Les Humphries Singers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Les Humphries Singers
Les Humphries Singers tijdens een optreden in een kerk te Hamburg (1972)
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1969 - 1980
Oorsprong Hamburg (Duitsland)
Genre(s) popmuziek, gospel, country
Bezetting
Oud-leden John Lawton
Jürgen Drews
Linda Thompson
Henner Hoier
Liz Mitchell
Jimmy Bilsbury (1969-1977, 1982, 1992)
Earl Jordan (1972–1976, 1982)
Barry St. John (1972–1973)
Victor Scott (1970–1976, 1982, 1992)
Christopher Yim (1971–1976, 1992)
Peggy Evers (1970–1976)
Judy Archer (1970–1976)
Elvira Herbert (1972–1975)
Dave O'Brien (1973–1976)
Sheila McKinlay (1973–1975, 1982, 1992)
Enry David-Fascher (1970–1972)
Myrna David (1971–1972)
Malcolm Magaron (1970–1972)
Claudia Schwarz (1974–1976)
Emily Woods-Jensen (1974–1976, 1992)
Dornée Edwards (1970–1971)
Maddy Verhaar (1975–1978)
Lil Walker
Don Adams (1975)
Tina Kemp-Werner (1970–1974)
Barbara Johnson
Gail Stevens (1974)
Goldy Kloen-Evert (1970–1971)
Irene Bendorf (1971)
Renate Andersen (1974–1976, 1982)
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

De Les Humphries Singers was een zanggroep die in de jaren 70 werd opgericht door de in Hamburg wonende Engelsman Les Humphries (10 augustus 1940 - 26 december 2007). Behalve door hun muzikale succes, viel de groep ook op door het grote aantal, uit verschillende landen afkomstige, zangers.

Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]

Les Humphries Singers tijdens het Eurovisiesongfestival 1976

Les Humphries speelde tijdens zijn militaire dienst in de militaire kapel. Toen hij 25 jaar was, verliet hij het leger en verhuisde hij eind jaren 60 naar Hamburg. Hier richtte hij zijn groep op.

De Les Humphries Singers brachten destijds invloeden uit de hippiebeweging in de hitlijsten. In 1976 vertegenwoordigden ze West-Duitsland bij het Eurovisiesongfestival met het door Ralph Siegel geschreven lied Sing sang song nadat ze de voorronde Ein Lied für Den Haag gewonnen hadden. Ze werden vijftiende van de achttien deelnemers. Andere hits, waarbij Humphries vaak teksten uit gospels gebruikte, waren duidelijk succesvoller en geven een goed beeld van het typische "jarenzeventiggeluid".

De groep scoorde in Nederland haar grootste hits met To my father's house en Mexico. Mexico heette oorspronkelijk Battle Of New Orleans, en was in de jaren 60 een country-hit voor Johnny Horton. Zowel To my father's house als Mexico stonden menig jaar genoteerd in de sinds december 1999 jaarlijkse NPO Radio 2 Top 2000 van de Nederlandse publieke radiozender NPO Radio 2.

Mexico staat tevens in de lijst van succesvolste hits (gebaseerd op behaald aantal punten) in de Nederlandse Top 40, Nationale Hitparade en de tussen 1 juni 1978 en 21 november 1985 op Hilversum 3 uitgezonden TROS Top 50.

