Blauwkroontje

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Vis met 1 oog (overleg | bijdragen) op 28 aug 2018 om 21:05.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Blauwkroontje
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012)
Blauwkroontje
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Psittaciformes (Papegaaiachtigen)
Familie:Psittaculidae (Papegaaien van de Oude Wereld)
Geslacht:Loriculus
Soort
Loriculus galgulus
(Linnaeus, 1758)
Originele combinatie
Psittacus galgulus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Blauwkroontje op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Het blauwkroontje (Loriculus galgulus) is een papegaaiachtige uit tot de familie van de papegaaien van de Oude Wereld (Psittaculidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Psittacus galgulus in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2]

Beschrijving

Deze vogel is 12 cm lang en is overwegend groen. Het blauwkroontje en andere vogels uit dit geslacht worden wel vleermuisparkieten genoemd omdat ze net als vleermuizen ondersteboven hangend kunnen rusten en slapen.

Het mannetje heeft een blauwe vlek op de kop en een rode keelvlek, het vrouwtje mist beide. De stuit en het grootste deel van de vrij korte staart zijn rood, de poten zijn lichtgrijs.

Verspreiding en leefgebied

Deze vogel komt voor in Indonesië, Thailand en Maleisië. Het blauwkroontje komt algemeen voor in regenwoud en secundair bos.

Status

Het blauwkroontje heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd en er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Om die redenen staat deze soort vleermuisparkiet als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]

Verzorging in gevangenschap

De blauwkroontjes zijn vogels die niet zonder een warme omgeving kunnen. Daarom mogen ze alleen in de warmste zomermaanden in een buitenvolière gehouden worden. Zelfs dan moeten ze op een goed beschutte plaats kunnen zitten. Hun voedsel bestaat uit allerlei zachte vruchten bijvoorbeeld vijgen, bananen, zachte peren, besjes, appels en kleine insecten. Zachte, geweekte of voorgekookte zaden komen ook in aanmerking, zoals gekookte rijst.

Deze vogel is heel sociaal en is het liefst in gezelschap van een of meerdere soortgenoten. Zoals de meeste papegaaiachtigen mag hij graag klauteren.