duurzamer te maken.
Biomimetica maakt gebruik van het biologische resultaat van 3,8 miljard jaar evolutie, waarbij de beste ideeën en aanpassingen overleven. Opvallend daarbij is dat een organisme bijna nooit zijn eigen leefomgeving vervuilt, vergiftigt of onleefbaar maakt.
Er zijn drie hoofdtakken binnen deze discipline: vorm, materialen en ecosystemen. Nabootsen van vormen kan resulteren in een doeltreffende energie-efficiëntie van de toepassing (mixers, ventilatoren, windturbines). Onderzoek aan materialen en productieprocessen in de natuur kan veel toxische (neven-)producten uit de huidige industriële processen bannen. Het bestuderen van ecosystemen kan de vervuilende menselijke wegwerp-economie omzetten in een gesloten systeem van recyclage.
Oorsprong[bewerken | brontekst bewerken]
Het woord biomimetica is samengesteld uit de Griekse woorden "βίον", uitgesproken als "bion", en mimetica en betekent letterlijk 'nabootsen van het leven'.
Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]
Enkele voorbeelden van biomimetica zijn:
- Plakband geïnspireerd door gekko's
- Energie-efficiënte gebouwen geïnspireerd door termietenheuvels
- Antibacteriële oppervlaktes geïnspireerd door rood zeewier
- Zelfreinigende materialen gebaseerd op de bladeren van de lotusbloem en de oostindische kers (lotuseffect)
- Pigment-vrije verf geïnspireerd door de pauwenstaart
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|