Boney M.

Boney M.
	Boney M. in de Showbizzquiz in 1981
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1975-1986; 2006 - heden
Oorsprong	Duitsland
Genre(s)	Reggae, disco, r&b
Label(s)	Hansa Records, Atlantic Records, Sony BMG
Leden
	Liz Mitchell
(1975-1984)	Maizie Williams
	Marcia Barrett
Oud-leden
	Bobby Farrell †
	Reggie Tsiboe
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Last.fm-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Boney M. is een van oorsprong Duitse discogroep die bijzonder succesvol was in de jaren zeventig.

Geschiedenis

Ontstaan

De groep werd opgericht door producer Frank Farian in 1975 en bestond uit vier van oorsprong Caribische artiesten uit Engeland, Duitsland en Nederland: zangeressen Marcia Barrett en Liz Mitchell, model Maizie Williams en Bobby Farrell. Boney M. is bekend van de mix van blanke en zwarte muziek; de producer is blank en de zangers zijn zwart. Daarbij hebben veel nummers een zwarte (emancipatoire) achtergrond, zoals No more chain gang van het album Oceans Of Fantasy. De groep dankt zijn naam aan hoofdpersonage Napoleon 'Boney' Bonaparte uit de gelijknamige Australische detectiveserie Boney (1971-1972), waar oprichter Farian destijds een groot liefhebber van was.^[1]

De eerste single die Farian onder de naam Boney M. uitbracht, was Baby do you wanna bump? in 1975. De schaarse teksten in dit lied werden door hemzelf ingezongen. Het nummer werd een hit en Farian besloot enkele dansers en zangers aan te trekken.

De groep heeft vele wisselingen van leden gehad (Liz Mitchell was het enige originele lid dat overbleef). Een van de leden, Claudia Barry, was niet tevreden met het enkel playbacken van Farians nummers en verliet de groep per direct in februari 1976, een paar dagen voor de groep een concert zou geven op een lokaal televisiestation in Saarbrücken. Liz Mitchell, een voormalig lid van de Les Humphries Singers werd als leadzangeres aangenomen. Farian was onder de indruk van haar optreden, en dus werkte zij ook mee aan de opname van Boney M's eerste lp, Take The Heat Off Me.

De reacties op het album waren lauw. Toch bleef de groep intensief optreden in disco's, clubs en zelfs op jaarmarkten om een reputatie op te bouwen. De lp Take The Heat Off Me ging toch beter verkopen en behaalde een 8ste plaats in de albumlijst. In o.a. Duitsland kwam de lp op nummer 1. De grote doorbraak van de groep kwam in de zomer van 1976, toen muziek- en televisieproducer Michael "Mike" Leckebusch van Radio Bremen de groep uitnodigde voor zijn programma Musikladen. Boney M. verscheen op 18 september in zijn liveprogramma. Tegen het eind van de daaropvolgende week stond Daddy Cool op nummer 1 in de Duitse hitlijsten. Het album had evenveel succes. In Duitsland werd de ene nummer 1-hit na de andere behaald: Sunny (1976), Ma Baker (1977), Belfast (1977), Rivers of Babylon (1978), Rasputin (1978), Mary's boy child/Oh my Lord (1978) en El lute (1979). In Nederland bereikte ook Hooray! Hooray! It's a holi-holiday (1979) nummer 1. Wereldwijd had Boney M. 35 nummer 1-hits en verkocht zo'n 150 miljoen platen.

Kritiek

Behalve het succes met Boney M. kreeg de oprichter van de groep, Frank Farian, te maken met veel kritiek. Maizie Williams en Bobby Farrell – het mannelijke gezicht van de groep – hadden weinig tot geen vocale inbreng bij de muziek van Boney M. Bijna alle mannelijke vocals, en nummers als Dancing in the streets en Bye bye bluebird, werden door Farian zelf ingezongen. Conflicten tussen Farrell en Farian waren het gevolg. In 1978 gaf Farian toe dat hij Farrell slechts had gekozen wegens diens persoonlijkheid en bijzondere dansstijl. Hij verklaarde toen al dat ieder lid in Boney M. vervangbaar was, behalve Liz Mitchell. De enige nummers waarop Bobby Farrell te horen is, zijn Boonoonoonoos (1981) en Happy Song (1984). Bobby zong echter wel echt tijdens concerten. Daar had Farian geen vocale inbreng bij. De microfoon van Maizie Williams stond tijdens concerten uit. Dit werd opgevangen door een koor bestaande uit drie dames, waaronder Jacynth Mitchell, de zus van Liz Mitchell.

