Birgeriidae

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Birgeriidae
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Vroeg-Trias tot Vroeg-Jura
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Superklasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Onderklasse:Chondrostei
Familie
Birgeriidae
Berg, 1940
Fossiel van Birgeria
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vissen

De Birgeriidae[1] zijn een familie van uitgestorven straalvinnige beenvissen uit de subklasse Chondrostei, die leefden van het Vroeg-Trias tot het Vroeg-Jura.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Het waren relatief grote vissen, met een lang, slank lichaam en een lange, smalle kop. De rug- en anaalvinnen waren driehoekig en stonden symmetrisch tegenover elkaar, dicht bij de diep gevorkte staartvin. De borstvinnen waren breed en puntig, de buikvinnen klein. De vissen waren niet of slechts licht geschubd. De snuit was stomp met een diepe spleet ver achter de kleine ogen. De parasphenoïde (een ongepaard omhullend bot in de basis van de schedel) was langwerpig en extra verlengd aan de achterkant, richting de romp, door uitsteeksel. Volgens T. Bürgin (1990) was Birgeria blijkbaar levendbarend.

Externe systematiek[bewerken | brontekst bewerken]

De Birgeriidae behoren tot de onderklasse van de kraakbeenganoïden (Chondrostei). Terwijl ze vroeger werden toegewezen aan de parafyletische Palaeonisciformes, worden ze nu beschouwd als verwanten van de steuren en zijn ze waarschijnlijk de zustergroep van alle steurachtige soorten (Acipenseriformes).

Geslachten[bewerken | brontekst bewerken]