Blaasjeskrab
| Blaasjeskrab | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Hemigrapsus sanguineus (De Haan, 1835)[1] | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De blaasjeskrab (Hemigrapsus sanguineus) is een uitheemse soort afkomstig uit Azië of mogelijk uit Amerika waar de soort ook geïntroduceerd is. Een eveneens ingevoerde exoot en sterk verwante en gelijkende soort is de penseelkrab (Hemigrapsus takanoi).
Anatomie
De blaasjeskrab heeft een vierkant schild met een rechte voorrand en drie tanden aan de zijkant. De mannelijke krabben hebben een bolle, lederachtige blaas aan de basis van het beweeglijke bovendeel van de scharen. Vrouwtjes worden groter dan mannetjes. De blaasjeskrab is donker met lichtere, beige vlekjes of omgekeerd.
Verspreiding in Europa
Op 21 augustus 1999 is de soort voor het eerst opgemerkt in Europa, een enkel mannetje werd gevonden bij Schelphoek. Twee dagen later werd er nog een mannetje gevonden op dezelfde locatie. Ca. een week later werden er tientallen individuen gevonden bij Le Havre, het wordt aangenomen dat dit tevens de locatie is waar de eerste Europese populatie zich heeft gevormd[2].Sinds de introductie in Le Havre heeft de krab zich langs vele honderden kilometers aan kustlijn verspreid: de krab is zo ver gevonden als Aberthaw, Wales en Romo[3][4]. Naast de snelle verspreiding zijn de aantallen van de blaasjeskrab sterk toegenomen: dichtheden van meer dan 100 individuen/m² werden waargenomen[4][5]. Recentelijk zijn er zelfs dichtheden van >600 individuen/m² waargenomen op het eiland Sylt[6].
- ↑ Haan, W. de (1833–1850) Crustacea. In: Siebold, P.F. von (ed.) Fauna Japonica sive Descriptio Animalium, Quae in Itinere per Japoniam, Jussu et Auspiciis Superiorum, qui Summum in India Batava Imperium Tenent, Suscepto, Annis 1823–1830 Collegit, Noitis, Observationibus et Adumbrationibus Illustravit. Leiden: Lugduni-Batavorum. i–xvii, i–xxxi, ix–xvi, 1–243 pp, Plates A–J, L–Q, 1–55, circ. Table 2.
- ↑ Gérard Breton, Marco Faasse, Pierre Noël, Thierry Vincent (1 februari 2002). A new alien crab in europe: hemigrapsus sanguineus (decapoda: brachyura: grapsidae). Journal of Crustacean Biology 22 (1): 184–189. ISSN: 0278-0372. DOI: [0184:ANACIE2.0.CO;2 10.1651/0278-0372(2002)022[0184:ANACIE]2.0.CO;2].
- ↑ (en) Becky Seeley, Jack Sewell, Paul F. Clark (2015/ed). First GB records of the invasive Asian shore crab, Hemigrapsus sanguineus from Glamorgan, Wales and Kent, England. Marine Biodiversity Records 8. ISSN: 1755-2672. DOI: 10.1017/s1755267215000809.
- ↑ a b Jannes Landschoff, Dagmar Lackschewitz, Katharina Kesy, Karsten Reise. Globalization pressure and habitat change: Pacific rocky shore crabs invade armored shorelines in the Atlantic Wadden Sea. Aquatic Invasions 8 (1): 77–87. DOI: 10.3391/ai.2013.8.1.09.
- ↑ Simon Jungblut, Jan Beermann, Karin Boos, Reinhard Saborowski, Wilhelm Hagen. Population development of the invasive crab Hemigrapsus sanguineus (De Haan, 1853) and its potential native competitor Carcinus maenas (Linnaeus, 1758) at Helgoland (North Sea) between 2009 and 2014. Aquatic Invasions 12 (1): 85–96. DOI: 10.3391/ai.2017.12.1.09.
- ↑ Jonas C. Geburzi, Dirk Brandis, Christian Buschbaum. Recruitment patterns, low cannibalism and reduced interspecific predation contribute to high invasion success of two Pacific crabs in northwestern Europe. Estuarine, Coastal and Shelf Science 200: 460–472. DOI: 10.1016/j.ecss.2017.11.032.