Farrell werd in 1982 vervangen door Reggie Tsiboe. Reggie Tsiboe bleek een gedegen zanger en muzikant en had, in tegenstelling tot Farrell, een flinke vocale inbreng bij Boney M. vanaf 1982. De laatste grote Boney M. hit, "Kalimba De Luna" uit 1984 is hier een voorbeeld van. Farrell begon vruchteloos een solocarrière en kreeg ten slotte hulp van Farian die voor Farrell en Boney M. de hit Happy Song produceerde en Farrell in 1985 weer terughaalde naar Boney M. In 1986 stopte de groep, om in 1988 weer bij elkaar te komen. In 1989 viel het doek opnieuw.

Succes

In 1977 scoorde Boney M een grote hit met de single Ma Baker. In dit lied worden de legendarische lotgevallen van de beruchte Kate Barker en haar vier criminele zonen op dramatische wijze bezongen. De melodie is een door Hans Jörg Meyer (pseudoniem George Reyam) bewerkte cover van het populaire Tunesische folkloristische lied Sidi Mansour van Mohammed Hanesh uit 1975.

Rivers of Babylon, waarvan de tekst gedeeltelijk afkomstig is uit de Psalmen 19 en 137, werd de op één na best verkopende single aller tijden in Engeland in 1978, terwijl de tweede A-kant Brown girl in the ring veel werd gedraaid in radioprogramma's. Er werden rond de 2 miljoen exemplaren van verkocht. In de Nationale Hitparade stond de single 11 weken op #1. Door de verkoop van 400.000 singles was het in 1978 de bestverkochte single van Nederland.

De groep had een tweede miljoenensucces met hun versie van de calypso-klassieker Mary's boy child, oorspronkelijk van Harry Belafonte. In een lijst van de best verkochte singles in Engeland, uitgegeven in 2002, stond Boney M. op een respectievelijk vijfde en tiende plaats met de twee bovenstaande singles. Het is de enige act die twee keer in de top 10 stond; iets wat zelfs The Beatles niet wisten te bereiken.

Boney M. werd, samen met ABBA, een van de weinige westerse bands die ook succes behaalden buiten Europa en de VS, met name in landen als India en Sri Lanka. De groep kende diverse bezettingswissellingen en viel na 1992 uiteen in drie formaties die ieder rond een voormalig groepslid zijn geformeerd. Later zouden dat vier formaties worden. Hierbij mag worden aangemerkt dat de formatie met lead zangeres Liz Mitchell als officiële erkend wordt en internationaal het meest succesvol is. Omwille van haar herkenbare stemgeluid en grootste vocale inbreng destijds in de groep, kreeg Liz Mitchell als enige van de voormalige leden de officiële machtiging van Frank Farian, die alle auteursrechten omtrent Boney M. bezit, om nog op te treden onder de naam Boney M. Als tegenprestatie blijft zij beschikbaar voor Frank Farian voor promotie van Boney M.-uitgaven en nieuwe Boney M.-opnamen, zoals in 1992 ("Stories"), 1994 (4 nieuwe tracks op de compilatie "More Gold"), 2005 ("A Moment Of Love") en 2015 ("Song Of Joy").

Discografie

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Take the heat off me	1976	13-11-1976	8	23
Love for sale	1977	11-06-1977	2	24
Nightflight to Venus	1978	01-07-1978	2	25
Oceans of fantasy	1979	22-09-1979	3	15
The magic of Boney M	1980	19-04-1980	4	15	Verzamelalbum
Boonoonoonoos	1981	07-11-1981	28	7
Christmas album	1981	26-12-1981	33	3
Gold	1993	30-01-1993	2	35	Verzamelalbum
More Gold - 20 Superhits volume II	1993	27-11-1993	85	3	Verzamelalbum
25 jaar na 'Daddy Cool' - De grootste hits allertijden	2000	14-10-2000	27	13	Verzamelalbum

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Greatest hits	2002	16-02-2002	7	5	Verzamelalbum
Ultimate 2.0	18-02-2011	05-03-2011	14	14	Verzamelalbum
Back to back	30-09-2011	22-10-2011	46	7	Verzamelalbum met Kool & The Gang

