Borneose gekuifde vuurrugfazant

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Borneose gekuifde vuurrugfazant
IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2020)
Haan van de Borneose gekuifde vuurrugfazant
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Galliformes (Hoendervogels)
Familie:Phasianidae (Fazanten)
Geslacht:Lophura
Soort
Lophura ignita
(Shaw, 1798)[2]
Hen
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Borneose gekuifde vuurrugfazant op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De Borneose gekuifde vuurrugfazant (Lophura ignita) is een vogel uit de familie fazanten (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Phasianus ignitus in 1797 gepubliceerd door George Shaw. Het is een door habitatverlies kwetsbaar geworden vogelsoort die voorkomt in Oost-Maleisië en Indonesië.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De haan is 65 tot 70 cm lang (staart: 24 tot 30 cm) en de hen is 56 tot 57 cm lang (staart: 15-19 cm). Het woord vuur in zijn naam heeft deze vogel te danken aan de oplichtende roodachtige veren op de rug, die zich alleen in het broedseizoen bij het mannetje manifesteren. Van boven is de vogel donker, glanzend blauw. Opvallend is de naakte blauwe washuid rond het oog (ook bij de hen). De hen is verder overwegend kastanjebruin. Verder zijn de uiteinden van de staartveren van de haan vuilgeel en heeft de haan een rood gekleurde buik.[3]

Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

De soort telt twee ondersoorten:

  • L. i. nobilis: noordelijk Borneo.
  • L. i. ignita: zuidelijk Borneo en op het eiland Banka (tussen Borneo en Sumatra).

De leefgebieden van deze vogel liggen in ongerepte, maar ook wel deels uitgekapte, tropische bossen tot 1000 meter boven zeeniveau.[1]

Status[bewerken | brontekst bewerken]

De grootte van de populatie werd is niet gekwantificeerd. De populatie-aantallen nemen af met meer dan 14% in een periode van 20 jaar (3 generaties). Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing, waarbij natuurlijk bos plaats maakt voor intensief agrarisch gebruikt land en verder de aanleg van infrastructuur. Verder is er stroperij en worden vogels gevangen voor de siervogelhandel. Om deze redenen staat deze soort als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.[1]