Blauwvleugelparkiet
| Blauwvleugelparkiet IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Neophema chrysostoma (Kuhl, 1820) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Blauwvleugelparkiet op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De blauwvleugelparkiet (Neophema chrysostoma) is een vogel uit de familie Psittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld). Deze soort is endemisch in Australië.
Naamgeving
De soort werd in 1820 benoemd door de toen voor Nederland werkende ornitholoog Heinrich Kuhl, als Psittacus chrysostomus. De soortaanduiding is afgeleid van het Oudgrieks chrysos, "gouden", en stoma, "mond", als verwijzing naar de gele bovenste snavelbasis.
Kenmerken
De vogel is 20 tot 21 cm lang en weegt 44 tot 61 gram. De vogel heeft een gele vlek die loopt boven de snavel en tussen de ogen, met daarboven een donkerblauw bandje dat van het linker- naar het rechteroog loopt. Verder is de vogel overwegend lichtgroen, in verschillende tinten. De vleugeldekveren en de slagpennen zijn donkerblauw. De staart is blauw tot grijs met geel op de buitenste staartpennen.[2]
Verspreiding en leefgebied
De vogel komt voor in het zuidoosten van Australië en op Tasmanië. De vogel broedt in Eucalyptusbossen en foerageert in meer open weidegebieden en boomgaarden. Komt in de winter ook voor in scrubland en andere halfopen landschappen zoals duingebieden, heide in bergland of moerasgebieden langs de kust.[2]
Status
De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. De vogel is algemeen en men veronderstelt dat de soort in aantal stabiel is. Om deze redenen staat de blauwvleugelparkiet als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- ↑ a b (en) Blauwvleugelparkiet op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Handbook of the Birds of the World deel 4, 1997.