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Baby do you wanna bump	1975	27-12-1975	14	7	Nr. 12 in de Single Top 100
Daddy cool	1976	25-09-1976	3	14	Nr. 3 in de Single Top 100
Sunny	1977	01-01-1977	1(1wk)	11	Nr. 1 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Ma Baker	1977	21-05-1977	1(6wk)	15	Nr. 1 in de Single Top 100 / Hit van het jaar 1977 / Alarmschijf
Belfast	1977	15-10-1977	3	11	Nr. 3 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Rivers of Babylon / Brown girl in the ring	1978	15-04-1978	1(9wk)	19	Nr. 1 in de Single Top 100 / Bestverkochte single van 1978 / Alarmschijf
Rasputin / Painter man	1978	09-09-1978	8	9	Nr. 5 in de Single Top 100
Mary's boy child / Oh my Lord	1978	09-12-1978	3	7	Nr. 2 in de Single Top 100
Hooray! Hooray! It's a holi-holiday	1979	07-04-1979	1(3wk)	11	Nr. 1 in de Single Top 100
El lute / Gotta go home	1979	04-08-1979	2	12	Nr. 2 in de Single Top 100
I'm born again / Bahama mama	1979	15-12-1979	11	7	Nr. 7 in de Single Top 100
I see a boat on the river	1980	03-05-1980	7	8	Nr. 4 in de Single Top 100
Children of paradise	1980	08-11-1980	28	5	Nr. 13 in de Single Top 100
Malaika	1981	25-07-1981	20	6	Nr. 14 in de Single Top 100
We kill the world (Don't kill the world)	1981	12-12-1981	25	5	Nr. 13 in de Single Top 100
Kalimba de luna	1984	27-10-1984	27	5	Nr. 20 in de Single Top 100
Megamix	1993	06-02-1993	13	6	Nr. 12 in de Single Top 100
Brown girl in the ring (Remix)	1993	01-05-1993	tip4	-
Ma Baker (Remix)	1999	20-02-1999	26	4	met Sash! / Nr. 34 in de Single Top 100
Ma Baker	2011	-			Nr. 76 in de Single Top 100
Rivers of Babylon	2011	-			Nr. 70 in de Single Top 100
Daddy Cool	2011	-			Nr. 45 in de Single Top 100

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Baby do you wanna bump	1976	-			Nr. 4 in de Radio 2 Top 30
Daddy cool	1976	-			Nr. 1 in de Radio 2 Top 30
Sunny	1977	-			Nr. 1 in de Radio 2 Top 30
Ma Baker	1977	-			Nr. 1 in de Radio 2 Top 30
Belfast	1977	-			Nr. 2 in de Radio 2 Top 30
Rivers of Babylon	1978	-			Nr. #1 in de Radio 2 Top 30
Rasputin	1978	-			Nr. 2 in de Radio 2 Top 30
Mary's boy child	1978	-			Nr. 2 in de Radio 2 Top 30
Hooray! Hooray! It's a holi-holiday	1979	-			Nr. 1 in de Radio 2 Top 30
El lute / Gotta go home	1979	-			Nr. 2 in de Radio 2 Top 30
I'm born again / Bahama mama	1979	-			Nr. 13 in de Radio 2 Top 30
I see a boat on the river	1980	-			Nr. 10 in de Radio 2 Top 30
Children of paradise	1980	-			Nr. 11 in de Radio 2 Top 30
Malaika	1981	-			Nr. 8 in de Radio 2 Top 30
We kill the world (Don't kill the world)	1981	-			Nr. 17 in de Radio 2 Top 30
Boney M. on 45	1982	-			Nr. 11 in de Radio 2 Top 30
Kalimba de luna	1984	-			Nr. 15 in de Radio 2 Top 30
Happy song	1985	-			Nr. #29 in de Radio 2 Top 30
Megamix	1989	-			Nr. 5 in de Radio 2 Top 30
The summer megamix	1989	-			Nr. #11 in de Radio 2 Top 30
Ma Baker (Remix)	1999	13-02-1999	24	10	met Sash!

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19
Daddy cool	1216	1369	1270	1907	-	1541	1510	1999	1665	1769	-	1783	1422	1403	1906	-	-	-	-	-	-
Ma Baker	723	746	934	1012	1798	1739	1470	1831	1509	1570	-	-	-	1845	-	-	-	-	-	-	-
Rasputin	-	-	-	1716	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Rivers of Babylon	381	207	445	564	732	440	533	615	502	529	1143	950	1030	1662	1483	1824	-	1804	1776	1849	1619
Sunny	1236	1293	1156	1784	1848	1977	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-

Zie de categorie Boney M van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Boney M by John Shearlaw and David Brown, Hamlin Paperbacks, 1979 ISBN 0 600 20009 4-page 35-6

[1] Boney M by John Shearlaw and David Brown, Hamlin Paperbacks, 1979 ISBN 0 600 20009 4-page 35-6

[1]