Leden[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Van - tot Land van herkomst
Les Humphries 1969–1977
1991–1993
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Jimmy Bilsbury 1969–1977
1991–1993
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Henner Hoier 1969–1971 Vlag van Duitsland Duitsland
Barbara Johnson 1969 (studio) Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Lil Walker 1969 (studio)
1975 (tour)
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Dornée Edwards 1970–1971 Vlag van Jamaica Jamaica
Enry David-Fascher 1970–1972
1991–1993
Vlag van Filipijnen Filipijnen
Malcolm Magaron 1970–1972
2014-heden
Vlag van Saint Lucia Saint Lucia
Peggy Evers-Hartig 1970–1976
2007–2014
Vlag van Duitsland Duitsland
Heike Kloen-Evert ("Goldie") 1970–1971 Vlag van Duitsland Duitsland
Tina Kemp-Werner 1970–1974
2007–heden
Vlag van Zweden Zweden
Liz Mitchell 1970–1972 Vlag van Jamaica Jamaica
Judy Archer 1970–1976
2007–2014
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
Victor Scott 1970–1976
1991–1993
2014-heden
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
Jürgen Drews 1971–1976
1991–1993
2007–2012
Vlag van Duitsland Duitsland
Christopher Yim 1971–1976
1991–1993
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
John Lawton 1971–1976
1991–1993
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Myrna David 1971–1972 Vlag van Filipijnen Filipijnen
Barry St. John 1972–1973 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Elvira Herbert („Puppa“) 1972–1975 Vlag van Duitsland Duitsland
Earl Jordan 1972–1976
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Dave O’Brien 1973–1976
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Linda Uebelherr 1973–1974
2007–2010
Vlag van Duitsland Duitsland
Sheila McKinlay 1973–1975
1991–1993
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Claudia Schwarz 1974–1976 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Don Adams 1974–1975 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Emily Woods-Jensen 1974–1976
1991–1993
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Gail Stevens 1974 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Barbara Sexton 1991–1993 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Gabi Stephanus 1991–1993 Vlag van Duitsland Duitsland
Milena Mitrovic 1991–1993 Vlag van Servië Servië
Chris Dakota 2007–2010 Vlag van Duitsland Duitsland
David Tobin 2007–2009 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Jay Jay van Hagen 2007–2013 Vlag van Duitsland Duitsland
Willi Meyer 2007–2009 Vlag van Duitsland Duitsland
Ivonne Ballinas 2009–heden Vlag van Mexico Mexico
Chele Aguilera 2009–heden Vlag van Spanje Spanje
Marvin Broadie 2010–heden Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Ricky Berger (Riko) 2012–2013 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Antoinette Kruger 2013–heden Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Sascha Kramer 2013–2015 Vlag van Duitsland Duitsland
Patrick Simons 2014–2015 Vlag van Duitsland Duitsland
Monica Green 2015–heden Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten

Solo[bewerken | brontekst bewerken]

Leden van de groep begonnen later ook succesvolle solocarrières, met name in Duitsland. Enkele leden van de groep waren Jürgen Drews en Linda Übelherr (Silver Convention). Liz Mitchell en John Lawton behaalden later succes in respectievelijk Boney M. en Uriah Heep.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Aan het eind van de jaren zeventig werden de Les Humphries Singers opgeheven. Les Humphries had belastingschuld in Duitsland en vertrok naar Engeland;
  • De begintune van de Duitse politieserie Derrick is ook van de hand van Les Humphries;
  • Les Humphries overleed op 2e kerstdag 2007 aan een longontsteking. Dit werd echter pas in maart van het volgende jaar bekend, toen het Duitse blad Bild erover publiceerde.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
To my father's house 26-9-1970 1 18 Alarmschijf; #1 in de Single Top 100
(We'll fly you to the) Promised land 6-3-1971 20 4 #26 in de Single Top 100
We are going down Jordan 20-11-1971 12 8 #9 in de Single Top 100
Old man Moses 15-4-1972 18 5 #17 in de Single Top 100
Mexico 16-9-1972 2 14 #2 in de Single Top 100
Mama Loo 17-2-1973 11 8 Alarmschijf; #12 in de Single Top 100
Kansas City 26-1-1974 tip
Mexico 3-10-1981 9 8 #8 in de Single Top 100

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1972 #8 Mexico

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
Mexico 1658 1338 1169 1165 1103 1332 1313 1766 1717 1488 - - - - - - - - - - - - - - -
To my father's house 1786 1476 822 1210 698 1187 1209 1390 1766 1257 1713 1987 - - - - - - - - - - - - -
Zie de categorie The Les Humphries Singers van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.